Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Για όλα φταίει ο «τρόπος ζωής»

Όσο και να σκοτώνεις το lifestyle, το κάνεις πιο δυνατό.

Για όλα φταίει ο «τρόπος ζωής»

Κάθε φορά που ακούγεται ο αριθμός 99 και το όνομα Γαβαλάς, ένας αρθρογράφος γράφει το δικό του κατηγορώ για το lifestyle κι ένα μικρό χωριό στη Σομαλία υδροδοτείται. Η αλήθεια είναι πως και καθόλου νιονιό να μην έχεις, δεν είναι και δύσκολο ν’ αντιληφθείς, κοιτώντας το πορτοφόλι σου, πως υπάρχουν κάποιες νέες παράμετροι που δεν σου επιτρέπουν να καταναλώνεις περισσότερα απ’ όσα βγάζεις.

Γι' αυτό αποφασίσαμε ότι ήρθε η ώρα να επιβληθεί το lifestyle του ρεαλισμού, της καινοτομίας και του πολιτισμού. Debates, φόρουμ, διαλέξεις, TEDx, sites, κείμενα και διάφορα άλλα ωραία πράγματα μιλάνε για την Ελλάδα που «πέθανε» και για τη «σωστή» Ελλάδα που θ’ αναγεννηθεί μέσα από τις στάχτες της. Μια Ελλάδα όπου όλοι θα έχουν όνειρο ν’ αποκτήσουν μια «ταμπλέτα» και να τη γεμίσουν με e-books, τα οποία θα ξεκοκαλίζουν λίγο πριν πάνε σ’ έναν underground χώρο για να δουν ένα θεατρικό διαμαντάκι που θα παρουσιάζει μια ομάδα από την Ορεστιάδα. Έτσι συνεχίζουμε να εθελοτυφλούμε επιδεικτικά.

Η φράση «για όλα φταίει το lifestyle» που οικοδομήθηκε τις δύο προηγούμενες δεκαετίες είναι η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για τη μερίδα της «διανόησης» που νομίζει ότι επιτίθεται. Εν μέρει, είναι αλήθεια. Αξίζει, όμως, να το δούμε κι αλλιώς. Την εποχή που κυριαρχούσαν τα reality, οι πίστες, οι «κώλοι» και η φτηνή ποπ για τις μάζες, ήταν η ίδια που στη χώρα μας τυπώνονταν περισσότερα βιβλία, χτίζονταν περισσότερα θέατρα, το υπουργείο Πολιτισμού επιχορηγούσε περισσότερα θεάματα και οι «πνευματικοί» άνθρωποι ήτανε σύμβουλοι πρωθυπουργών (ή συνδαιτυμόνες τους), έπαιρναν δημόσια αξιώματα και κυκλοφορούσαν με λιμουζίνες.

Την περίοδο που τα glossy περιοδικά μάς κυρίευαν με την αισθητική τους, η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε δώσει έναν σκασμό λεφτά, ώστε κάθε σχολείο στην Ελλάδα να έχει τη δική του βιβλιοθήκη. Για κάποιους λόγους που εμπλέκουν και μεγάλους «διαφωτιστικούς» οργανισμούς αυτού του τόπου, το έργο αυτό έμεινε ανολοκλήρωτο. Αυτό σήμερα έχει δύο αποτελέσματα: τα ελληνικά σχολεία, ως επί το πλείστον, δεν έχουν βιβλιοθήκες, και από την άλλη δεκάδες εκδοτικοί έχασαν μια ζωτική για την επιβίωσή τους ένεση και σήμερα εκδίδονται λιγότερα βιβλία από ποτέ. Τότε, όμως, ο ανήσυχος κόσμος δεν έχυσε ούτε ένα δάκρυ.

Όπως τώρα, που ευχαριστιέται όταν άνθρωποι μένουν στον δρόμο, επειδή κλείνουν τα lifestyle έντυπα και νομίζουν πως έχει έρθει η νέα ελληνική αναγέννηση. Την ώρα που γελάνε, όμως, θα ήθελα να τους ενημερώσω πως η σοβαρότερη εφημερίδα της χώρας μόλις κυκλοφόρησε lifestyle τηλεοπτικό περιοδικό για να εισπράξει κάνα τάλαρο παραπάνω. «Τι είχαμε, τι χάσαμε», που λέει και η λαϊκή αοιδός.