Δεν έχεις τι να κάνεις και γιαυτό βρίσκεις στο ίντερνετ κάποιο σάιτ γνωριμιών να μπεις, να περάσεις την ώρα σου βρε παιδάκι μου. Η ζωή σου είναι πολύ σάπια για να κατέληξες να κάνεις κάτι σαν αυτό, παρακμή, δεν νομίζεις;
Περνάνε οι μέρες, έχεις βρει και μιλάς με γοητευτικούς άντρες, νομίζοντας πως και όταν θα βγεις έξω με έναν από τους πολλούς θα ναι ο ίδιος που ήταν και όταν σου μίλαγε πίσω από μια ψυχρή οθόνη ενός υπολογιστή. Καλή μου, δεν είναι έτσι όμως. Μετά το ραντεβουδάκι-συντάντηση όπως θες πες το, ζήτημα είναι αν θα μιλήσετε αν δεν του άρεσες. Δεν φταίς εσύ γιαυτό όμως, απλά δεν θα είσαι αυτό που ψάχνει ή πιο ευγενικά απλά δεν σε γουστάρει και στο δίνει να το καταλάβεις με την σιωπή του. Μάγκας; Ούτε καν, δειλός είναι. Και ντάξει τώρα σιγά μια φορά βγήκατε έξω για να γνωριστείτε, είπαμε εκεί για κανά δυο ώρες ό,τι σας ερχόταν στο μυαλό, δώσατε και μια αγκαλιά τριών δευτερολέπτων και είπατε αντίο.
Μπαίνεις στο μετρό για να γυρίσεις σπίτι σου και μέχρι τότε παρατηρείς τον κόσμο. Άλλοι μόνοι, άλλοι σε ζευγάρια και άλλοι απλά φίλοι, μπορεί να ναι και φίλοι με οφέλη. Ποιος ξέρει τι κάνουν όταν δεν τους βλέπει κανείς άλλος; Και καλά κάνουν βασικά. Αν ο κολλητός μου δεν έμενε μακριά θα το επιδίωκα. Εσύ όμως, μέσα στον κόσμο αυτό, στέκεσαι μόνος, περιμένοντας να φτάσεις στη στάση σου, να βγεις και να περπατήσεις μες στον άδειο δρόμο και το σκοτάδι. Δεν έχω παράπονο, ωραία είναι.
Και που λέτε εγώ, μπήκα σε ένα site γνωριμιών. Απάντησα μερικές ερωτήσεις και εμφανίστηκαν μερικά άτομα και πόσο τοις εκατό ταιρίαζουμε, μπούρδες αλλά κλάιν. Παιρνάει η ώρα μια χαρά, ειδικά αν έχεις αυπνίες πιθανόν να έχεις και κάποιον που θα σου κρατήσει συντροφιά. Eκεί που μιλάς με τον άλλον καταλαβαίνεις πώς όλοι ψάχνονται, είτε για σεξ είτε απλά για να γνωρίσουν νέα άτομα και να συζυτήσουν. Νορμάλ πράγραματα, κλασσικά, και σε ποιον δεν αρέσει ένα καλό γαμήσι; Κυρίως αν σου ερεθίζουν το μυαλό με όλα όσα έχουν να σου πουν; Εγώ μπήκα με σκοπό να γνωρίσω κόσμο, και έπειτα προκύψει.
Εως τώρα έχω βγει με πέντε άτομα ξεχωριστά κάθε φορά. Ο καθένας είχε να μου πει και κάτι διαφορετικό, μου έδωσαν τροφή για σκέψη και τους ευχαριστώ, έχω αρκετό υλικό για να γράψω ένα μικρό βιβλιαράκι. Μιλήσαμε για μουσική, σπουδές, σχέσεις, φαγητό, βιβλία, ταινίες κ.α. σε βάθος. Διότι κάθε θέμα δεν έχει τέλος. Κάτι θα βρεθεί για να το συμπληρώσεις αρκεί να έχεις όρεξη να το κάνεις. Πέρασα αρκετά καλά αυτές τις δυο με τρεις ώρες που κράτησε η κάθε συνάντηση. Δεν μιλάμε βέβαια τόσο πολύ όσο πριν συναντηθούμε, δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό. Ισως να είμαι ένα τέρας και ο άλλος ο πεντάμορφος. Yay! Ευτυχώς είμαι μικρή για να με απασχολεί πως θα γεράσω μόνη μου, με μοναδική παρέα τις γάτες. Δεν μου αρέσουν οι γάτες. Θα προτιμήσω δωρεάν βιβλία και ταινίες μέχρι το τέλος της ζωής μου.
Είμαι 21 ετών. Η ζωή μου είναι βαρετή και μίζερη, πηγαίνω σε μια σχολή που δεν μου πολύ αρέσει, μου αρέσει να κοιμάμαι στον καναπέ έχοντας τα ακουστικά στα αυτιά μου, γιαυτό και κάθε πέντε μήνες παίρνω καινούρια. Επίσης μου αρέσει το φαγήτο. Γιαυτό και είμαι χοντρή. Αυτό όμως δεν σημαίνει πώς δεν θέλω να νιώσω. Ισως να μου αρέσω έτσι, το χετε σκεφτεί ποτέ όλοι εσείς που λέτε σε κάποιον γεμάτο άνθρωπο "άντε χάσε κανά κιλό ρε" ότι ίσως και να προσπαθεί να το κάνει; Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι; Φυσικά και δεν ξέρετε, ξέχασα πως είστε αδύνατοι. Τέλος πάντων, θέλω να καταλήξω στο ότι πίσω από μια οθόνη δεν βλέπεις τον αλλον και έτσι είναι πιο εύκολο να σε κάνει να βγεις μαζί του. Και η αλήθεια είναι πως αν δεν σου άρεσει όσα έχετε συζητήσει δεν θα έβγαινες, παραδέξου το. Γιαυτό, καλοί μου άνθρωποι, μην βιαστείτε να απορρίψετε τον άλλον, γνωρίστε τον αρχικά και μετά κρίνετε αναλόγως.
Το να βγεις με κάποιον άγνωστο είναι εξίσου επικίνδυνο με το να βγεις με κάποιον που γνώρισες τυχαία στο μπαρ. Η ζωή θέλει ρίσκο αλλά και προσοχή.
Το κείμενο αυτό μπορεί να είναι ό,τι χειρότερο έχετε διαβάσει ποτέ σας αλλά ήθελα κάπως να εκφραστώ. Δεν είμαι και κανένας συγγραφέας, μια απλή αναγνώστρια είμαι. Συγχωρείστε με αν δεν βγάζει νόημα.