Παραδοσιακά όταν ένας καλλιτέχνης βραβεύεται με Όσκαρ, ο ευχαριστήριος λόγος είναι μακρόσυρτος και η συγκίνησή μεγάλη. Στην κατηγορία των ηθοποιών, μπορεί να γίνει λίγο μεγαλύτερη, αφού συνήθως εκείνη ακριβώς τη στιγμή το κασέ τους αρχίζει και εκτινάσσεται και πλέον στα τρέιλερ όλων των μελλοντικών τους ταινιών θα αναφέρονται ως «Academy Award Winners...». Οι βραβεύσεις όμως κάποιων ηθοποιών γένους θηλυκού έχουν μείνει αξέχαστες και τα βίντεο αυτά αποτελούν διαχρονική camp απόλαυση. Το αποτέλεσμα σε αυτές τις περιπτώσεις ήταν χασμουρητά και γέλια στο κοινό και ένα κατεστραμμένο μακιγιάζ στο πρόσωπό τους. Ιδού:
Λάιζα Μινέλι - Καμπαρέ (1973)
Εδώ ξεκινάμε με μια πνιχτή κραυγή και μετά ακολουθεί το κενό βλέμμα της Λάιζα που έχει χάσει τα λόγια της από την αμηχανία (και ίσως από το αλκοόλ) και απλά... ευχαριστεί.
Σάλι Φιλντ - Μια Θέση στην Καρδιά (1985)
Εκνευριστικά τσιριχτή χροιά και κούνημα κεφαλής που κάνει την ταιριαστά 80s περμανάντ να πάλλεται. «Δεν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι σας άρεσα, αυτή τη φορά σας άρεσα!».
Σερ - Κάτω απ' τη Λάμψη του Φεγγαριού (1988)
Σερ και camp είναι έννοιες συγκλίνουσες σε ό,τι κι αν κάνει. Πόσο μάλλον όταν κερδίζει Όσκαρ. Δεν έχει σημασία τόσο το τι είπε, όσο το τι φορούσε - εκείνο το αξέχαστο see-through.
Γκουίνεθ Πάλτροου - Ερωτευμένος Σέξπιρ (1999)
Ακατάσχετο κλάμα από τη στιγμή που το όνομά της ακούστηκε από τα χείλη του Τζακ Νίκολσον και μια ευχαριστήρια λίστα που περιελάμβανε όλο της το σόι και τους συνεργάτες.
Τζούλια Ρόμπερτς - Έριν Μπρόκοβιτς (2001)
Στην περίπτωση της Τζούλια, έχουμε απλά 4 περίπου λεπτά αερολογίας μόνο και μόνο για να απολαύσει όσο μπορεί περισσότερο αυτή τη στιγμή «μια και μπορεί να μην ξανασυμβεί», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
Χάλι Μπέρι - Ο Χορός των Τεράτων (2002)
Η στιγμή που η δεύτερη μαύρη ηθοποιός στην ιστορία του θεσμού κέρδισε Όσκαρ ερμηνείας συνοδεύτηκε από μια παρ' ολίγον καρδιακή προσβολή και από τα αναμενόμενα politically correct σχόλια.