El Bosquimano de Bañolas, ή el Negro de Bañolas, όπως είναι περισσότερο γνωστός. Πρόκειται για έναν άντρα της φυλής San της Νότιας Αφρικής, του οποίου το πτώμα κλάπηκε και ταριχεύτηκε από τους γάλλους αδελφούς Verraux γύρω στο 1830. Στη συνέχεια, ο ταριχευμένος άντρας αγοράστηκε από τον ισπανό κτηνίατρο Francesc Darder i Llimona που το παρουσίασε πρώτα στην Διεθνή 'Εκθεση της Βαρκελώνης του 1888 πριν το δωρήσει μαζί με την υπόλοιπη συλλογή του στο Museo Darder de Bañolas.
Με την αφαίρεση του Negro de Bañolas από το Μουσείο Darder εξαλείφθηκε ένα ακόμη κατάλοιπο της αποικιοκρατίας, αλλά η αλήθεια είναι πως οι κάτοικοι της ισπανικής πόλης Bañolas λυπήθηκαν που αποχωρίστηκαν "ένα μέλος της οικογενειάς τους".
Ο Francesc Darder i Llimona στο εργαστήρι του. Δίπλα του, στη μικρή φωτογραφία, ένας από τους αδελφούς Verraux (αριστερά). Το πάθος του Francesc Darder i Llimona για τη φυσική ιστορία μαρτυρούν και τα διάφορα σχετικά περιοδικά που εξέδιδε.
Ο ιατρός Alphonse Arcelín ήταν ο πρώτος που έθιξε το θέμα της παραμονής του Negro de Bañolas στο Museo Darder με μία επιστολή που απηύθυνε το 1991 στον δήμαρχο της πόλης. Με το αιτήμα του συντάχθηκαν αριστερές παρατάξεις, αφρικανικές κυβερνήσεις, αλλά και ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Kofi Annan. Οι κάτοικοι πήραν κι αυτοί μέρος στη διαμάχη. 7.200 υπογραφές συγκεντρώθηκαν υπέρ της παραμονής του Negro de Bañolas στο Μουσείο. Τελικά, το 1997, μετά από διάφορες συσκέψεις στον ΟΗΕ και την Αφρικανική 'Ενωση, ο Negro de Bañolas αφαιρέθηκε από τις προθήκες του Museo Darder. Δέκα χρόνια αργότερα, το 2007, κι αφού ολοκληρώθηκαν στο Εθνικό Ανθρωπολογικό Μουσείο της Μαδρίτης όλες οι σχετικές μελέτες, ο Negro de Bañolas επέστρεψε στην Botsuana, όπου η ταφή του έγινε με όλες τις τιμές στο Πάρκο των Ηρώων.
Ο τάφος του Negro de Bañolas.
Αριστερά : Τα εγκαίνια του Museo Darder de Bañolas το 1916. Δεξιά : αφίσα της Διεθνούς 'Εκθεσης της Βαρκελώνης του 1888.
Το Museo Darder de Bañolas (δεξ. με τη νέα πτερυγά του). Φωτ. Museo Darder.
Η διαδικασία της ταρίχευσης μέσα από διάφορα εκθέματα. Φωτ. Gontzal Largo.
Πριν και μετά την αποκατάσταση.
Προθήκη αφιερωμένη στα Cabinets de Curiosités. Φωτ. Gontzal Largo.
Συλλογή Pilar Branyas (1920).
Αριστ. : Φωτ. F. X. Butinyà. Δεξ. : πλήρης σκελετός σκίουρου.
Τα ταριχευμένα λιοντάρια του ζωολογικού κήπου της Βαρκελώνης. Φωτ. Gontzal Largo.
Ταξινόμηση εντόμων στις αποθήκες του μουσείου.
Δωρεές στο μουσείο.
Ο καταψύκτης του μουσείου.
Το εργαστήριο ταρίχευσης και συντήρησης. Φωτ. Gontzal Largo.
'Αντρες της φυλής San. Φωτ. The Vagabond Adventures of Lucie, Lachlan and Bow Wow.
'Αντρες της φυλής San. Φωτ. The Vagabond Adventures of Lucie, Lachlan and Bow Wow.
O Guillermo Antonio Farin, σχοινοβάτης, ιμπρεσάριος τσίρκου, εξερευνητής, συγγραφέας, ζωγράφος, εφευρέτης... 'Ηταν από τους πρώτους που συνέλαβαν την ιδέα του "άγριου" ως θέαμα. Εδώ, ανάμεσα σε Πηγμαίους.
Black Venus (2010), η ταινία του Abdellatif Kechiche που αναφέρεται στην πραγματική ιστορία της Saartjie Baartman.