Για την διερεύνηση του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών μίλησε ο καθηγητής Συγκοινωνιακής Τεχνικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, Βασίλης Προφυλλίδης.
Σύμφωνα με όσα ανέφερε στον ΣΚΑΙ ο καθηγητής, αν πάρουμε ως δεδομένο ότι η ταχύτητα κυμαινόταν περί τα 150-160 χλμ/ώρα, η επιβατική επιβατική αμαξοστοιχία θα είχε δυνατότητα να σταματήσει γύρω στα 1000 μέτρα, και η εμπορική γύρω στα 500 μέτρα, κατά συνέπεια ακόμη και σε απόσταση 3χλμ το ένα απέναντι στο άλλο θα μπορούσε να είχε αποτραπεί η σύγκρουση των τρένων.
Συγκεκριμένα ανέφερε: «Ο σιδηρόδρομος είναι βαρύ σύστημα και έχει μεγάλη απόσταση πέδησης ανάλογα με την ταχύτητα. Με αυτά που ακούω για την ταχύτητες των τρένων, το μεν επιβατικό τρένο χρειάζεται τουλάχιστον 1.000 μέτρα και μέχρι 1.500 μέτρα, γιατί η πέδηση δεν είναι αυτόματη και απόλυτη, το άλλο θα χρειαζόταν περί τα 500 μέτρα. Επομένως, ακόμη και σε απόσταση 3 χλμ το ένα απέναντι στο άλλο θα μπορούσε να έχει αποτραπεί».
Σημείωσε ότι από τη δεκαετία του 1980 που αποφασίστηκε η ανάπτυξη των σιδηροδρόμων στην Ευρώπη κυρίαρχο στοιχείο ήταν η ασφάλεια. Κατά την γνώμη του η γραμμή Αθήνα-Θεσσαλονίκη θα έπρεπε να έχει ενιαία τεχνικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά.
«Θα ψάξουμε μια προς μια τις συμβάσεις για να δούμε αν ισχύει αυτό», τόνισε και πρόσθεσε ότι αν από την αρχή υπήρχαν ενιαία τεχνολογικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά, τότε κάθε σύμβαση θα ήταν υποχρεωμένη να συμμορφώνεται με αυτά.
«Θα καταβληθεί από μέρος μου κάθε προσπάθεια να αναλυθεί κάθε στοιχείο που είχε μερίδιο ευθύνης για να συμβεί αυτή η τραγωδία» είπε ο κ. Προφυλλίδης και συνέχισε: «Η εντολή που έχουμε από την Πολιτεία είναι να κάνουμε ένα πρακτικό, το οποίο με αφετηρία τις λεπτομέρειες που οδήγησαν σε αυτό το γεγονός θα αναζητήσει τις αιτίες που μας έφεραν εδώ».
Χαρακτήρισε, τέλος, ουσία της υπόθεσης σχόλιο δημοσιογράφου που είπε πως ένας άπειρος σταθμάρχης διοικούσε έναν τόσο κεντρικό σταθμό σαν αυτόν της Λάρισας.