Περίληψη: Θα ξεκινήσω από ένα διαφημιστικό δελτίο τύπου που μου ήρθε για μια παράσταση στο ΚΘΒΕ και θα τελειώσω με μια ξεδιάντροπη διαφήμιση στο νέο μου βιβλίο. Ενδιάμεσα θα πω κάτι για την παιδική μου ηλικία.
Δεν διάβαζα κανένα αγορίστικο περιοδικό και βαριόμουν τα βιβλία με πολέμους ή τα κινούμενα σχέδια δράσης. Κι έτσι στραβομουτσούνιασα όταν ο Σάκης (ο, από τότε που τον θυμάμαι, ηλικιωμένος θείος της μαμάς μου) μου χάρισε τον πρώτο τόμο της επανακυκλοφορίας του Μικρού Ήρωα.
Είμαστε στη δεκαετία του '80 και για πρώτη φορά βγαίνουν μαζεμένα τα τεύχη του ιστορικού περιοδικού με τις ιστορίες του Γιώργου Θαλάσση σε τόμους. Το Παιδί-Φάντασμα που πολεμούσε τους Γερμανούς ήταν κάτι το σπουδαίο για τις προηγούμενες γενιές - εγώ όμως βαρέθηκα και μόνο απ' το εξώφυλλο. Επειδή όμως ο μεγάλος θείος Σάκης θεωρούσε ότι με μόρφωνε υποσχέθηκε να μου αγοράσει όλους τους τόμους που θα έβγαιναν. (Κυκλοφορούσε νομίζω ένας κάθε εβδομάδα.)
Τελικά κυκλοφόρησαν ούτε λίγο ούτε πολύ 100 (εκατό!) ξεχωριστοί τόμοι με πολλές ιστορίες ο κάθε ένας. Ντράπηκα απ' την αρχή να του το ξεκόψω -δε φαντάζεστε πόσο ντροπαλός και χωρίς αυτοπεποίθηση ήμουν- κι έτσι τα βιβλία άρχισαν να στοιβάζονται στο δωμάτιό μου, αδιάβαστα. Δεν ήθελα να διαβάσω περιπέτειες για πολέμους και σκοτωμούς: προτιμούσα τα αστεία βιβλία, τα ιστορικά, τη Ζωρζ Σαρή και τα λάιτ μυστήρια της Ένιντ Μπλάιτον.
Πρέπει να μου είχε αγοράσει γύρω στα 70 τεύχη όταν φιλοτιμήθηκα να προσπαθήσω να διαβάσω την ιστορία απ' την αρχή. Και εθίστηκα.
Υπήρχε μια εποχή που ο πατριωτισμός δεν έκρυβε κάτι ύποπτο ή λαϊκίστικο. Μπορεί σήμερα ο πατριωτισμός να είναι ταυτισμένος με την περίσσεια τεστοστερόνη μερικών χούλιγκαν που βρήκαν διέξοδο εκεί, ή μερικών πατριδοκάπηλων που εκμεταλλεύονται την θρησκεία και την ιστορία και όλα αυτά, όμως ακόμα και στη δεκαετία του '80 ήταν απολύτως ΟΚ, αν όχι επιβεβλημένο να αγαπάς τον Μικρό Ήρωα.
Ο θείος Σάκης ήταν αριστερός, κοσμοπολίτης, φανατικός αναγνώστης της Πρώτης και του Ποντικιού: μπορούσε να ξεχωρίσει όμως τη σημαία και την αγάπη προς την πατρίδα απ' τα μικροσυμφέροντα - τα πρώτα τα ήθελε και τα τιμούσε.
Είχε ζήσει τον πόλεμο και δεν έκανε βιαστικές κρίσεις - και ακόμα δεν κάνει. Ξέροντας τι σημαίνει πόλεμος, τι σημαίνουν δικτατορίες, τι σημαίνει εμφύλιος δεν αφήνεται στην ευκολία του να χαρακτηρίζει έτσι κάθε δυσκολία της ζωής. Αυτοί που έζησαν τις πραγματικές δυσκολίες αποφεύγουν τις αμετροέπειες (όχι όλοι - έχω συνθέτη στο μυαλό μου) και προσπαθούν να ενώσουν κι όχι να προκαλέσουν μίση και νέους εμφύλιους.
Και, παρ' ό,τι κάνουν ό,τι περνάει απ' το χέρι τους για την καλυτέρευση των πραγμάτων, αυτοί που γνώρισαν πραγματικούς πολέμους δεν βαφτίζουν πόλεμο την κάθε δυσκολία - θα ήταν ιεροσυλία για τους νεκρούς και τους πραγματικούς ήρωες.
Ο τυφλός πατριωτισμός δεν αρκεί. Πρέπει να προσαρμόζεσαι στην εποχή, να αξιολογείς τις περιστάσεις και να βρίσκεις ταιριαστές λύσεις για κάθε ξεχωριστή συγκυρία, έχοντας στο μυαλό σου το καλό της χώρας, αλλά κυρίως των συνανθρώπων σου.
----
Όλα αυτά τα θυμήθηκα διαβάζοντας αυτό που μου ήρθε απ' το Κ.Θ.Β.Ε.:
Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει το έργο «Ο Μικρός Ήρως», βασισμένο στο κλασικό εβδομαδιαίο ανάγνωσμα που έγραψε ο Στέλιος Ανεμοδουράς. Οι ηρωϊκές περιπέτειες του «Παιδιού- Φάντασμα» Γιώργου Θαλάσση, της Κατερίνας, του Σπίθα και του Διαβολάκου μέσα στη γερμανική κατοχή, σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα. Μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης. Το έργο θα παρουσιαστεί από τη Νεανική Σκηνή του ΚΘΒΕ, Μονή Λαζαριστών (Σκηνή Σωκράτης Καραντινός), από την Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012.
Και να 'μαι εδώ, έξι χρόνια μετά το πρώτο μου παιδικό βιβλίο, να καταλαβαίνω από πού προέρχεται τελικά η περιπετειώδης πλευρά των μυθιστορημάτων μου, οι μεταμφιέσεις, η ανάγκη για συνέχειες με τους ίδιους ήρωες.
Και καθώς διαφημίζω ξεδιάντροπα το εξώφυλλο (και το οπισθόφυλλο) του νέου, 11ου βιβλίου μου που μόλις βγήκε...
...συνειδητοποιώ πως ο χαμένος κρίκος της αλυσίδας των επιρροών μου στη συγγραφή (πέρα απ' τον Ντόναλντ Ντακ, τη Ζωρζ Σαρή, το Μικρό Νικόλα, τους Μυστικούς Επτά και τον Μικρό Πρίγκιπα), ο κρίκος που πρόσθετε στη φαντασία μου την ανάγκη για ασταμάτητη δράση, για μυστική περιπέτεια και για δικαιοσύνη ήταν τελικά εκεί:
Στους 100 ξεχασμένους τόμους του Μικρού Ήρωα που εικάζω πως είναι κλειδωμένοι σε κάποια αποθήκη στο υπόγειο του παλιού πατρικού μου, μαζί με τα σκονισμένα 7ιντσα singles που αγόραζα ως παιδί...