Υπάρχουν αρκετά για να ψέξεις τον υπουργό Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα. Για την οικονομική πολιτική, για τους νέους φόρους στα ακίνητα - οτιδήποτε.
Το γεγονός ότι κάποιοι Νεοδημοκράτες βουλευτές είναι έξαλλοι μαζί του επειδή κριτίκαρε τις προηγούμενες κυβερνήσεις (συμπεριλαμβανομένης αυτής που τους νοιάζει - της κυβέρνησης Καραμανλή δηλαδή) δείχνει έλλειψη πολιτικής συναίσθησης αλλά και αυτογνωσίας. Για αυτοκριτική ας μη μιλήσουμε καν.
Άφησε λοιπόν υπαινιγμούς -ούτε καν χύμα και τσουβαλάτα, όπως έπρεπε δηλαδή, δεν τα είπε- ο Στουρνάρας για τη διακυβέρνηση του Καραμανλή. Άφησε να εννοηθεί ότι επί πρωθυπουργίας του ξεκίνησε ο εκτροχιασμός της χώρας. Και συγκεκριμένα πως μετά το 2006 ο Καραμανλής, που προτιμούσε να χρεώνει τις επόμενες γενιές με δάνεια αντί να κάνει τις ελάχιστες μεταρρυθμίσεις που είχε υποσχεθεί και τρώμε στη μάπα τώρα μαζικά, είναι υπεύθυνος για το ξεκίνημα του δημοσιονομικού εκτροχιασμού της ελληνικής οικονομίας.
Σιγά τα λάχανα!
Και ποιος δεν το ξέρει αυτό; Όταν ο Καραμανλής κατάλαβε τι είχε κάνει, προκήρυξε πρόωρες εκλογές και ΤΟΤΕ ΜΟΝΟ περιέγραψε με μελανά χρώματα την οικονομία. Είπε μάλιστα με στόμφο πως υπάρχουν δύο δρόμοι, ο εύκολος (του λεφτά θα βρούμε, έχει ο θεός - του ΓΑΠ) και ο δύσκολος (της σκληρής λιτότητας και των μέτρων - που θα έπαιρνε ο ίδιος, λες και δεν κυβερνούσε ήδη για πέντε χρόνια). Είχε δίκιο βέβαια, κάλλιο αργά παρά ποτέ, κι αυτό είναι κάτι που του το αναγνώρισε και ο Στουρνάρας.
Είναι γνωστό όμως ότι εξαιτίας της κυβέρνησης Καραμανλή το καράβι τρύπησε κι άρχισε να βουλιάζει, και ότι εξαιτίας της κυβέρνησης ΓΑΠ συνέχισε να βυθίζεται γοργά...
Κι όμως, οι "Καραμανλικοί βουλευτές" της κυβέρνησης, όχι μόνο δεν ντρέπονται που υπάρχουν αλλά δηλώνουν και εξοργισμένοι με τον Στουρνάρα, για όλους τους λάθος λόγους.
Μιλάει τώρα κι ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο μεγάλος πολιτικός, και λέει - "εμένα απ' την αρχή δεν μου άρεσε αυτός ο Στουρνάρας".
Μιλάει ο Μανώλης Κεφαλογιάννης για τα περί Καραμανλή - "δεν πιστέυω να είπε όντως αυτές τις ανοησίες ο Στουρνάρας".
Μιλάει ο Ευάγγελος Αντώναρος, ο Γιάννης Μιχελάκης, όλοι οι θρασύτατοι πολιτικοί τού Προχτές, έξαλλοι επειδή τους έθιξαν τον ηγέτη, τον Σπουδαίο Οραματιστή και Μεταρρυθμιστή.
Τον άνθρωπο που πέντε χρόνια δεν έκανε σχεδόν τίποτα, κι όταν κατάλαβε ότι εξαιτίας του θα τρακάρουμε έπαιξε τον προφήτη εκ του ασφαλούς, έδωσε σε άλλον το τιμόνι, και δραπέτευσε αφήνοντας πίσω του χρεοκοπία αλλά και μερικούς πιστούς Καραμανλικούς φανς να συνεχίζουν μόνοι, εν πλήρει συγχύσει.
Και μετά εξαφανίστηκε.
(Σαν να μην είχε υπάρξει ποτέ.)