Γενικά η ζωή της είναι για να γίνει ταινία.
Πέρα απ' όλα τα προηγούμενα, η Sinead O 'Connor μόλις την τελευταία δεκαετία είχε χειροτονηθεί ιερέας, είχε παντρεύτει για τέταρτη φορά -με κάποιον που γνώρισε στο ίντερνετ και ο γάμος κράτησε 17 μέρες μόνο- είχε παχύνει, είχε ταλαιπωρηθεί (η ψυχική της διαταραχή και η έλλειψη των φαρμάκων της την είχαν οδηγήσει σε ένα ξέσπασμα στο τουίτερ, ενώ η μικρή ανόητη Miley Cyrus ενέτεινε το bullying εναντίον της) και γενικά θεωρούνταν χαμένη υπόθεση.
Με μεγάλη έκπληξη έμαθα ότι βγάζει νέο σίνγκλ και νέο άλμπουμ.
Και πως, χάρη σε περουκες βέβαια και πιθανότατα αρκετή επεξεργασία, μοιάζει έτσι:
Aυτό όμως είναι το λιγότερο.
Το νέο της τραγούδι -κατά τη γνώμη μου- είναι το καλύτερο που έχει βγάλει εδώ και δεκαετίες.
Δεν είναι ερωτική μπαλάντα (δε θέλει να πει άλλες, λέει) αλλά ένας upbeat ύμνος στην αγάπη και -κυρίως- στη ζωή, που λέγεται Take Me to Church.
Έχοντας ισχυρή δημόσια σχέση με τις θρησκείες -χειροτονήθηκε ιερέας, έχει σκίσει τη φωτογραφία του Πάπα στην τηλεόραση κλπ- η O 'Connor σ' αυτό το αυτοβιογραφικό τραγούδι περιγράφει το πέρασμά της απ' το σκοτάδι στο φως. Απ' τον πόνο στη χαρά.
Και διευκρινίζει ότι η εκκλησία που θέλει να την πάμε, δεν πρέπει να είναι απ' αυτές που κηρύττουν το μίσος.
Με ένα πιασάρικο ρεφρέν, τα λέει όλα:
Take me to the church,
but not the ones that hurt
'Cause that ain't the truth
And that's not what it's worth
Χαίρομαι που είναι καλά, και που επέστρεψε.