__________________
1.
Είμαι η κοπέλα που είχα στείλει ερώτηση (το νούμερο 4) λέγοντας ότι είμαι μισθωτή και πως έχω φτάσει στα όριά μου καθώς βλέπω να πληρώνω φόρους χωρίς να κρύβω ούτε ένα ευρώ ενώ οι περισσότεροι κρύβουν τα πάντα και πληρώνουν ελάχιστα. Και αυτό χωρίς κανένα τίμημα.
Από εσένα είχα μία απάντηση του στυλ ότι ζω στον μικρόκοσμό μου. Και από τους σχολιαστές είχα απαντήσεις γεμάτες κακία που έλεγαν ότι δεν ξέρω τι μου γίνεται εν ολίγοις ή ότι ζηλεύω τους άλλους και τα παρόμοια.
Στέλνω λοιπόν το παρακάτω για να ρωτήσω: ζω στον μικρόκοσμό μου; εσύ δεν ξέρεις πώς γίνονται τα πράγματα στην Ελλάδα; Ότι κάνουν τα πάντα για να κλέψουν. Και πως ακόμα κι όταν το χρήμα έρεε άφθονο πάλι τα ίδια γινόταν; Γιατί με παρουσίασες σαν alien;
Για τους σχολιαστές δεν θέλω να πω τίποτα καθώς η κακία τους ήταν πολύ μεγάλη και σε τέτοιες περιπτώσεις δεν μπαίνεις στον κόπο να ασχοληθείς με τους άλλους, τους αφήνεις στο μαύρο ζουμί τους.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Επειδή είναι η τρίτη φορά που διαμαρτύρεσαι για άδικη μεταχείριση, σήμερα αποφάσισα να σου ξανα- απαντήσω (κι εγώ, και μάλλον και όλοι οι υπόλοιποι). Ξαναγράφω αυτό που αγνόησες από την απάντηση, που είναι το πιο ουσιώδες, επειδή επικεντρώθηκες στο «είσαι στον κόσμο σου», κάτι που σε πείραξε πολύ, αλλά προσπάθησε να καταλάβεις την ουσία αν θέλεις να προχωρήσει η κουβέντα.
«Η μεγαλύτερη παράβλεψη είναι η πιο απλή: δεν υπολογίζεις αυτούς που χρωστάνε επειδή δεν έχουν, ενώ το κράτος υποθέτει ότι έχουν (όπως υποθέτεις κι εσύ, εδώ). »
Διάβασε το άλλη μια φορά. Δεν αμφισβητώ ότι το 17% των Ελλήνων πληρώνει τους φόρους. Δεν αμφισβητώ ότι υπάρχει φοροδιαφυγή, αλίμονο, είναι δυνατόν να συζητάμε αυτό πλέον; Προσπάθησα να σου πω κάτι που δεν βλέπεις, επειδή δεν το ζεις. Πάμε ξανά:
ΔΕΝ ΥΠΟΛΟΓΙΖΕΙΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ, ΕΝΩ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ, ΟΠΩΣ ΥΠΟΘΕΤΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΕΔΩ.
Υπάρχουν αυτοί που κρύβουν. Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία, και δεν ξέρω πώς γίνεται να μην το ξέρεις (κι εδώ ξανά, είσαι λίγο στον κόσμο σου) αυτών που δεν είναι μισθωτοί, καλούνται να πληρώσουν φόρους από εισοδήματα που απλά δεν έχουν, και όχι, αυτό δεν γινόταν πάντα σε τέτοια έκταση και με τέτοια σκληρότητα. Ακριβώς επειδή από τους μισθωτούς και τις συντάξεις τα κουκιά είναι μετρημένα, το κράτος βλέπει πόσα του λείπουν για να κλείσουν τα βιβλία και αποφασίζει ότι τόσα θέλει, από λεφτά που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. Είναι πολύ άδικο αυτό που ζεις εσύ. Είναι επίσης πολύ άδικο όμως να πληρώνει κάποιος προκαταβολικά φόρο από λεφτά που δεν είδε ακόμα, και μάλλον δεν θα δει ποτέ. Οι πλούσιοι που κρύβουν και έχουν υπάρχουν, αλλά πραγματικά, πόσοι νομίζεις ότι είναι; Δεν έχεις φίλους με μπλοκάκια; Δεν έχεις συγγενείς με μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις; Για ρώτα τους τι φόρους πρέπει να πληρώνουν για να είναι εντάξει για να δεις τη γλύκα.
Όταν σου λένε πολλοί ότι είσαι στον κόσμο σου, είναι καλύτερο να αναρωτιέσαι τι δεν ξέρεις ή τι δεν έχεις σκεφτεί, αντί να λες για μαύρα ζουμιά. Το ξέρω ότι τα σχόλια ακούγονται πολύ απότομα μερικές φορές, και σε αυτό φταίει ο γραπτός λόγος, αλλά κανείς δεν έχει βαλθεί να σου επιτεθεί έτσι στα καλά καθούμενα. Ελπίζω πραγματικά αυτή τη φορά να προβληματιστείς περισσότερο, αντί να επιμένεις σε κάτι που κανείς δεν διαφωνεί. (Ναι, είσαι αδικημένη φορολογικά. Το καταλαβαίνουμε. Όπως όλοι οι Έλληνες εδώ και κάποια χρόνια). Ο τρόπος που βλέπεις τώρα τα πράγματα, ότι εσύ είσαι εντάξει και όοοοολοι οι άλλοι κοροϊδεύουν και είσαι μαλάκας, είναι πολύ βολικός, και πολύ λάθος.
__________________
2.
Αγαπητή Α μπα,
όταν ήμουν έφηβη -16- βάφτισα ένα κορίτσι. Ίσως ήμουν σχετικά μικρή αλλά παρόλα αυτά προσπάθησα και προσπαθώ να είμαι μια καλή νονά- φίλη. Κάθε φορά που την επισκέπτομαι την παροτρύνω να παίξουμε ή να ζωγραφίσουμε. Μετά από δική μου πρόταση έχουμε πάει σινεμά και θέατρο μερικές φορές. Της τηλεφωνώ για τη γιορτή της και της παίρνω δώρο για τα Χριστούγεννα και το Πάσχα. Το θέμα είναι πως αισθάνομαι να είναι αδιάφορη. Με το ζόρι μου μιλάει και κάποιες φορές απλά παιρνει το δωρο και φευγει στο δωμάτιο της, μαζί με τη μεγαλύτερη αδερφή της. Γενικά δεν την πιέζω πχ να της πω κάτσε να σε δω, εφόσον βλέπω πως δεν θέλει. Αναρωτιέμαι εάν ειναι μικρή -11 ετών- οπότε είναι λογικό. Το να ντρέπεται θα ήταν μια πιθανότητα αλλά τολμώ να την αποκλείσω γιατί -όλα τα χρόνια- την επισκέπτομαι. Οι γονείς της είναι αδιάφοροι απέναντι μου και μου τηλεφωνουν μόνο στη γιορτή μου καθαρά από υποχρέωση. Αυτό που εννοώ ειναι πως θεωρούν δικό μου καθήκον την επικοινωνία με την βαφτιστικια μου κάτι που ίσως φταίει για τη στάση της. Δεν μου έχει τηλεφωνήσει ποτέ για να μιλήσει η βαφτιστικιά μου μαζί μου. Η τυπικότητα των γονιων δεν με ενδιαφέρει τόσο, απλά θα ήθελα να έχω μια καλή σχέση με το παιδί. Ίσως να προβληματίζομαι γιατί η δική μου σχέση με τη νονά μου ήταν ανύπαρκτη -δεν ασχολήθηκε ποτέ- και βάζω στη θέση της βαφτιστικιάς μου εμένα. Απλά θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σου και των σχολιαστών.
-Μια νονά με απορίες
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Αγαπητή νονά, όπως φαίνεται μάλλον το γλυκό δεν έχει πετύχει ιδιαίτερα. Πολύ κρίμα, γιατί η νόρμα είναι οι αδιαφορία από την μεριά των νονών και όχι το αντίθετο. Αυτές οι σχέσεις δημιουργούνται πολύ νωρίς στη ζωή ενός παιδιού και πολλοί γονείς παίρνουν αυτή την απόφαση επιπόλαια ή με κοινωνικό κριτήριο «υποχρέωσης» και δεν το θεωρούν σημαντική υπόθεση. Συμφωνών ότι στάση του παιδιού αντανακλά την αδιαφορία των γονιών. Είναι μικρή και ακόμα δεν ξέρει ακριβώς τι είσαι και ποιος είναι ο ρόλος σου. Μην κρίνεις όμως από την δική σου εμπειρία για να αποφασίσεις τι θα κάνεις. Η δική σου αντίδραση δεν είναι η αντίδραση όλων. Σκέψου τι ρόλο θέλεις να έχεις, για τον εαυτό σου. Αν σου είναι σημαντική αυτή η σχέση, συνέχισε αυτό που κάνεις, ελπίζοντας ότι το μυαλό του παιδιού θα πήξει και θα καταλάβει πόσο σημαντικό και σπάνιο είναι να το παρακολουθεί κάποιος τόσα χρόνια χωρίς να είναι συγγενής του.
__________________
3.
Αγαπητη α μπα
Πως βοηθας φιλη (οχι ιδιαιτερα στενη) 21 χρονων η οποια σπουδαζει σε αλλη πολη και αντιμετωπιζει σοβαρο προβλημα με τον πρωην της?
Επεξηγω: ηταν μαζι απο το λυκειο, περασαν στην ιδια πολη,σχεδον συγκατοικουσαν για ενα διαστημα αλλα η κοπελα καποια στιγμη δεν ενιωθε οπως πρωτα γενικα ηθελε να σταματησει ολο αυτο. Ελα μου ομως που αυτος ποτε του δεν το καταλαβε..2 χρονια μετα και η κοπελα προσπαθει να προχωρησει συναπτει σχεσεις γνωριζει κοσμο και αυτος εκει προσκολλημενος πανω της. Και το χειροτερο ειναι η χειριστικη συμπεριφορα του η οποια εχει εξελιχθει σε βιαιη και παρανοικη..τον βλεπει σχεδον καθε μερα (μικρη πολη η πατρα), επιδιωκει αυτος επικοινωνια αλλα και αυτη δεν το ξεκοβει,χακαρει facebook και αλλους λογαριασμους,της επιτιθεται, την απειλει κλπ....του εχει πει να παει σε ψυχολογο (αυτη πηγε) αλλα δε θελει..η οικογενεια του απαθης και μαλιστα την κατηγορει για το χωρισμο...εγω της ειπα να μιλησει στη δικη της οικογενεια και ως εσχατη λυση ασφαλιστικα μετρα...δεν ξερω καν ολες τις λεπτομερειες αλλα η κοπελα φοβαται πολύ
ΥΓ ο τοπος κατοικιας τους ειναι μικρο σχετικα χωριο οποτε καταλαβαινεις κλειστη κοινωνια,στενομυαλια κλπ...
-Εγω τι κανω??
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Πολύ καλά της είπες, και προτείνω να επιμείνεις κι άλλο, γιατί μπορεί να φοβάται αλλά αν δεν κάνει κινήσεις μάλλον δεν καταλαβαίνει σε τι κίνδυνο βρίσκεται. Οπωσδήποτε αστυνομία με στοιχεία, οπωσδήποτε δικηγόρος, οπωσδήποτε πρέπει να εξαφανιστεί και να μην του δίνει στίγμα. Αν δεν σκοπεύει να μιλήσει στην οικογένεια της, κάνε το εσύ. Μίλα τους, γιατί αν δεν ξέρουν τίποτα είναι ακόμη χειρότερο και μια ακόμη ευκαιρία χαμένη. Τα ασφαλιστικά μέτρα δεν είναι έσχατη λύση, είναι μια κάποια λύση, μακάρι να ήταν η έσχατη. Χρειάζεται άμεση δράση η υπόθεση. Όλα αυτά θα έπρεπε να της τα είχε πει ο ψυχολόγος της. Μπορεί να της τα είπε και να τα αγνόησε. Μίλα της, και μάθε αν υπάρχουν εκεί φίλοι και γνωστοί που μπορούν να βοηθήσουν, ενημέρωσέ τους.
__________________
4.
Α μπα μου, γεια σου!
Πριν μερικούς μήνες μετακόμισα στο εξωτερικό για σπουδές και δουλειά. Το τότε αγόρι μου με χώρισε σχεδόν αμέσως μόλις εγκαταστάθηκα στη χώρα και έκτοτε έχουμε διακόψει επαφές, αν και δεν καταφύγαμε στα άκρα. απλά ο καθένας μας τράβηξε το δρόμο του.
Ο μόνος μας σύνδεσμος το facebook, το δικό του, το δικό μου, αλλά και αυτό της οικογένειάς του. Ως εδώ όλα καλά. Μπλόκαρα τις δημοσιεύσεις τους στο feed μου, είμαι σίγουρη πως και αυτός με έχει αντιστοίχως περιορισμένη, και όλα καλά. Το θέμα είναι πως η μητέρα του, ένας αξιολάτρευτος άνθρωπος κατά τα άλλα, επιμένει να κάνει like σε οτιδήποτε δημοσιεύω, εγώ ή οι γονείς μου, ακόμη και αν πρόκειται για πράγματα που της είναι απολύτως άγνωστα -ή ακόμη και σε ξένη για εκείνη γλώσσα.
Έχω φτάσει σε σημείο να φιλτράρω ό,τι κάνω, να ντρέπομαι να το δημοσιεύσω για να μην τύχει και το δει / κατασκοπεύσει, ενώ δεν θα έπρεπε καν να νιώθω τύψεις, μιας και από την πλευρά μου δεν ευθύνομαι για τη συμπεριφορά του γιου της απέναντί μου. Ντρέπομαι να ανεβάσω φωτό από το καινούριο μου σπίτι, με το καινούριο μου κατοικίδιο ή το αγόρι μου, γιατί νιώθω πως θα με κατασκοπεύσουν... Επιπλέον, αισθάνομαι πως οι λίστες περιορισμένων στις δημοσιεύσεις καταλήγουν να δημιουργούν μεγαλύτερο μπέρδεμα και παρεξηγήσεις, συχνά.
Τι να κάνω;; Καμιά ιδέα πως να την κάνω να σταματήσει;; Να βρω καινούρια νύφη στον πρώην μου??
- μικροπαντρεμένη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Καμία παρεξήγηση δεν δημιουργείται στις λίστες των περιορισμένων, γιατί δεν ξέρουν ότι είναι περιορισμένοι. Μπορείς να την αφαιρέσεις και να μην βλέπει τι δημοσιεύεις. Και αν παρεξηγηθεί, δεν είναι πια δικό σου πρόβλημα. Αυτό που πρέπει να κάνεις βέβαια, και έπρεπε να έχεις κάνει προ πολλού, είναι να σβήσεις και τον φίλο σου και όλο του το σόι από τους φίλους σου στο facebook. Κακώς το συνεχίζεις αφού δεν έχετε πια άλλη επαφή. Ο αξιολάτρευτος άνθρωπος είναι στο παρελθόν σου, και μάλλον δεν έχει καταλάβει ακριβώς τι είναι το facebook, δεν μπορεί να διαισθανθεί τις λεπτές παραβιάσεις που καταλαβαίνουμε όσοι είμαστε χρόνια σε αυτά τα μέσα. Σώσε την από την αφέλεια της (ή από την αδιακρισία της).
__________________
5.
Γεια σου Αμπά!
Γειά σου Α Μπα μου!
Είμαι 24 ετών και ασχολούμαι επαγγελματικα με το μοντελινγκ. Δεν θεωρώ ότι είμαι κλασσικά όμορφη αλλά ξέρω ότι έχω φωτογένεια και κλείνω συχνά δουλειές με καλα χρήματα και κατά 90% το αποτέλεσμα είναι πολύ ικανοποιητικο. Τις προάλλες μου ήρθε ένα χαζό μήνυμα απο ψευτικο προφιλ που γυρίζει ακόμα στο μυαλό μου. Μια κοπέλα (?) σχετικα μικρή σε ηλικία (το κρίνω λόγω greeklish και τρόπου έκφρασης) μου έστειλε ένα κατεβατό μήνυμα... μεταξύ πολλών έλεγε ότι με είδε από κοντά και είμαι τουλάχιστον μέτρια, και απορεί πως βγαίνω "κουκλαρα" στις φωτογραφιες μου, πως πρέπει να σταματήσω να το παίζω μοντέλο γιατί μπουχτισε με όλες τις ντίβες... ρωτουσε πόσο φοτοσοπ έχει πέσει πάνω μου για να μεταμορφωθω ετσι (που προφανώς στις δουλειές που κάνω γίνεται καποιο retouching)....Λέει πως έδειχνε φωτογραφίες μου στην παρέα της και συμφωνούσαν και εκείνοι. Για κάποιο λόγο στο τελος την έπιασε καλοσυνη και είπε κατά λέξη "δεν λέω ότι είσαι άσχημη αλλά σίγουρα μετρια". Αυτά μου είπε εν ολίγοις. Από την μία ξέρω ότι δεν είναι κάτι για να το πάρω στα σοβαρά αλλα με έχει ταράξει λίγο. Διαρκώς σκέφτομαι τα κίνητρα της και την κάνω εικόνα να κάθεται με την παρέα της και να με σχολιάζουν. Έχω ακούσει σκληρα σχόλια από άτομα του χώρου που δεν με επηρέασαν καθόλου και ίσα ίσα με έκαναν "σκληροπετση" (τουλάχιστον θεώρησα τοτε)... Ο φίλος μου μου ειπε ότι θα έπρεπε να γελαω με κάτι τέτοια και ο μόνος λόγος που θύμωσε είναι διότι το άτομο αυτό είχε σκοπό να με στεναχωρησει, θα έπρεπε να ξέρω ότι ο κόσμος είναι γεμάτος με κομπλεξικα και κακά άτομα και πως αυτό το μήνυμα δηλώνει ζήλια. Αν ήταν όμως ζηλια θεωρώ πως δεν θα τόνιζε το πόσο μέτρια θεωρει πως φαίνομαι στην πραγματικότητα. Επιβεβαίωσε νομιζω τον ήδη υπάρχων φόβο μου τον οποίο βέβαια δεν εκφράζω στον φίλο μου γιατί είναι σαν να ζητάω επιβεβαίωση και ξέρω πόσο όμορφη είμαι στα δικά του ματια. Οπότε νομίζω πως το πρόβλημα μου που εκδηλώθηκε, έχει να κάνει με το πως βλέπω τον εαυτό μου εγώ και πως οι άλλοι εμένα. Μου έχει ρίξει τρομερά την αυτοπεποίθηση αυτό το μήνυμα και θέλω να σταματήσω να το σκέφτομαι. Είμαι ψηλή κοπελα, δουλεύω σκληρά για να είμαι στα κιλά που είμαι και έφαγα ένα χαστούκι από ένα "ακυρο" άτομο...
- Iron Bru
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ο μεγάλος σου φόβος όπως φαίνεται, είναι μήπως δεν είσαι όμορφη. Κατανοητό, εφόσον κάνεις αυτή τη δουλειά που κάνεις, αλλά νομίζω ότι δεν είσαι τόσο χοντρόπετση όσο νομίζεις. Με στενοχώρησε πολύ το μήνυμα σου και δεν ξέρω πώς να εκφραστώ ώστε να πω αυτό που έχω στο μυαλό μου.
Αυτό που κάνεις, είναι μια δουλειά. Αν κάνεις καλά τη δουλειά, φαίνεται και από το αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα δεν είναι σε πόσους αρέσουν οι φωτογραφίες σου και πόσο, αυτό δεν μπορείς να το ξέρεις, αλλά αν σε προσλαμβάνουν επαγγελματίες για να δουλέψεις για αυτούς. Δουλεύεις συστηματικά, και έχεις εισόδημα και ζεις από αυτό, άρα το αποτέλεσμα είναι καλό. Ο χώρος της δουλειάς αυτός φαινομενικά ταυτίζει την αξία με την εμφάνιση, αλλά πρέπει να ξέρεις, αφού είσαι από μέσα, ότι αυτό είναι αυθαίρετο και δεν ισχύει πουθενά – ούτε στον χώρο του μόντελινγκ. Οι προϋποθέσεις για να είσαι καλό μοντέλο δεν είναι να είσαι τέλεια και να αρέσεις σε όλους. Δεν μπορούν όλες οι όμορφες να γίνουν μοντέλα. Πρέπει να έχεις φωτογένεια, να σου κόβει, και να φέρεσαι επαγγελματικά. Η φωτογένεια δεν είναι μόνο χάρισμα, και αυτό θέλει δουλειά, και φαίνεται ότι την έκανες. Τα κιλά σου είναι επίσης δουλειά για σένα. Χρειάζεται πειθαρχία. Η αξία σου ως μοντέλο έχει αποδειχτεί. Δεν είναι κάτι αόριστο όπως το πόσο όμορφη είσαι, που είναι και θέμα γούστου. Δεν τρέχει τίποτα αν κάποιος δεν σε βρίσκει όμορφη. Δεν έχει καθόλου σημασία. Δεν αποκάλυψε κάποια μυστική αλήθεια που αν την καταλάβουν όλοι θα σε απολύσουν. Το πόσο καλό μοντέλο είσαι δεν είναι θέμα γούστου του καθενός. Έχεις την εμφάνιση που χρειάζεται για να κάνεις αυτή τη δουλειά, και αυτό αρκεί.
Τώρα, για το μήνυμα: ξέρω πόσο μπορείς να ταραχτείς από ανώνυμα επιθετικά μηνύματα, πίστεψε με όταν λέω ότι ξέρω, ναι; Και είναι πολύ ανθρώπινο να ταράζεσαι. Δε νομίζω ότι είναι ρεαλιστικό να σου λένε ότι θα έπρεπε να γελάς. Όμως πρέπει να βάζεις και τη λογική σου να δουλέψει. Το άτομο αυτό το δικό του ντέρτι εκφράζει. Εσύ είσαι απλώς το μέσο. Σε χρησιμοποιεί για να βγάλει από μέσα του ό,τι το παιδεύει, και αν είναι όντως νέα κοπέλα, αυτό που την παιδεύει είναι η δικτατορία της ομορφιάς. Δεν σε βλέπει ως άνθρωπο, σε βλέπει σε δύο διαστάσεις. Σαν φωτογραφία, σαν να μην υπάρχεις. Είναι πάρα πολύ άγουρη νοητικά και συναισθηματικά. Βασικά στον εαυτό της μιλάει, γι'αυτό η ανωνυμία, το ψεύτικο προφίλ. Δεν το λέω για να τη λυπηθείς, μπορεί να είναι και παλιοχαρακτήρας. Σου το λέω για να μην αφήνεις τις ελλείψεις άλλων να γίνονται αφορμές να ξύνεις πληγές μέσα σου, που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν καν. Δες τις πληγές σου, που είναι μόνο δικές σου, που ο άλλος τυχαία εντόπισε, και αντιμετώπισε αυτές, όχι τον άλλον. Και για να μην μακρηγορώ άλλο: σίγουρα είσαι όμορφη, δεν χρειάζεται να σε δω για να το ξέρω.
__________________
6.
Ειμαι 24. Απο μικρό παιδί ζαλιζόμουν απίστευτα στα αυτοκίνητα/λεωφορεία. Μέχρι λυποθυμίας. Κανένας γιατρος δε βοήθησε. Τωρα φτανει να δω στη tv αυτοκινητο, και σφιγγομαι.
Μια γνωστη, σε επισκεψη σε ομοιοπαθητικο, ανεφερε παρόμοιο προβλημα, κ ελαβε την απαντηση: Αν ζαλιζοσουν μικρος σε αυτοκινητο, τότε δεν εζησες ομορφα παιδικα χρόνια. Δεν πιστευω στη χρησιμοτητα κ την αποτελεσματικοτητα της ομοιοπαθητικης. Θυμηθηκα όμως οτι απο μικρη, οι γονεις μου με βαζαν στ αμαξι κ πηγαιναμε αθήνα-ουρανούπολη(χαλκιδικης). Επι πολλά χρόνια. Τί μαρτυριο. Κ φυσικα, οι σχεσεις τους ητααν παντα ελεινές. Ευτυχως που απομακρυνθηκα κ γλιτωσα. Πιστευεις ότι ειναι ψυχολογικο; οτι λόγω της χάλια οικογενειακης καταστασης, εγω δε μπορω να μυρισω αυτοκινητο χωρις να ζαλιστω; βοηθεια.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Η ερώτηση αυτή είναι για ψυχολόγο. Πήγαινε οπωσδήποτε, θα σε βοηθήσει πολύ.
_________________
7.
Θεά Α-μπα,
Άκου τι έγινε στο πάρτυ. Η Κόκκινη κάπνισε χόρτο -ειχε πιει κ κτ ποτακια και δεν την πάλεψε- τη βρήκα στο μπάνιο μαζί με την Μπλε σκυμμένη πάνω από την τουαλέτα. Στηριζόταν μόνη της στα πόδια της και με τα χέρια στήριζε το κεφάλι της (θέλω να πω πως είχε αισθήσεις και δυνάμεις). Μιλούσε με το ζόρι και όταν τη ρωτούσα αν είναι καλά είτε δεν απαντούσε είτε έλεγε «όχι» και «θέλω να ξαπλώσω». Της λέγαμε να την πάμε στο σπίτι της Μπλε που ηταν πολύ κοντά και έλεγε «όχι θελω να ξαπλώσω ΤΩΡΑ». Εξηγουσαμε ότι δεν υπηρχε τρόπος να ξαπλωσει στο ξενο σπιτι, γιατι ο Γαλάζιος (ο host) είχε κλειδώσει το υπνοδωμάτιο (για τους δικούς του λόγους) και εκείνη επέμενε να τον πιέσουμε να ανοιξει το δωμάτιο για να ξαπλώσει. Το σπίτι της Μπλε ηταν πραγματικά 2 λεπτα με τα πόδια, αλλά η Κόκκινη έλεγε ότι δεν μπορεί να πάρει τα πόδια της και συγκεκριμένα ότι «σβήνει» και προτιμούσε να στέκεται όρθια πάνω από μια λεκάνη μισή ώρα (ή και παραπάνω) παρά να περπατήσει, με τη βοήθεια μας φυσικά, ως το γειτονικό σπίτι. Εγώ με το «σβήνω» θορυβήθηκα και σκέφτηκα μήπως έπρεπε όντως να την πάρω σοβαρά οπότε τη ρώτησα μηπως θέλει να παμε νοσοκομειο. Ειπε ναι και τη ρώτησα «δηλαδη να καλεσω ασθενοφορο?» (αμάξι δεν υπάρχει) και είπε ναι. Τη ρώτησα σίγουρα 5 φορές και είπε ναι. Ο Γαλάζιος και όλο το ουράνιο τόξο που είχε μαζευτεί εξω από το μπάνιο επέμεναν να βγούμε από το μπανιο και από το σπίτι γενικότερα γιατι το παρτυ θα συνεχιζόταν αλλου. Η κόκκινη τίποτα. Έλεγε πως δεν θα βγει να τη δουν ολοι σ αυτό το χάλι και επιπλέον πως δε μπορούσε να κάνει "ούτε μισό βήμα". Ξαναλέω πως στηριζόταν όρθια και μόνη της. Τελικά ήρθε ο Πράσινος (ή ο Τιρκουάζ δε θυμαμαι) και τη σήκωσε στα χέρια. Την πήγαμε στο σπίτι της Μπλε όπου κοιμηθηκε σαν πουλάκι. Φυσικά στο δρόμο περπατούσε. Στηριζόμενη σε εμάς μεν, αλλά περπατούσε. Όπως ακριβώς ήξερα ότι μπορούσε να κάνει. Επειδή υπερβάλει. Ως συνήθως. Δε συζητάμε για το αν χρειαζόταν ασθενοφόρο. Α, επίσης όσο ήμασταν στο μπάνιο, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ανακοίνωνε πως θα κάνει εμετό και στεκόταν πάνω από την τουαλέτα σε ετοιμότητα, όμως δεν έκανε καθόλου εμετό, παρά έφτυνε λιγάκι.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορα που η Κόκκινη υπερβάλει και ούτε είναι και η πιο εξοργιστική. Απλά τωρα αποφάσισα να σου γράψω. Δεν είναι κανενα μωρό, εχει περάσει τα 30. Και ρωτώ: Είχε δικιο να κάνει κατάληψη στο ξένο μπάνιο τόση ώρα(κάποια χρώματα ήθελαν όντως να χρησιμοποιήσουν την τουαλέτα σ' αυτό το διαστημα) και επιπλέον να απαιτεί από τον Γαλάζιο να της ανοίξει το υπνοδωμάτιο του για να ξαπλώσει τη στιγμή που δεν ήταν τόσο χάλια? Είχε το δικαίωμα να αναστατώσει όλο το ουράνιο τόξο και να ψαχνουμε να βρούμε νοσοκομείο και ασθενοφόρο, χωρίς ουσιαστικά λόγο? Είναι αγενέστατος και αναίσθητος ο Γαλάζιος που δεν άνοιξε το δωμάτιο του για να ξαπλώσει η «ασθενής»? Είμαι εγωίστρια εγώ, η μενεξεδιά, που τσαντίζομαι ενώ εκείνη «υπέφερε»? Γιατι τσαντιζομαι? Διοτι τη θεωρω κακομαθημένη και ενοχλούμαι όταν ένας άνθρωπος δε σέβεται τους γύρω του, δεν τον απασχολει αν τους φέρνει σε δύσκολη θέση, αν τους κουράζει, αν ζητάει πολλά και θεωρεί τον εαυτό του κέντρο του κέντρου του κόσμου. Είναι φίλη μου και αν μπορούσα θα την έπαιρνα εγώ στα χέρια και θα την πήγαινα σπίτι της (ουτε καν στης Μπλε το σπίτι) αλλα θέλω να εκτιμάς τη βοήθεια και τις θυσίες που κάποιος κανει για σένα και όχι να τις θεωρείς αυτονόητες ή/και να τις απαιτείς. Να ζητάς, αλλά με ευγνωμοσύνη πως να το πω? Να μπαίνεις στη θέση των άλλων εφόσον δεν είσαι του θανατά και να μη περιμέις να πέσουν όλοι κάτω να τους πατήσεις επειδή ζαλίστηκες από το μπάφο.
Μικροπράγματα βρε Α μπα μου, δε λέω, αλλά τέτοια συμπεριφορά έχει και σε ποιο σοβαρές πτυχές της ζωής της και με τέτοιες συμπεριφορές δεν πάει μπροστά κ κόσμος. Ούτε η φίλη μου, η Κόκκινη.
- Μενεξεδί (περλέ)
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Ο μεγάλος ήρωας που έλυσε τον γόρδιο δεσμό είναι αυτός που την σήκωσε στα χέρια και έλυσε το θέμα, κρίμα που δεν θυμάσαι αν ήταν ο Πράσινος ή ο Τυρκουάζ, ωραίο παλικάρι. Ελπίζω να είναι φίλος σου. Η Κόκκινη φαίνεται να είναι drama queen αλλά δεν είμαι και μέσα στο κεφάλι της για να ξέρω πώς αισθανόταν εκείνη τη στιγμή. Μπορεί όντως να μην καταλάβαινε αν μπορεί να περπατήσει ή όχι. Αν ήταν η πρώτη φορά θα έδειχνα κατανόηση. Λες ότι δεν ήταν η πρώτη φορά, αλλά δεν διευκρινίζεις αρκετά. Όλοι έχετε τα δίκια σας, νομίζω, εκτός από τον Γαλάζιο. Είσαι οικοδεσπότης και κάποιος σου λέει ότι σβήνει και θέλει να ξαπλώσει. Δίνεις το κρεβάτι σου χωρίς να αξιολογήσεις την σοβαρότητα ή τον λόγο, είναι το ελάχιστο που μπορείς να κάνεις. Για τον Γαλάζιο, κανένα ελαφρυντικό. Ελπίζω να μην είναι φίλος σου.
_________________
7.1
Αγαπητή μου Α, μπα,
Σκεφτόμουν καιρό να σου γράψω. Το θέμα μου ειναι ερωτικής φύσεως και ελπίζω να το δημοσιεύσεις. Ξερεις εχω μια ένσταση σχετικα με την επιλογή σου να μην δημοσιεύεις ορισμένες ερωτήσεις. Καταλαβαινω το σκεπτικό σου, η στήλη ειναι δίκη σου και εσυ θέτεις τους κανόνες, αλλα οταν ενας άνθρωπος σου στελνει μια ερωτηση, η οποία για εσενα ειναι χιλιοειπωμένη, το κανει επειδη ζητάει την γνώμη σου. Την χρειάζεται! Η στήλη αυτη ξεκιναει απο εσενα, αφιερώνεις τον χρονο σου και την ενέργεια σου αλλα τελειώνει σ' εμας. Υπαρχει επειδη εμεις διαβάζουμε και γουστάρουμε που διαβάζουμε α, μπα. Οταν απορρίπτεις μια ερωτηση για δημοσίευση ειναι σαν να απορρίπτεις εναν προβληματισμό ενός ανθρώπου και ειναι σαν να απορρίπτεις εναν αναγνώστη σου.
Τέρμα η εισαγωγή, παω στο ψητό. Στα 30 μου γνώρισα εναν άντρα που τον γούσταρα στο φουλ. Μου αρέσει παρα πολυ, η εμφάνιση του, ο χαρακτήρας του, ο τρόπος του, η φωνή του, με μαγνητίζει και το πρωτόγνωρο ηταν πως αυτο έγινε χωρίς να κανει τιποτα ο ίδιος. Μεχρι τοτε για να μου τραβήξει το ενδιαφέρον κάποιος επρεπε να κανει κατι, να με φλερτάρεις εστω ελαφρώς. Εκεινον τον γνώρισα στην δουλεια μου, συνεργαστήκαμε για ενα project. Νιωθω ευγνώμων για αυτο διότι με την στήριξη και την καθοδήγηση του ξεχώρισα και μου ανοίχτηκαν πολλες πόρτες. Προχώρησα πολυ γρήγορα! Ακομη και τωρα με βοηθαει, με έμμεσο τροπο διότι δεν ειναι coach μου. Οταν τον γνώρισα ηταν παντρεμένος και περιμενε παιδι. Τεσσερα χρονια απο τοτε, εχει χωρίσει και ειμαστε μαζι. Στην αρχή ειχαμε παράλληλη σχεση για λίγους μηνες και μετα χώρισε. Μου ειπε οτι αυτο που ενιωσα εγω το ένιωσε κι εκείνος και πως μαζι μου έκανε όσα ονειρευόταν να κανει επαγγελματικά και προσωπικά, έλυσε θέματα με τον εαυτο του που τον βασάνιζαν, έλυσε προβλήματα με την οικογένεια του. Χωρίς την δίκη μου στηριξη λεει δεν θα τα ειχε κανει ολα αυτα. Θα μου πεις ολα καλα, που ειναι το προβλημα; στην προηγούμενη σχεση του. Παροτι υπήρχαν καποια προβλήματα στην αρχή, τα έλυσαν. Πήραν διαζύγιο σε ήρεμες γενικές γραμμές. Εγω ομως σκεφτομαι πως μια κοπελα στην ηλικία μου μεγαλώνει ενα παιδι μόνη της. Εχει την στήριξη του Αντρέα σε ολα και χωρίς να το ξερει εχει την δίκη μου πολλες φορες. Δεν εχει προχωρήσει στην ζωή της ακομη αλλα σκεφτομαι πως κλήθηκε να αναλάβει ενα δυσκολο εργο που άσχετα με τον δικό της βαθμο ευθύνης, εχω κι εγω εναν μικρο βαθμο. Με αυτές τις σκεψεις παλεύω. Τις εχω συζητήσει με τον Αντρέα κι εκείνος μου λεει πως δεν τα ελέγχουμε ολα στην ζωή μας. Εμενα μια σκέψη μου ελαφρύνει το βάρος και σχετίζεται με την άποψη αυτη. Οτι οπως ειμαστε τυχεροί, ειμαστε και άτυχοι μερικες φορες και δεν κρίνουμε σωστά τις καταστάσεις. Για να ειμαι καλα, πρεπει να της ριξω ενα μεγαλύτερο βαθμο ευθύνης απο οσο σκεφτομαι οτι εχει. Θελω πολυ να μου πεις την σκέψη σου. Θελω ειλικρινά πολυ τα δικά σου σχολια πανω στο θεμα. Σ' ευχαριστω εκ των προτέρων!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Η πρώτη παράγραφος που έγραψες είναι της λογικής «εγώ σε πληρώνω, άρα πρέπει να λειτουργείς με τους δικούς μου όρους». Εχμ όχι. Η στήλη υπάρχει επειδή υπάρχουν αναγνώστες, αλλά οι αναγνώστες υπάρχουν επειδή υπάρχει η στήλη, και στήλη δημιουργήθηκε με τις δικές μου προϋποθέσεις. Και όχι, όταν δεν απαντάω σε μια ερώτηση δεν είναι σα να απορρίπτω τον αναγνώστη. Τεράστιο άλμα έκανες. Τον αναγνώστη δεν τον ξέρω για να τον απορρίψω, και να τον ήξερα, δεν μπορώ να τον απορρίψω (ποια είμαι για να έχω τέτοια ισχύ;) Μια παράγραφο στέλνει, και υπάρχουν πολλοί λόγοι για να μην μπει μια παράγραφος στη στήλη.
Ας πούμε, η δική σου «ερώτηση», δεν θα έπρεπε να μπει, και δεν θα έμπαινε, γιατί δεν είναι ερώτηση. Γράφεις ένα κατεβατό και μετά θέλεις σχόλια και τη σκέψη μου. Αν θέλεις κουβεντούλα, γράψε σε φόρουμ, υπάρχουν άπειρα, και μάλιστα εξειδικευμένα. Το 'α μπα' έχει συγκεκριμένη μορφή.
Μολαταύτα, για το θέμα σου το σχόλιο μου και η σκέψη μου είναι ότι πραγματικά, δεν υπάρχει κανένα θέμα για συζήτηση ή για σχολιασμό. Το θέμα σου δεν είναι ερωτικής φύσης. Όλα καλά πάνε. Απλώς νιώθεις λίγο ανταγωνιστικά με την πρώην, και επειδή δεν το καταλαβαίνεις, προσπαθείς να τη λυπάσαι. Άκου «δεν έχει προχωρήσει στη ζωή της». Επειδή είναι χωρισμένη με παιδί δεν σημαίνει ότι η ζωή της είναι χειρότερη από τη δική σου. Και ελεύθερη είναι, και το παιδάκι της το έχει, μια χαρά μου φαίνεται ότι τα πάει. Μπορεί να σε λυπάται που είσαι με τον πρώην της. Δεν κέρδισες σε κάποιον αγώνα. Με λίγα λόγια: δεν το ξεκίνησες καλά, αλλά στη συνέχεια το αποτελείωσες.