Ο ψυχικός βιασμός είναι μια υπαρκτή πράξη που βιώνουμε πίσω από εκείνη τη κλειστή πόρτα μέσα στα τέσσερα τείχη, κανείς έξω από αυτά τα τέσσερα τείχη δεν γνωρίζει, δεν ξέρει την πραγματικότητα αλλά γνωρίζει και βλέπει την πλάνη που έχει δημιουργήσει ο θύτης μας για να «αποδείξει» την υπάρξη μιας «τέλειας» , «ιδανικής» οικογένειας.
Όταν είσαι θύμα ακούς μα δεν θες να ακούσεις τις λέξεις, τα λόγια, τον τόνο που προέρχεται από το στόμα του θύτη, κάθε πρόταση του σε βιάζει, σε κάθε κύτταρο αισθάνεσαι τις λέξεις που σε τσακίζουν σε χίλια κομμάτια και αναρωτιέσαι, είμαι άχρηστος; είμαι π@ρνη; είμαι ανίκανος; Τί είμαι;
Είμαστε θύματα που πρέπει να σωθούν, με τη πρώτη ευκαιρία μην διστάσεις να φύγεις, μην διστάσεις να κόψεις τους δεσμούς που σε τραυματίζουν και το βασικότερο θυμήσου, να είσαι δίπλα με ανθρώπους που σε αγαπούν και αγαπάς, η αγάπη γιατρεύει εκείνες τις πληγές που αιμμοραγούν
Όταν νιώθεις πως είσαι δυνατός, αυτές οι σκέψεις αποδυναμώνουν και δυναμώνουν οι θετικές σκέψεις, πρέπει να παλέψω, μπορώ να είμαι ότι θέλω, θα διαβάσω και θα τα καταφέρω να τελειώσω τη σχολή, λίγη υπομονή ακόμη και θα μετακομίσω, έχω ανθρώπους που με αγαπούν.
Όταν νιώθεις πως είσαι αδύναμος, όταν καταρρέουν οι άμυνες σου, πέφτεις ,τσακίζεσαι, πονάς, τυλίγεσαι από την κουβέρτα και κλαίς κρυφά για να μην σε ακούσει ο θύτης πως νίκησε για άλλη μια φορά, κλαίς και κάθε δάκρυ αυξάνει τον πόνο μέχρι που να μην αντέχεις άλλο και σε κυριεύουν οι αρνητικές σκέψεις που πιστεύεις πως θα σε λυτρώσουν, σκέφτεσαι ποιος τρόπος θα είναι ο πιο ανώδυνος και σύντομος για να λυτρωθείς από την κόλαση και αν υπήρχε ο Θεός θα απαιτούσες να σου απαντήσει στο γιατί τιμωρούμαι;
Ο θύτης μπορεί να είναι η μητέρα σου, ο πατέρας σου ή ένας άλλος συγγενής ή ένας οποιοσδήποτε, το θύμα μπορεί να είσαι εσύ, τα αδέλφια σου, ένας περαστικός που περνά από δίπλα σου, αν είσαι ένα θύμα όπως είμαι κ εγώ, αν είτε είσαι είτε όχι που έχει νιώσει το χέρι πάνω στο σώμα του ως τιμωρία, ως τόνωση του θύτη, θέλω να θυμάσαι και να μην ξεχάσεις ποτέ πως δεν φταις, πως δεν είσαι εσύ το κακό και ποτέ δεν θα είσαι όσες άσχημες σκέψεις σε κυριεύουν, είμαστε θύματα που πρέπει να σωθούν, με τη πρώτη ευκαιρία μην διστάσεις να φύγεις, μην διστάσεις να κόψεις τους δεσμούς που σε τραυματίζουν και το βασικότερο θυμήσου, να είσαι δίπλα με ανθρώπους που σε αγαπούν και αγαπάς, η αγάπη γιατρεύει εκείνες τις πληγές που αιμμοραγούν.
Υ.Γ. Είμαι ένα θύμα από τα πολλά θύματα της οικογενειακής βίας.