Λόγω της Χριστουγεννιάτικης άδειας, το σημερινό Α,μπα μεταδίδεται σε επανάληψη.
Η πρώτη δημοσίευση των ερωταπαντήσεων αυτών έγινε σαν σήμερα πριν από ακριβώς ένα χρόνο! (Τα σχόλια διατηρούνται αυτούσια - Αλλάξατε γνώμη σε κάτι από τότε;)
===
Αγαπημένη μου Α, μπα. Γεια! Έχω το εξής πρόβλημα και θέλω την δικιά σου βοήθεια ως δασκαλοπαίδι και των αναγνωστών σου. Δουλεύω ως εκπαιδευτικός σε ένα ΙΕΚ και τους διδάσκω μαθήματα που έχουν να κάνουν με επικοινωνία. Μέσα στη τάξη είναι δυο πιτσιρίκια Χρυσαυγίτες. Από αυτούς που είναι γραμμένοι στην οργάνωση και τα έχουν βάλει να κάνουν προπαγάνδα στα υπόλοιπα πιτσιρίκια. Στα μαθήματα συχνά αναφέρουν τις απόψεις τους, τις οποίες όμως στο πλαίσιο του μαθήματος δεν μπορώ να τις κόψω. Είναι η άποψη τους και πρέπει να την ακούσω (;). Το ίδιο κάνουν και στα διαλείμματα και συχνά τσακώνονται με τους άλλους. Έχουν όμως πείσει και ένα δυο άλλα, δηλαδή η δουλειά τους πιάνει. Για εργασία εξαμήνου πέρσι, κάναμε μια εφημερίδα με ελεύθερο θέμα και αυτά, μου έφεραν εφημερίδα με χρυσαυγίτικες απόψεις που ήταν για φτύσιμο. Εδώ τι κάνω; Ποια είναι η θέση μου; Στη τάξη δεν είναι όλοι μικροί, μιλάμε για εκπαίδευση ενηλίκων οπότε έχω ηλικίες από 18 ως 40. Οφείλω πιστεύω να σεβαστώ τη γνώμη τους και το δικαίωμα τους να τη λένε και δεν μπορώ να κάνω προπαγάνδα; Ή μπορώ; Τι είναι θεμιτό; Δεν θέλω να πιάσω πολιτική συζήτηση στη τάξη, ούτε να δείξω ότι τα απορρίπτω επειδή είναι αυτό που είναι, γιατί νομίζω δεν έχω το δικαίωμα να τοποθετηθώ, πρέπει να είμαι ουδέτερη προς όλους. Εσύ τι λες; Αν θες βάλε την ερώτηση μου λίγο πιο γρήγορα, γιατί το θέμα επείγει και ο προσηλυτισμός συνεχίζεται ακάθεκτος!
ΥΓ. Μην μου πεις να πάρω τη γνώμη του διευθυντή ή των συναδέλφων, πρόκειται για πενηντάρηδες ή ακόμα και τριαντάρηδες με νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου, που το καλύτερο που θα με συμβουλεύσουν είναι μην ασχολείσαι!
Βρίσκεσαι ανάμεσα σε ενήλικες. Είσαι σε σχέση ισχύος βέβαια, οπότε πρέπει να προσέχεις να μην εκμεταλλευτείς αυτό το γεγονός εις βάρος των μαθητών σου. Πρέπει να είσαι ουδέτερη για να μην δείχνεις προτίμηση σε κάποια ομάδα ή σε κάποιο συγκεκριμένο μαθητή, και πρέπει να απέχεις από πολιτικές απόψεις γιατί είσαστε σε χώρο μαθήματος και όχι σε δημόσιο χώρο. Οι μαθητές έχουν δικαίωμα στο μάθημα και δεν πρέπει να χάνουν χρόνο με τις απόψεις του καθένα.
Όλα αυτά ισχύουν, ναι. Μόνο που η Χρυσή Αυγή κάνει κήρυγμα μίσους. Οπότε όλα τα προηγούμενα δεν ισχύουν.
Δεν είναι όλες οι απόψεις σεβαστές. Από πού έχει προκύψει αυτή η πεποίθηση, αναρωτιέμαι. Γιατί το λέμε αυτό συνέχεια; Είναι τόσο φανερά λάθος! Για την ακρίβεια, οι απόψεις που αξίζουν σεβασμό είναι η μειοψηφία. Οι περισσότερες απόψεις είναι χλιαρές, ή είναι πρόχειρες, ή λάθος. Αυτές δεν χρειάζεται να τις πολεμάμε – ο καθένας έχει δικαίωμα να λέει την λανθασμένη του άποψη, και αν έχουμε όρεξη, τον διορθώνουμε. Όταν μιλάμε όμως για απόψεις που κηρύσσουν το μίσος ενάντια σε κοινωνικές ομάδες, απόψεις που υποστηρίζουν τον ρατσισμό, τον αποκλεισμό, με φασιστικά επιχειρήματα περί ανωτερότητας και κατωτερότητας ανθρώπων, ε, τότε όχι μόνο δεν σεβόμαστε, αλλά δείχνουμε την αντίθεση μας και την απόρριψη με όποιον τρόπο θεωρούμε καταλληλότερο, αναλογιζόμενοι τη θέση μας και την επιρροή που μπορούμε να ασκήσουμε. Μήπως δεν έχεις λογικότατα επιχειρήματα απέναντί τους; Γιατί να λέγεται προπαγάνδα η αντίρρηση σου; Ίσα ίσα, αν δεν απαντάς, τα υπόλοιπα παιδιά μπορεί να θεωρούν ότι δεν υπάρχουν απαντήσεις, ή ότι συμφωνείς μαζί τους.
Δεν είναι μια τυχαία πολιτική κουβέντα η άποψη ότι όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Στην περιοχή της γης που ζούμε αυτό είναι θεσμοθετημένο και δεν αμφισβητείται. Όποιος το αμφισβητεί είναι ξένο σώμα, δεν είναι ένας που διαφωνεί αν είναι καλύτερα τα γεμιστά με κιμά ή χωρίς. Πιστεύω ότι έχεις κάθε δικαίωμα να απαγορέψεις τον προσηλυτισμό στην τάξη σου, εξηγώντας το γιατί: επειδή η πεποίθηση στην ισότητα όλων των ανθρώπων είναι αδιαπραγμάτευτη. Και σε αυτή την περίπτωση, έχεις κάθε λόγο να τους απορρίψεις, όχι για αυτό που είναι, αλλά για αυτά που πιστεύουν.