1. Καταρρίπτει την παραμύθα του αριστερού ή κομμουνιστή που είναι συνώνυμα της παράγκας, του «ψωμί κι ελιά» και του «μαζευόμαστε πέντε φίλοι με κιθάρες και αλογοουρές φοιτητών του Πολυτεχνείου». Πλέον ας γίνει κατανοητό πως μπορείς να είσαι κομμουνιστής και σταρ ταυτόχρονα. Κι όποιος έχει αντίρρηση, ας ψάξει λίγο στην Ιστορία της Τέχνης, θα βρει πολλά παραδείγματα δημοφιλών καλλιτεχνών κομμουνιστών.
Τα ίδια λέγονταν και για τον Νταλάρα όταν τραγουδούσε «Στην Αθήνα μες στο κέντρο φύτρωσε καινούργιο δέντρο» κ.λπ. Δεν μπορούσε, λέει, να τραγουδάει για την ΚΝΕ και να 'χει κότερο, λες και δεν τα δούλεψαν όσα βγάζουν ο Νταλάρας τότε ή η Μποφίλιου σήμερα...
2.
Η Μποφίλιου είναι ειλικρινής και αληθινή στις τοποθετήσεις της. Και εξηγούμαι: πριν από μερικά χρόνια γινόταν ένα αφιέρωμα στον τραγουδοποιό του «αντάρτικου ροκ» Πάνο Τζαβέλλα, αυτόν που ο Μπογδάνος, ο οποίος επιτέθηκε με χυδαίο τρόπο στην Μποφίλιου, θα χαρακτήριζε το ίδιο χυδαία «αναρχοάπλυτο».
Προσπάθησα να ενισχύσω την προσπάθεια της Νατάσσας Παπαδοπούλου, της συντρόφου του Τζαβέλλα, καλώντας καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς. Ούτε ένας δεν δέχτηκε να εμφανιστεί. Είμαι σίγουρος, παρ' όλα αυτά, πως αν το αφιέρωμα δεν γινόταν σε μια ταπεινή μουσική σκηνή αλλά στην εκπομπή του Σπύρου Παπαδόπουλου θα έτρεχαν όλοι και όλες να πιάσουν στασίδι.
Η μοναδική που ανταποκρίθηκε άμεσα και πήγε να τραγουδήσει το συγκλονιστικό άσμα του Τζαβέλλα «Μάη μ', Μάη μ'» (στο θρυλικό live απ' τη Λήδρα το έλεγε η Αλεξίου) ήταν η Μποφίλιου και μάλιστα ούσα σταρ, όχι στα ξεκινήματά της. Το έκανε για έναν πολύ απλό λόγο: για να τιμήσει τους κομμουνιστές γονείς της, χωρίς να την παίρνουν οι κάμερες. Όπως ακριβώς το δήλωσε και στη συνέντευξή της.
Ένας μάλλον λυπηρός λόγος που κάνει σημαντικές τις δηλώσεις της Μποφίλιου είναι η ένδεια των αντίστοιχων συνεντεύξεων ομοτέχνων της. Δεν εννοώ πως πρέπει όλοι μιλούν για τροτσκισμό κ.λπ., αλλά μπαφιάσαμε στις δημόσιες σχέσεις και στο προμοτάρισμα καλλιτεχνικών εργασιών.
3.
Δεν υπάρχει μέρα που να μην ανοίξουμε άλλος την τηλεόραση, άλλος το ραδιόφωνο και άλλος τον υπολογιστή του και να μην δούμε/ακούσουμε να εκτοξεύονται κοτσάνες ολκής από συναδέλφους της Μποφίλιου. Δεν ξεχνιούνται οι δηλώσεις του Πέτρου Γαϊτάνου, ενός αντικειμενικά καλού τραγουδιστή, που θα έσπαγε τα CD στα κεφάλια των μαύρων, πολύ δε περισσότερο του Νότη Σφακιανάκη, του οποίου ο εγκέφαλος πια έχει γίνει μεταφυσική ακροδεξιά σαλάτα.
Βγαίνει τώρα η Μποφίλιου και ομιλεί περί τροτσκισμού και περί «βουνού» κ.λπ. Παραβλέπω μια αφέλεια πίσω από τα λόγια της, μένω όμως στο ότι εν αγνοία της μάλλον σε μένα θύμισε έννοιες ολότελα απομυθοποιημένες. Κι αν πλέον ελάχιστη σχέση έχουν ΚΚΕ και τροτσκισμός, εγώ δεν θυμάμαι κανέναν άλλο σύγχρονο καλλιτέχνη-σταρ, επαναλαμβάνω, που να τη βγαίνει τόσο όχι απλώς αριστερά αλλά ακροαριστερά.
4.
Σε συνέντευξή της η Μαρία Φαραντούρη μού είχε δηλώσει πως το χειρότερο πράγμα των τελευταίων ετών είναι που η αριστερά έχασε κάθε γόητρο. Αν έβγαινε η Φαραντούρη, η ερμηνεύτρια του «Μαουτχάουζεν», και μιλούσε περί αριστεράς γι' ακόμα μία φορά, ρουθούνι δεν θ' άνοιγε.
Το ότι, όμως, αυτό έγινε από την Μποφίλιου, την πιο δημοφιλή ερμηνεύτρια της νέας γενιάς, διόλου τυχαίο δεν είναι που προκάλεσε τον κακό χαμό στα social media. Η Μποφίλιου ανέλαβε να καθαρίσει για ολόκληρη την υποβιβασμένη αριστερά τη σήμερον ημέρα, αναλαμβάνοντας παράλληλα και όλο το κόστος των δηλώσεών της.
5.
Η Μποφίλιου τυχαίνει να είναι γυναίκα, νέα, επιτυχημένη και το κοινό της να αυξάνεται ολοένα και περισσότερο καθώς τα χρόνια περνούν. Μ' αυτές τις δηλώσεις της, δυστυχώς για κάποιους, ξεσκέπασε τα όρια μεταξύ αντίρρησης και σεξισμού, διαφωνίας και μισογυνισμού τους.
6.
Η απολυτότητα χρειάζεται όταν κάνεις τέτοιες δηλώσεις. Είναι σαν να ξέρεις εκ των προτέρων ότι θα σου την «πέσουν» και φυλάς τα νώτα σου. Όπως ο κάθε Σφακιανάκης έχει δικαίωμα να βγαίνει στην τηλεόραση και να λέει ό,τι λέει (αυτό συμβαίνει δηλαδή κάθε τρεις και λίγο), το ίδιο δικαίωμα έχει και η Μποφίλιου να εκφράζεται στις συνεντεύξεις της όπως θεωρεί σωστό.
7.
Ένας μάλλον λυπηρός λόγος που κάνει σημαντικές τις δηλώσεις της Μποφίλιου είναι η ένδεια των αντίστοιχων συνεντεύξεων ομοτέχνων της. Δεν εννοώ πως πρέπει όλοι μιλούν για τροτσκισμό κ.λπ., αλλά μπαφιάσαμε στις δημόσιες σχέσεις και στο προμοτάρισμα καλλιτεχνικών εργασιών.
Εδώ αναφέρομαι αποκλειστικά και μόνο στους καλλιτέχνες της γενιάς της Μποφίλιου και δεν χρειάζεται να πω ότι δεν βρίσκω μεγάλη σημασία πλέον στη βαρετή πολιτικολογία καλλιτεχνών με ιστορία και σαφείς πολιτικές τοποθετήσεις.
8.
Έχει γούστο που τις δηλώσεις αυτές δεν τις έκανε μια τραγουδίστρια του σκληροπυρηνικού ροκ ή της αντεργκράουντ σκηνής αλλά η Μποφίλιου, που τραγουδάει τους καημούς και τους έρωτες ανθρώπων της ηλικίας της, γεμίζοντας τα μαγαζιά.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την ποπ Μαρίνα Σάττι με τον φασιστικό οχετό που δέχτηκε στο Ιnstagram. Ας ξυπνήσει σιγά-σιγά και η νέα γενιά κι ας βγει απ' τον λήθαργο του μακάριου «έντεχνου» των '90s-'00s.
9.
Το ότι συγκεκριμένοι άνθρωποι απ' τον χώρο των media και της πολιτικής επιτέθηκαν στην Μποφίλιου είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίζει. Ακριβώς όπως το 'γραψε στο Facebook της η σεναριογράφος Άννα Χατζησοφιά: «Τατσόπουλος, Μπογδάνος, κάνουν ό,τι μπορούν για να στείλουν κόσμο στην Μποφίλιου. Πού τραγουδάει είπαμε; Δεν το 'χα στο πρόγραμμα, αλλά...».
10.
Δεν ανήκω ούτε στους ψηφοφόρους του ΚΚΕ ούτε εντυπωσιάζομαι με αναφορές στον τροτσκισμό. Πόσω μάλλον όταν δεν ανήκω στο φαν κλαμπ της Μποφίλιου και συχνά στο παρελθόν την έχω επικρίνει για τις καλλιτεχνικές επιλογές, το ρεπερτόριο και τη δισκογραφία της. Και κλείνω λέγοντας πως φαν της δύσκολα θα με κάνει, έχει όμως την αμέριστη συμπαράστασή μου στα μύρια όσα ακούγονται τα τελευταία 24ωρα.