-Ως φανατικός σινεφίλ, ποιες ταινίες πιστεύεις ότι οπτικοποιούν καλύτερα τη μουσική σου;
1. Lost Highway - David Lynch: Υπάρχει μπόλικη διπολικότητα στην ταινία (ειδικά από τη μέση κι έπειτα). Κάπως έτσι βλέπω ότι εξελίσσεται η μουσική των Plastic Flowers.
2. Invasion of the Body Snatchers - Philip Kaufman: Το αγαπημένο μου sci-fi film όλων των εποχών. Δεν πιστεύω ότι έχει καμία σχέση με τη μουσική μου, απλά το αναφέρω!
3. The Sting - George Roy Hill: Αγωνία και χαμός απ' την αρχή μέχρι το τέλος. Θα ήθελα κάποια στιγμή να βάλω στο mute όλη την ταινία και ν' αφήσω τη μουσική των Plastic Flowers να παίζει στο background (ιεροσυλία!).
-Με ποιες μπάντες της παγκόσμιας δισκογραφίας αισθάνεσαι «συγγενής»;
Με το lo-fi κίνημα της Αμερικής νομίζω, κυρίως επειδή μας εμπνέει σε μεγάλο βαθμό η ζεστασιά και το μεράκι των ηχογραφήσεών τους. Ελπίζουμε κι εμείς να έχουμε, έστω και σε κάποιον βαθμό, ανάλογα αποτελέσματα μέσω των κομματιών μας ή, έστω, να το καταφέρουμε στο μέλλον. Ενδεικτικά ονόματα: Foxes in Fiction, Coma Cinema, Dirty Beaches κ.ά.
-Τον Μάρτιο θα εμφανιστείτε στο πολύ σημαντικό φεστιβάλ South by Southwest στο Ώστιν του Τέξας. Πώς έγινε αυτό;
Το 2010 άρχισα να παρακολουθώ βίντεο για μπάντες οι οποίες θα ξεκινούσαν tour στις ΗΠΑ και θα κατέληγαν στο SXSW. Δεν είχα ιδέα τι συνέβαινε με το φεστιβάλ, αλλά έπαθα την πλάκα μου βλέποντας τόσο πολλά μεγάλα ονόματα μαζεμένα. Σε κάποια φάση τον περασμένο Νοέμβριο αποφάσισα να συμπληρώσω την αίτηση και τα πράγματα πήραν τον δρόμο τους. Δεν είχα υψηλές προσδοκίες, ούτε περίμενα να μας απαντήσουν τόσο νωρίς. Τελικά, έγινε!
-Ποιο θα είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνεις με το που θα φτάσεις στο Ώστιν;
Δεν έχω ιδέα τι θα συναντήσουμε εκεί. Έχω ξαναπάει στην Αμερική, αλλά ποτέ τόσο νότια. Σίγουρα θα καταλήξουμε με τη μία σε κάποια παμπ ή σε κάποιο φτηνό μεξικάνικο εστιατόριο!
-Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε μια αναβίωση της shoegaze σκηνής. Πόσο κοντά αισθάνεσαι σε αυτήν τη σκηνή και ποιες μπάντες αγαπάς;
Είναι πολύ σημαντικό γεγονός και με χαροποιεί ιδιαίτερα, καθώς η shoegaze με οδήγησε στο να αρχίσω να γράφω μουσική. Πλέον δεν αισθάνομαι τόσο κοντά σε αυτήν, καθώς δουλεύουμε διαφορετικά ως ντουέτο, αλλά, και πάλι, προσπαθώ να μη χάνομαι απ' το είδος. Έχουν κάνει την εμφάνισή τους κάτι φοβερές μπάντες από την Αμερική που θυμίζουν ότι η shoegaze ζει και βασιλεύει! Από παλαιότερα σχήματα, με διαφορά αγαπάω τους Slowdive και τους Ride, ενώ από καινούργια τους Ringo Deathstarr (καλύτερο όνομα μπάντας ever!), Fleeting Joys, Ghost Society και M83.
-Θα πας στο Primavera φέτος να δεις Jesus & Mary Chain και My Bloody Valentine;
Θα το ήθελα πραγματικά πάρα πολύ, είναι δύσκολο όμως, καθώς θα έχουμε μπόλικες υποχρεώσεις εκείνη την περίοδο. Με διαφορά το καλύτερο line up φεστιβάλ των τελευταίων ετών!
-Γιατί όταν πληκτρολογείς το σάιτ σας, weareplasticflowers.com, βγαίνει ένα γιαπωνέζικο σάιτ με τη φωτογραφία ενός cockpit αεροπλάνου;
Γιατί πλέον δεν μας ανήκει το domain κι έχουμε πιο απλό address: www.plasticflowers.eu. Το πήρα χαμπάρι πρόσφατα κι έπαθα την πλάκα μου. Μάλλον κάποιος ψυχοπαθής Ιάπωνας/Κορεάτης του άλλαξε τα φώτα. Google translate να δείτε τι γράφει... παράνοια!
-Έχετε κυκλοφορήσει το περσινό σας ΕΡ «Natural Conspiracy» και σε κασέτες, τις οποίες μοιράζετε στις συναυλίες σας. Υπάρχει γενικά ένα νέο hype υπέρ της επιστροφής στην κασέτα. Πιστεύεις ότι ο ήχος της δίνει κάποιο επιθυμητό χαρακτηριστικό στον ήχο σας;
Το «Natural Conspiracy» πέρυσι κυκλοφόρησε σε κασέτα, όπως και το «Meltdown» το 2011. Στις τελευταίες συναυλίες μοιράσαμε και τα τελευταία αντίτυπα που μας είχαν απομείνει. Το hype είναι μεγάλο και, αν παρατηρήσετε, εδώ και δύο χρόνια περίπου ξεφυτρώνουν παγκοσμίως πάρα πολλά cassette labels. Σχεδιάζουμε να κυκλοφορήσουμε και το «Aftermath» σε μερικές κασέτες, πέρα απ' τα βινύλια. Θα είναι πολύ special! Η ποιότητα του ήχου είναι για μένα προσωπικά ό,τι πιο όμορφο μπορεί να ακούσει το ανθρώπινο αυτί από μέσο αναπαραγωγής.
-Τι ακούς αυτό τον καιρό;
Grizzly Bear, Beach House, King Krule, Swans, Happy Trendy, Larry Gus(!), Four Tet, Youth Lagoon, Conquering Animal Sound.