Ποια είναι η γνώμη σου για το καινούργιο άλμπουμ της NenehCherry(«NenehCherry & TheThing, “TheCherry Thing”»);
She’s back with a vengeance. Είναι η Τσέρι και είναι πολύ καλά.
Πώς θα το περιέγραφες;
Ενδιαφέρουσες διασκευές τραγουδιών, όπως το «Dirt» των Stooges, με free jazz διάθεση, ατίθασο κοντραμπάσο, ζεστή φωνή που υπνωτίζει; Μου είναι δύσκολο να περιγράφω τη μουσική, προτιμώ να την απολαμβάνω. Ας πούμε ότι μοιάζει με ένα αργό ταξίδι με πλοίο, το οποίο κάποια στιγμή θα αράξει στην Αστυπάλαια ξημερώματα του Ιουλίου.
Προκαλεί κατάσταση ευδαιμονίας.
Τι ώρα θα μας πρότεινες να το ακούσουμε;
Την ώρα που ακολουθεί τη στιγμή που η τηλεόραση κλείνει με ένα κοινή συναινέσει «άι… σιχτίρ». Την ώρα πουοι υπόλοιποι επιμένουν να βλέπουν μια αιμοσταγή επική σειρά του HBO.
Από πότε θυμάσαι τη Neneh Cherry;
Aπό την εποχή του «Buffalo Stance», στο «Μουσικόραμα», νομίζω. Δεν θυμάμαι πού έβλεπα το βιντεοκλίπ, έχουν μείνει όμως ανεξίτηλα στη μνήμη μου τα τεράστια, χρυσά σκουλαρίκια και το μενταγιόν που ήταν πολύ της μόδας στις χιπ χοπερ της εποχής, μαζί με το μπουφάν «flying». Δηλαδή όλο το styling της Neneh, καθώς επίσης και τα δύο τρομακτικά κορίτσια που χορεύουν σαν ξεγοφιασμένα. Ήταν η εποχή που βλέπαμε ευλαβικά τα βιντεοκλίπ.
Ποια θεωρείς ότι είναι η μεγαλύτερη στιγμή της;
To «Raw like sushi». Γιατί για μένα το «Buffalo Stance» θα είναι πάντα ένα καταπληκτικό χορευτικό κομμάτι, κοντά στο «Groove is in the heart» των Deeelite. Το «Manchild» μου ήταν συμπαθές, αλλά πάλιωσε, ενώ το «Seven Seconds» το έβρισκα από τότε εντελώς γλυκανάλατο. Μετά την έχασα. Σταμάτησα να βλέπω βιντεοκλίπ.
Είναι η «μαμά» της Γουάινχαουζ;
Θα έλεγα ότι είναι η κουλ ανύπαντρη θεία της, με την ενημερωμένη συλλογή δίσκων.
Πιστεύεις πως αν ήταν Αμερικανίδα και όχι Σουηδέζα θα είχε πολύ μεγαλύτερη καριέρα;
Μπα, όχι. Μάλλον δεν ήταν πολύ τυχερή. Εδώ έχασε το Γκράμι από τους Milli Vanilli…