Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Το σύνδρομο της Κακιάς Αδερφής

Δεν είναι μόνο ένα κατασκευασμένο ομο-φοβικό στερεότυπο – είναι μια συμπεριφορά που δείχνει να επιμένει μέσα στον χρόνο

Το σύνδρομο της Κακιάς Αδερφής

Aπό τον Αλέξανδρο Παπαδόπουλο

Αυτό που λέμε ''κακιά αδερφή'' δεν είναι μόνο ένα κατασκευασμένο ομο-φοβικό στερεότυπο – είναι μια συμπεριφορά που δείχνει να επιμένει μέσα στον χρόνο


Μου έχει συμβεί -- και σου έχει συμβεί πολλές φορές.

Με το καλησπέρα σας -- η παλιά ή καινούρια – λαϊκιά ή hipster φιλενάδα -- σου λέει ''πως είσαι έτσι χόντρυνες'' ή ''είσαι ατάλαντος, κακόγουστος και αποτυχημένος και τα δόντια σου είναι κίτρινα και μυρίζουν μουρουνέλαιο''

Η αλήθεια είναι ότι η ξινίλα και το δηλητήριο είναι μια καρναβαλική παράδοση queer κοινωνικοποίησης, σαρκασμού και παραστατικότητας-- που ενίοτε αποκτά βαθιά ανατρεπτικά χαρακτηριστικά.

Σπάει του κώδικες ευγένειας -- επιτίθεται στο νόημα της επιτυχίας -- ξεφτιλίζει τους ισχυρούς, τους ωραίους και τους προνομιούχους.

Το πιο σημαντικό μας κάνει να γελάμε -- και ταυτόχρονα να περιφρονούμε όσους δεν γελάνε.

Ορισμένες φορές όμως μετατρέπεται σε μια αλαζονική επίθεση σνομπισμού απέναντι στους ανίσχυρους, τους ηττημένους και τους διαφορετικούς -- όσους δηλαδή δεν είναι cool, ωραίοι και σένιοι με έναν εύπεπτο ή κοινώς αναγνωρίσιμο τρόπο.

''Πώς τολμάς να φοράς κίτρινες κάλτσες;'' ''Πώς τολμάς να μην έχεις smartphone;'' ''Πως τολμάς να είσαι κουτσή και φτωχιά;''
Νομίζω ότι είναι ένα φαινόμενο που δεν περιορίζεται μόνο στην queer κουλτούρα: αφορά όλους όσους έχουν μια μανιώδη (και ενδεχομένως) ανταγωνιστική σχέση με το ωραίο.

Μοντέλα, συγγραφείς, τραγουδίστριες, πανεπιστημιακοί και τρολ --μαλλιοτραβούνται ακριβώς όπως οι ''κακές αδερφἐς''. Ίσως τελικά, η καρικατούρα της ''κακιάς αδερφής '' αποδεικνύει με τον πλέον γλαφυρό τρόπο ότι η ερωτική σου ταυτότητα κρίνεται κάθε μέρα με το ίδιο πάθος ή την ίδια ανάλγητη περιφρόνηση, με την οποία κρίνουμε έναν βιβλίο, ένα δίσκο ή μια ταινία.

Αρεστός ή όχι, ο τρόπος που ζεις μέσα στο σώμα σου είναι ένας ρόλος -- μια αισθητική κατασκευή -- ένα sui generis έργο τέχνης.

Γι αυτό λοιπόν, την επόμενη φορά που θα συναντηθείς με μια απρόσμενη έκρηξη μίσους το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να χαλαρώσεις και να απολαύσεις τον κανιβαλισμό – σαν να ζεις μέσα μια ταινία επιστημονικής φαντασίας-- στην οποία καλείσαι να γράψεις εσύ το σενάριο:

Αποδέξου την πρόκληση –και δημιούργησε μια πλοκή που θα εκπλήξει τους θεατές σου. Απάντησε στην κακία με πάθος, ερωτικότητα και ντανταϊσμό – άρχισε να φλερτάρεις με τον συνομιλητή σου – κολάκεψε την ομορφιά του και εξήγησε του πόσο πολύ θα σε ευχαριστούσε να βουλώσεις το (σάπιο) του στόμα με ένα γλωσσόφιλο.

Μετέτρεψε τη σαχλαμάρα σε μια επικοινωνιακή γιορτή καύλας, κεφιού και χάους. Μπορείς.