Θυμάσαι, μέση κοπέλα, την πρώτη φόρα που οι δικοί σου σού αγόρασαν εκείνη τη Barbie, που τόσο επίμονα ζητούσες; Θυμάσαι με τί χαρά την έβγαλες από το πλαστικό κουτί της, θαύμασες τα μακριά κατάξανθα πλαστικά μαλλιά της, το καλλίγραμμο πλαστικό κορμί της χωρίς την παραμικρή ατέλεια, το καταπληκτικό πλαστικό μακιγιάζ της (που φυσικά ήταν μόνιμο γιατί μια γυναίκα πρέπει πάντα να είναι περιποιημένη ακόμα και η συγκεκριμένη όταν θα ξαπλώνει δίπλα στον Ken της) και τα σχεδόν ανύπαρκτα ρούχα της; Γενικότερα, μπορείς να ανακαλέσεις στη μνήμη σου την «ευλογημένη» εκείνη ημέρα που για πρώτη φορά αποθέωσες την πλαστική γυναίκα, το ψεύτικο γυναικείο είδωλο και πήρες όρκο ζωής να του μοιάσεις;
Εκείνη ήταν λοιπόν η πρώτη μέρα που ξεκίνησε ο καταιγισμός σου με πρότυπα και συμπεριφορές ώστε να μεταμορφωθείς στο πέρασμα των μελλοντικών ετών στην πρώτης τάξεως κουκλίτσα που είσαι σήμερα. Και φυσικά η διαδικασία μαζικής παραγωγής της «γυναικούλας» έπρεπε πρώτα να περάσει από το μυαλό σου και ύστερα να φτάσει στην εξωτερική σου εμφάνιση. Γιατί πρέπει να θες να γίνεις «γυναικάκι» και όχι γυναίκα για να πετύχει αυτή η συνταγή. Και τότε ήρθαν οι πριγκίπισσες. Ή ίσως να είχαν έρθει και νωρίτερα, δεν ξέρω. Όλες εκείνες στα παραμύθια που έλιωναν κάτω από το βλέμμα της κακιάς μητριάς και ήταν αγαθές και προκομμένες και είχαν μοναδικό σκοπό να καταφέρουν να πάνε σε κάποιο χορό καλοντυμένες για τον πρίγκιπα. Η οποιαδήποτε άλλη μορφή γυναίκας σε παραμύθια έπρεπε να είναι κακιά ή να σε βοηθάει σε όλο αυτό ή απλά. να μην υπάρχει. Να φανταστώ ,δεν παρατήρησες ποτέ ότι δεν μορφώνονταν και περίμεναν τον πρίγκιπα να τις επιλέξει για να τις βγάλει από τη μιζέρια τους έτσι; Και εν τέλει. τις έβγαλε; Γιατί ποτέ δε μάθαμε τι έγινε μετά τον φαντασμαγορικό γάμο και το "Happily ever after"...
Η σύγχρονη Barbie δεν είναι μόνο η Barbie της εμφάνισης αλλά και του μυαλού. Όχι του χαμηλού δείκτη ευφυΐας αλλά των χαμηλών προτύπων. Αυτή που την χρησιμοποιούν τέλεια και την αντιμετωπίζουν σαν ένα πορτοφόλι και μόνο, αυτή που οι νόρμες της κοινωνίας την θέλουν κενή εσωτερικά και την μαθαίνουν να επικεντρώνεται μόνο στη λιπόσαρκη εμφάνιση και που όλη της τη ζωή είναι μια "εκκολαπτόμενη Bibi Bo".
Και τώρα θα μου πεις τί σχέση έχουν όλα αυτά με εσένα; Εσύ και σπουδάζεις και μπορεί να δουλεύεις άρα να είσαι οικονομικά ανεξάρτητη. Ναι, οικονομικά ανεξάρτητη για να αγοράζεις ό,τι καλόγουστο (ή και όχι ) σου πλασάρουν κάποιοι άλλοι για μοδάτο ώστε να λες περήφανα στις φίλες σου μετά «Αυτό θα φορεθεί πολύ φέτος». Εμένα αυτό δεν μου φαίνεται και πολύ ανεξάρτητο πάντως. Και είσαι και τόσο απαγκιστρωμένη από κοινωνικά στερεότυπα και παγιωμένα πρότυπα που εμφανισιακά είσαι ίδια με όλες όσες κυκλοφορούν και ταυτόχρονα τόσο αιθεροβάμων που η όλη σου πορεία ως τώρα φαίνεται να είναι ένας καλοστημένος προθάλαμος αναμονής του πρίγκιψ.
Και ακριβώς επειδή σπουδάζεις και όλα αυτά πιθανόν να τα έχεις ξανακούσει, προσπαθείς να καταρρίψεις τα προαναφερθέντα στερεότυπα προβάλλοντας και τη λόγια πλευρά σου που διαβάζει βιβλία (εκτός από τις 50 αποχρώσεις του γκρι και οτιδήποτε άλλο must) και πετάς και ψαγμένες ατάκες στις συζητήσεις! Τις περισσότερες από τις οποίες τις έχεις δει μεμονωμένες σε ψευτοκουλτουριάρικες σελίδες του Facebook ενώ έψαχνες την αρχική σου σελίδα στο smartphone σου. Το οποίο μάλιστα περικλείεται από μια πολύχρωμη θήκη σε μορφή κουνελιού. Έλα τώρα. Ξέρεις πολύ καλά ποια θήκη λέω! Εκείνη που μόλις την είδες αναφώνησες με λεπτή τσιριχτή φωνή "so cuteeee!"και σκεφτόσουν αν θα αγοράσεις αυτή ή την άλλη, σε σχήμα παγωτού.
Η σύγχρονη Barbie λοιπόν δεν είναι μόνο η Barbie της εμφάνισης αλλά και του μυαλού. Όχι του χαμηλού δείκτη ευφυΐας αλλά των χαμηλών προτύπων. Αυτή που την χρησιμοποιούν τέλεια και την αντιμετωπίζουν σαν ένα πορτοφόλι και μόνο, αυτή που οι νόρμες της κοινωνίας την θέλουν κενή εσωτερικά και την μαθαίνουν να επικεντρώνεται μόνο στη λιπόσαρκη εμφάνιση και που όλη της τη ζωή είναι μια "εκκολαπτόμενη Bibi Bo". Σε κάθε περίπτωση, θέλω να πιστεύω πως η πραγματική γυναίκα που κρύβεται μέσα σου και κρατιέται με νύχια και με δόντια ζωντανή, τελικά θα επιβιώσει. Αν ποτέ θελήσεις βέβαια να σπάσεις τη Barbie που έχεις μέσα σου.