Πιο πολύ απ' όλους πάντως προτιμώ τη Ρένα Δούρου. Το έχω γράψει αρκετές φορές ότι την θεωρώ την πιο κουλ πολιτικό του ΣΥΡΙΖΑ και γενικά είναι η αγαπημένη μου. Την στηρίζω σε κάθε καλό που κάνει, έχω γράψει τους 5 λόγους που την εκτιμώ, χάρηκα με τη νίκη της στην Περιφέρεια - με δυο λόγια: είμαι φαν.
Ελπίζω πως έχω κερδίσει όμως το δικαίωμα να τονίζω και ό,τι θεωρώ φάουλ της. Ο συναγελασμός της με τον Πάνο Καμμένο είναι ένα φάουλ, κατά τη γνώμη μου. Προφανώς και είναι αναγκασμένη να συγχρωτιστεί μαζί του, θεσμικά, αλλά μοιάζει να το κάνει με πραγματική χαρά, σαν να μην ξέρει τι εστί Καμμένος (και συνεργάτες Καμμένου).
Το ότι μαζί, αντί να καταργήσουν τις παρελάσεις επιχείρησαν να τις μετατρέψουν σε λαϊκή(ίστικη) φιέστα με μείγμα τσάμικου και όπλων, χορευτών και μικροπωλητών, παπάδων και στρατηγών, θύμισε άλλες εποχές, όχι και τόσο προοδευτικές ή εναλλακτικές.
Απ' όλα όσα αποφασίστηκαν για την παρέλαση υπήρχαν και πράγματα με τα οποία συμφωνώ απολύτως, πχ. το ότι δεν υπήρξαν υπερυψωμένες θέσεις επισήμων. Όμως, όσον αφορά τα περίφημα κάγκελα που με τόση χαρά μας είπαν ότι φεύγουν, ας μην ξεχνάμε ότι μπήκαν πριν μερικά χρόνια όταν η κυβέρνηση είχε πάρει τόσο σκληρά μέτρα και είχε εξοργίσει τον κόσμο που χρειάζονταν κάγκελα για να μη γίνονται επεισόδια. Η τωρινή κυβέρνηση, δυο μήνες μετά την εκλογή της, είναι εξαιρετικά δημοφιλής και δεν κινδύνευε από κάτι τέτοιο - άρα λογική και ανέξοδη η απόφαση να βγουν τα κάγκελα. Ας ελπίσουμε του χρόνου ή του παραχρόνου να μην τα ξαναχρειαστούν, μια και θα κριθούν σε βάθος χρόνου, έτσι κι αλλιώς.
Το πρόβλημά μου, ως θαυμαστή της Ρένας Δούρου, είναι ότι μοιάζει να την καπέλωσε ο Καμμένος, αντί να γίνει το αντίθετο. Ο ΣΥΡΙΖΑ ελέγχει και την Περιφέρεια, και την Κυβέρνηση, αλλά η φιέστα μοιάζει σκηνοθετημένη αποκλειστικά απ' τον πρόεδρο των ΑΝΕΛ, χωρίς καν μια πινελιά αυτής της νέας, προοδευτικής και εφευρετικής γυναίκας.
Μην αναφέρω πόσα χρήματα θα είχαμε εξοικονομήσει -ειδικά σ' αυτή τη δύσκολη περίοδο- αν η κα Δούρου είχε καταφέρει να κρατήσει στο μίνιμουμ τα έξοδα (ίσως και με αναβολή της στρατιωτικής παρέλασης, πράγμα που ο ΣΥΡΙΖΑ έβλεπε με καλό μάτι ως αντιπολίτευση).
Έχοντας πει αυτά, απογοητεύτηκα λίγο και απ' την αντίδρασή της στο τουίτ του Παπαδημούλη, που είπε πράγματα σωστά και λογικά (και αριστερά).
[Χθες ο κ. Παπαδημούλης με tweet του απηύθυνε «θερμή παράκληση προς τους συναρμοδίους», «οι εθνικές επέτειοι να εορτάζονται στο μέλλον διαφορετικά. Με λιγότερα έξοδα και χωρίς πολύ ταρατατζούμ».
Η απάντηση ήρθε με tweet της Περιφερειάρχη η οποία έγραψε: «Θερμή παράκληση προς τιτιβίζοντες: τα πολιτικά ζητήματα δεν λύνονται με 140 χαρακτήρες. Άλλο η πολιτική κι άλλο η αυτοπροβολή...».
«Με αφορμή τις αυριανές παρελάσεις, πρότεινα λιγότερα έξοδα και υπερβολές. Εισέπραξα, αντί για αντίλογο, βολές επί 'προσωπικού'. Λυπάμαι πολύ...», ήταν το νέο σχόλιο του κ. Παπαδημούλη.]
Την εκτιμώ πολύ όμως, και θα περιμένω να δω αν η αντίδρασή της θα είναι το ίδιο απαξιωτική και στο εξαιρετικά ανησυχητικό τουίτ του Θάνου Πλεύρη και του χουντικού, 'καμμένου' πατέρα του.
Κατά τη γνώμη μου είναι αξίωμα: Σ' όποιο θέμα κι αν προκύψει, είναι χίλιες φορές καλύτερο να ακούς τη συμβουλή του Παπαδημούλη, παρά του Πλεύρη. Μόνο να κερδίσεις έχεις απ' αυτό.