Ο Χάρης είναι 35 ετών και έχει διαγνωστεί οροθετικός* εδώ και περίπου δύο χρόνια. Λίγους μήνες μετά τη διάγνωση άρχισε να πειραματίζεται με τα chemsex parties.
«Στο πρώτο πάρτι που συμμετείχα ήμασταν τρία άτομα, αλλά δεν θυμάμαι πολλά. Δεν μου επιβεβαίωσαν το status τους, παρ' όλα αυτά το σεξ ήταν bareback*, ενώ εγώ τους είχα πει για μένα.
Δεν τη θυμάμαι ως πράξη εκτόνωσης την πρώτη φορά, αλλά έχουν υπάρξει άλλες με εκτεταμένη χρήση οποιουδήποτε ναρκωτικού μπορείς να φανταστείς, που μπορεί να διήρκεσε 3 ή 4 μέρες».
Με τον όρο «chemsex*» εννοούμε όλες τις σεξουαλικές πρακτικές που περιλαμβάνουν τη χρήση συγκεκριμένων ναρκωτικών, συχνά με ομαδικό σεξ ή μεγάλο αριθμό συντρόφων, σε μία συνεύρεση. Πολλοί μπορεί να μη γνωρίζουν το φαινόμενο, ωστόσο τα μέλη της LGBT κοινότητας ενδεχομένως το έχουν ακούσει, αν όχι δοκιμάσει.
Για τις ανάγκες αυτού του άρθρου εστιάσαμε αποκλειστικά στις σεξουαλικές συνευρέσεις μεταξύ ανδρών, καθώς για αντίστοιχες πρακτικές μεταξύ straight ατόμων, για παράδειγμα στη διοργάνωση swingers' πάρτι, δεν υπάρχουν προς το παρόν μετρήσιμα δεδομένα στην Ελλάδα και το τοπίο παραμένει θολό, παρόλο που εμπειρικά οι ειδικοί γνωρίζουν ότι υπάρχει εμπλοκή.
(Στο εξωτερικό, για παράδειγμα στο Βερολίνο, ειδικά σε πάρκα όπου ο γυμνισμός είναι νόμιμος, γνωρίζουμε ότι πραγματοποιούνται τέτοιες πρακτικές).
Μια περιήγηση σε αυτά τα apps φανερώνει την έκταση του φαινομένου, αφού, αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις που τα πάρτι είναι «κλειστά», συνήθως «ψαρεύονται» νέοι ενδιαφερόμενοι μέσω των apps κατά τη διάρκειά τους, η οποία μπορεί να εκτείνεται ακόμα και σε συναπτά εικοσιτετράωρα.
Ποια στοιχεία έχουμε για την έκταση του chemsex στην Ελλάδα και πού βρισκόμαστε σε σχέση με το εξωτερικό;
Σύμφωνα με στοιχεία που μας παρείχε ο Γιώργος Παπαδοπετράκης, αντιπρόεδρος του Συλλόγου Οροθετικών Ελλάδας «Θετική Φωνή», σε έρευνα που πραγματοποίησε η Θετική Φωνή στα κέντρα πρόληψης και εξέτασης Checkpoint, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, από τις αρχές του 2014 έως το πρώτο εξάμηνο του 2015 σε 4.984 άντρες που κάνουν σεξ με άντρες, οι 712 (14,29%) δήλωσαν ότι κάνουν ή έχουν κάνει χρήση ουσιών, συμπεριλαμβανομένων της κάνναβης και του αλκοόλ, κατά τη διάρκεια του σεξ τους τελευταίους 12 μήνες.
Οι 250 (5,5%) δήλωσαν ότι έχουν εμπλακεί με το chemsex τους τελευταίους 12 μήνες.
Παράλληλα, σύμφωνα με τα στοιχεία του EMIS (πανευρωπαϊκή μελέτη που έγινε στους ΑΣΑ* το 2010), μετά από μια θετική διάγνωση στον HIV η εμπλοκή με το chemsex επιταχύνεται.
Στην Αγγλία το 44,6% των οροθετικών, μέσα στον πρώτο χρόνο από τη διάγνωση, έρχεται σε επαφή με το chemsex, ενώ στις υπόλοιπες χώρες το αντίστοιχο ποσοστό είναι 18,9%.
«Με τον ιό αισθάνθηκα ότι χάνω το ταβάνι στο σεξ, έφυγαν τα όρια στο τι θέλω και τι μπορώ να κάνω»
Πώς ξεκίνησε η φάση «chemsex» για έναν άνθρωπο που την έζησε στον υπερθετικό επί δύο χρόνια.
Η ορομετατροπή* του Χάρη έγινε με αρκετά σκληρό τρόπο, καθώς βρισκόταν σε συντροφική σχέση για αρκετό καιρό και ο άνθρωπος που του μετέδωσε τον ιό ήταν ο τότε σύντροφός του.
Ενώ το πρώτο διάστημα έπαιρναν προφυλάξεις, έπειτα χαλάρωσαν κι εκείνος, ενώ γνώριζε ότι είναι οροθετικός, συμπεριφέρθηκε πρακτικά ως αρνητής του ιού, καθώς δεν είχε ξεκινήσει καμία αντιρετροϊκή θεραπεία.
Όταν ο Χάρης έμαθε ότι έχει ορομετατρέψει, αρχικά πέρασε ένα μεγάλο διάστημα κλεισμένος στο σπίτι μέχρι να συνειδητοποιήσει τι είχε συμβεί, ενώ παράλληλα παραιτήθηκε από τη δουλειά του. Η συνέχεια όμως υπήρξε διαφορετική.
«Το όλο στράβωμα το έφαγα στην προδοσία που ένιωσα. Μπορώ να αντιληφθώ τον φόβο κάποιου να αποκαλύψει την οροθετικότητά του, δεν καταλαβαίνω όμως το να μη λαμβάνει καμία προφύλαξη για τον εαυτό του και τους γύρω του.
Όταν παίρνεις την αγωγή συστηματικά, είσαι μη ανιχνεύσιμος και μη μεταδοτικός, το ξέρουν και οι πέτρες πλέον. Αυτό όμως επαφίεται στην ιδεολογία του καθενός».
Μετά τη συνειδητοποίηση, ο Χάρης εκτονώθηκε στο σεξ. Ξανάπιασε δουλειά έπειτα από περίπου ένα τρίμηνο, ξεκινώντας παράλληλα ψυχοθεραπεία.
«Με τον ιό αισθάνθηκα ότι χάνω το ταβάνι στο σεξ, όχι τη γη κάτω από τα πόδια μου. Αυτόματα έφυγαν τα όρια στο τι θέλω και τι μπορώ να κάνω.
Ένιωσα πως το καλύτερο όχημα για να εκτονωθώ στο σεξ είναι τα ναρκωτικά, που αναστέλλουν προσωρινά όλους τους παράγοντες που μπορεί να μη σε αφήνουν να το χαρείς όταν είσαι νηφάλιος ‒ κατά βάση τις ενοχές.
Εγώ επέλεγα άτομα που ήταν οροθετικά ή, αν έκανα σεξ με οροαρνητικό, πάντα το έλεγα από πριν, για να είμαι ok, κυρίως για να προστατεύσω εμένα από οποιαδήποτε κατηγορία ότι προσπαθώ να κάνω κακό σε κάποιον.
Όλοι μας τον εαυτό μας προσπαθούμε να προστατεύσουμε πρώτα. Ήμουν ανεύθυνος απέναντι στον ίδιο μου τον εαυτό μου και ήθελα να περιορίσω εκεί την ανευθυνότητα.
Πριν από τη διάγνωση έκανα μόνο μπάφο και "επετειακά" με τους φίλους μου την Πρωτοχρονιά θα κάναμε από 3-4 γραμμές κόκα ο καθένας. Δεν ήταν συνδεδεμένη με το σεξ η χρήση, ούτε συστηματική».
«Έρχονται, φεύγουν, δεν θυμάσαι από ένα σημείο κι έπειτα...»
Πώς εξελίσσεται μια τέτοια συνάντηση;
Αυτό λοιπόν που έχει γίνει εντονότερο τα τελευταία χρόνια, αρχής γενομένης από το εξωτερικό, και στην Αθήνα πλέον, είναι τα chemsex parties, δηλαδή οι συγκεντρώσεις εκείνες που πραγματοποιούνται κυρίως σε σπίτια με σκοπό τη διοργάνωση σεξουαλικών συνευρέσεων με πολλαπλούς συμμετέχοντες, με τη χρήση ναρκωτικών – στο εξωτερικό αυτό γίνεται και σε κλαμπ.
Προσκλήσεις για «chemsex parties» μπορεί να πετύχεις συχνά σε εφαρμογές όπως το Grindr και το Scruff, ακόμα και το Tinder, όπου άτομα αναφέρουν στις προτιμήσεις τους φράσεις όπως «into/not into chems».
Μια περιήγηση σε αυτά τα apps φανερώνει την έκταση του φαινομένου, αφού, αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις που τα πάρτι είναι «κλειστά», συνήθως «ψαρεύονται» νέοι ενδιαφερόμενοι μέσω των apps κατά τη διάρκειά τους, η οποία μπορεί να εκτείνεται ακόμα και σε συναπτά εικοσιτετράωρα.
Ο Χάρης επιχειρεί να θυμηθεί πώς είναι μια τέτοια, πολύ έντονη φορά:
«Είναι οργανωμένα όλα από πριν, δεν επιλέγουμε δηλαδή να βρεθούμε 2-3 άτομα και να προσκαλέσουμε τους υπόλοιπους σταδιακά από τα apps.
Μαζευόμαστε 7-8 άτομα, ο οικοδεσπότης βάζει τον χώρο και γνωρίζουμε από πριν ότι θα πρέπει να έχουμε chems, έχοντας συνεισφέρει ο καθένας με ένα ποσό.
Μεφεδρόνη, G, crystal meth, άφθονος μπάφος για να καταστέλλουμε τις εντάσεις... Συνήθως, όταν υπάρχει meth, αποφεύγουμε την κόκα. Μου έχει τύχει, βέβαια, να κάνω και τα δύο.
Εννοείται ότι είχα δοκιμάσει όλες τις ουσίες από πριν. Δεν φοβόμουν να πάρω οτιδήποτε υπάρχει πάνω στο τραπέζι, εκτός από ενέσιμα.
Δεν έχω κάνει slam* και αποφεύγω να βρεθώ σε τέτοιες φάσεις ‒ συνήθως συζητιούνται από πριν αυτά. Μάλλον το συνδέω αυτόματα με την ηρωίνη και με το γεγονός ότι το ενέσιμο μπορεί να γίνει εξαιρετικά εθιστικό.
Το θεωρώ κάτι σαν το ύστατο στάδιο. Την αγωγή μου, πάντως, θυμάμαι να την πάρω.
Ξεκινάει πάντα κλιμακωτά το παιχνίδι, με πολύ μεγάλη ένταση στην αρχή, παίρνεις και συνεχίζεις μέχρι να μπουχτίσεις.
Εκεί κάνει καμπή η φάση, μετά από μία μέρα τα άτομα, αντί να παίζουν μεταξύ τους, ασχολούνται περισσότερο με τα κινητά τους προκειμένου να έρθουν κι άλλοι.
Το παιχνίδι ατονεί, βλέπεις ανθρώπους που έρχονται κυρίως για να πάρουν ναρκωτικά και όχι για να κάνουν σεξ. Έρχονται, φεύγουν, δεν θυμάσαι από ένα σημείο κι έπειτα, από το πολύ G μπορεί να έχεις κενά.
Πολύ σπάνια θα συμμετάσχει κάποιος σε τέτοια πάρτι χωρίς ναρκωτικά, πρέπει να είναι sex addict για να αντέξει, αλλιώς δεν μπορεί να συντονιστεί με τους υπόλοιπους.
Παίζουν όλα στο σεξ, από κανονικό γαμήσι μέχρι φιστάρισμα*, τα περισσότερα bareback*. Μου έχουν τύχει άτομα που έπαιζαν αρχικά safe μετά από καιρό να τα πετύχω σε bareback.
Μοιραία μπορεί να είναι και μονόδρομος, αλλά αυτό φυσικά δεν είναι κανόνας. Όταν πηγαίνεις σε τέτοια πάρτι και παίζεις χωρίς προφύλαξη ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα κολλήσεις, ότι είναι θέμα χρόνου, και απλώς περιμένεις την επιβεβαίωση της εξέτασης.
Εγώ, αν ήμουν οροαρνητικός, θα ήθελα να παίζω σε πιο safe mode».
Τι οδήγησε στην έκρηξη του chemsex και γιατί κάποιος αποφασίζει να εμπλακεί με αυτό;
Η χρήση καθαυτή δεν είναι φυσικά κάτι καινούργιο. Τα ναρκωτικά, όπως και το αλκοόλ, συχνά συνδυάζονται με το σεξ ώστε να μεγιστοποιείται, σύμφωνα με όσους ακολουθούν αυτές τις πρακτικές, η απόλαυση.
Παράλληλα καταστέλλονται οι αναστολές και δίνονται στη σεξουαλική πράξη διαστάσεις «μεγαλύτερες» από αυτές που διαθέτει πραγματικά – όπως κάνει σε καθετί η χρήση συγκεκριμένων ψυχοδραστικών ουσιών.
«Οι λόγοι ποικίλλουν: περιέργεια, επιθυμία να ανήκει κάποιος σε μια ομάδα, ενίσχυση της απόδοσης στο σεξ, μοναξιά, απώλεια αγαπημένου προσώπου, διάλυση σχέσης, χαμηλή αυτοεκτίμηση, εσωτερικευμένη ομοφοβία, εσωτερικευμένο στίγμα για τον HIV, η ηλικία (ηλικία >50), να ξεπεράσει κάποιος τις ντροπές και τις αναστολές.
Οι ουσίες αυτές ενισχύουν την εμπιστοσύνη και την οικειότητα, περιορίζοντας τον φόβο της απόρριψης.
Οι γκέι εφαρμογές που κυκλοφόρησαν το 2009 είναι το Νο 1 εργαλείο για τους ΑΣΑ* που αναζητούν chemsex».
Ενδιαφέρον έχει και η προσέγγιση του Αντώνη Πούλιου, κλινικού ψυχολόγου - ψυχαναλυτή, υποψήφιου διδάκτορα ΕΚΠΑ και επιστημονικού συνεργάτη της Θετικής Φωνής, στο ζήτημα:
«Σίγουρα ένα chemsex party μπορεί να λειτουργεί ως φαντασίωση για πολύ κόσμο.
Η κάθε ουσία ακουμπά σε κάποια συγκεκριμένη κοινωνικοπολιτική στιγμή. Δεν είναι τυχαίο ότι η ηρωίνη έφτασε σε peak μετά τον Β' Παγκόσμιο, που σόκαρε υπαρξιακά την ανθρωπότητα.
Σήμερα, με τον υπερκαταναλωτισμό και τους ταχείς ρυθμούς της κοινωνίας, η απολαυσιακή αξία των διαθέσιμων αγαθών χάνεται πολύ γρήγορα. Υπάρχει το φοβερό πρόσταγμα της επιτυχίας, του να είσαι "γαμάτος", "να απολαμβάνεις".
Ειδικά στις ομάδες ανθρώπων που υπόκεινται σε διακρίσεις, αυτό λειτουργεί πολλαπλασιαστικά. Αν δεν ταυτίζονται με τα ακραία πρότυπα που προβάλλονται, νιώθουν ενοχές και αποτυχία.
Εκεί "δένεται" το chemsex που υπόσχεται να τους κάνει να αισθανθούν "πλήρεις", και δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος. Η έλλειψη είναι όμως που μας ωθεί να δημιουργούμε, να ερωτευόμαστε, να κάνουμε σχέσεις.
Αλλά και το ρίσκο τόσο των ουσιών λειτουργεί διεγερτικά για κάποιους».
«Μπορεί να χρειαστούν 3 ή 4 μέρες για να συνέλθεις»
Τι αντίκτυπο έχουν τα chemsex parties, σωματικά και ψυχικά, βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, στους συμμετέχοντες;
Τα δεδομένα που έχουν συλλεχθεί από έρευνες του εξωτερικού επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του Χάρη.
Σύμφωνα με τον David Stuart, διευθυντή της κλινικής σεξουαλικής υγείας 56 Dean Street του Λονδίνου, που ειδικεύεται στο chemsex, σε ένα άτομο με συστηματική εμπλοκή στο chemsex, μέσα στους δύο πρώτους μήνες θα έχει μεταδοθεί ο HIV.
Αυτό το άτομο μέχρι να ξεκινήσει την αντιρετροϊκή θεραπεία θα έχει μεταδώσει τον HIV σε περίπου τριάντα άτομα.
Στα τρία πρώτα χρόνια της χρήσης θα παρουσιάσει κάποιο ψυχωτικό επεισόδιο και περίπου στον τέταρτο χρόνο θα χάσει τη δουλειά του.
Ο Χάρης αναφέρεται στις βιολογικές ανάγκες και αντιδράσεις του οργανισμού κατά τη διάρκεια των πάρτι:
«Σε τέτοιες φάσεις δεν τρως, τα σημάδια γίνονται σταδιακά εμφανή στο πρόσωπο, στην ψυχολογία, στα νεύρα, στη συμπεριφορά.
Μπορεί κάποια στιγμή να θελήσεις να κάνεις ένα μπάνιο, έχεις ιδρώσει, έχεις αυξομειώσεις στη θερμοκρασία.
Από ένα σημείο κι έπειτα, από αυτά που έχεις πάρει δεν τελειώνεις, μπορεί να μην έχεις καν στύση, γι' αυτό παίζει πολύ fisting* ή και καυλόχαπα, όπως Viagra ή Cialis.
Μπορεί να χρειαστούν 3 ή 4 μέρες για να συνέλθεις. Εγώ απέφευγα να παίρνω Xanax ή Lexotanil, για να χαλαρώσω έκανα μπάφο. Υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται 3 Xanax για να καταστείλουν την ένταση.
Δεν νομίζω ότι επανέρχεσαι πλήρως, ούτως ή άλλως. Ήμουν πάντα πολύ καταβεβλημένος, θα μεσολαβούσαν από δύο εβδομάδες μέχρι ένας μήνας μέχρι το επόμενο πάρτι.
Στο ενδιάμεσο επέλεγα σταθερά άτομα για σεξ ή δεν έκανα καθόλου, αν και οι καύλες παραμένουν έντονες, έχεις τα απόνερα από τα ναρκωτικά.
Συνήθως ήθελα να παίξω με την ίδια ένταση. Όταν είσαι ανεξέλεγκτος, δεν ικανοποιείσαι με τίποτα.
Ήμουν απογυμνωμένος από συναισθήματα. Η μόνη ανάγκη που μπορεί να είχα ήταν για πιο φιλήδονο, sleazy σεξ. Τίποτε άλλο.
Το αναπνευστικό μου, από ένα σημείο κι έπειτα, λόγω και των poppers, είχε αρχίσει να ατονεί. Κάθε φορά, μετά από κάθε πάρτι, οι πνεύμονές μου βράζανε στην κυριολεξία.
Υπήρχε σωματική ατονία, σε συνδυασμό με κούραση, αϋπνία και τρέμουλο στα χέρια. Σιγά-σιγά όλα αυτά γίνονταν εντονότερα και άρχισα να αραιώνω τα sessions. Φαντάσου ότι πήγαινα πάντα για δουλειά».
«Είναι τελείως διαφορετική η φαντασίωση από την πραγματικότητα»
Πώς φαίνεται ένα chemsex party σε έναν νηφάλιο συμμετέχοντα.
Ο Αντώνης είναι 29 ετών κι έχει επίσης κατά καιρούς δοκιμάσει διάφορες ουσίες, παίρνοντας πιο συστηματικά μόνο τα «αθώα» poppers που δεν εμπίπτουν στην κατηγορία του chemsex.
Αναφέρει ότι πάντα ήθελε να βρεθεί σε καταστάσεις σεξουαλικών «οργίων», γι' αυτό έχει βρεθεί σε τέτοια πάρτι τέσσερις-πέντε φορές.
Παρέμεινε όμως νηφάλιος και δεν έκανε καθόλου χρήση, παρά μόνο σεξ με προφυλάξεις, καθ' ότι οροαρνητικός.
Την πρώτη φορά που έλαβε πρόσκληση μέσω app για ένα τέτοιο πάρτι, όταν έφτασε, οι συμμετέχοντες βρίσκονταν ήδη εκεί περίπου επί ένα 24ωρο και είχαν αρχίσει να «πέφτουν».
Αρχικά είχε μια σχετική αμηχανία, γδύθηκε και πήγε στην κουζίνα του διαμερίσματος για να χαλαρώσει, κάνοντας ένα τσιγάρο.
Όταν άρχισαν να τον πλησιάζουν 2-3 άτομα για να ξεκινήσει το παιχνίδι, ζήτησε προφυλακτικό, γιατί δεν είχε μαζί του.
Τελικά δεν υπήρχε πουθενά στο σπίτι κανένα προφυλακτικό, οπότε έφυγε χωρίς να κάνει σεξ.
«Τα πάρτι στα οποία έχω πάει είναι χαλαρά. Ξέρω άλλα που έχουν αυστηρούς κανόνες, όλοι να κάνουν απαραιτήτως ναρκωτικά και ακάποτο, έχουν ακόμα και αντίτιμο εισόδου. Εγώ δεν έχω πάρει ποτέ τίποτα εκεί.
Μια φορά είχα πιάσει την κουβέντα με κάποιον, μετά την πράξη, που ήταν επισκέπτης από το εξωτερικό. Μου είχε πει ότι μέσα σε μερικές ώρες είχαν τελειώσει μέσα του τουλάχιστον 10 άτομα, ενώ ο ίδιος δεν έπαιρνε συστηματική αντιρετροϊκή αγωγή.
Προφανώς, όσοι κάνουν bareback εκεί είναι οροθετικοί.
Είναι τελείως διαφορετική η φαντασίωση που πολλοί από εμάς μπορεί να έχουμε, δηλαδή ένα σπίτι γεμάτο με γυμνούς άντρες έτοιμους για σεξ, από αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα σε αυτά τα πάρτι, έτσι όπως το παρατηρείς, αν είσαι νηφάλιος.
Από ένα σημείο κι έπειτα κανείς δεν ενδιαφέρεται για σεξ, όλοι είναι αποχαυνωμένοι ή χαζεύουν στα κινητά τους και απλώς συνεχίζουν να παίρνουν ναρκωτικά».
Πώς είναι πιο σωστό να προσεγγίζουμε το chemsex; Ως κοινωνικό φαινόμενο ή ως κοινωνικό πρόβλημα;
«Οι ουσίες και δη η κατάχρησή τους αποτελούν πρόβλημα, εκ των πραγμάτων. Οι ουσίες που χρησιμοποιούνται στο chemsex δεν είναι από εκείνες που δημιουργούν προβλήματα στους άλλους.
Το κοινωνικό πρόβλημα έγκειται στο ότι όταν οι άνθρωποι θέλουν να μιλήσουν δεν μπορούν να απευθυνθούν κάπου.
Μιλάμε για ομάδες ανθρώπων που κοινωνικά είναι πολλαπλώς στιγματισμένες: ΑΣΑ*, γκέι άνδρες, οροθετικοί.
Πάντα σε στατιστικό επίπεδο και χωρίς καμία διάθεση γενίκευσης, οι δραστηριότητες του chemsex συμβάλλουν στο να διαγνωστεί κάποιος με ΣΜΝ*, πέραν αυτού όμως προκαλούν θέματα σοβαρά συν τω χρόνω σε ψυχολογικό επίπεδο.
Οι συμμετέχοντες αποκόπτονται από τον κοινωνικό δεσμό – ενώ αρχικά φαίνεται πως επανεγκαθιδρύουν έναν κοινωνικό δεσμό μέσω της σεξουαλικής οικειότητας που αναπτύσσεται σε αυτά τα πάρτι.
Σε δεύτερο χρόνο, λοιπόν, φαίνεται ότι χάνουν ανθρώπους, δημιουργούνται προβλήματα εργασίας, συντροφικότητας.
Υπάρχουν, βέβαια, και πολλά περιστατικά όπου παρουσιάζονται ψυχώσεις, που έχουν νοσηλευτεί σε ψυχιατρεία, όταν μιλάμε για συστηματική χρήση σε μεγάλα διαστήματα».
Ο Γιώργος Παπαδοπετράκης συμπληρώνει: «Μπορεί να αντιμετωπίζουν και πρακτικά θέματα, όπως δυσκολίες στην πολυκατοικία που μένουν.
Επίσης, αυτοί που κάνουν συστηματικά chemsex μπορεί να χάσουν αργά ή γρήγορα τη δουλειά τους και σημαντικό μέρος της περιουσία τους.
Πάντως, είναι σημαντικό να μην προστίθενται ενοχές σε μια ήδη πολυστιγματισμένη κοινότητα, γιατί ακόμα και μέσα στην κοινότητα των ανδρών που κάνουν chemsex υπάρχει στιγματισμός.
Χωρίζονται σε υποομάδες, σε εκείνους, για παράδειγμα, που κάνουν slamming κι εκείνους που το αποφεύγουν».
«Χρειάστηκα ένα καλό χαστούκι – και μια δουλειά που να με γεμίζει»
Τι γίνεται μετά.
Ο Χάρης έχει κόψει τα chemsex parties τους τελευταίους μήνες.
«Βρέθηκαν δυο φίλοι να μου πουν ότι η κατάστασή μου είχε γίνει ανυπόφορη και ότι δεν αντεχόμουν άλλο. Μου μιλούσαν για δικά τους θέματα και τους απαντούσα άλλ' αντ' άλλων.
Κατάλαβα ότι έπρεπε να βρω τον εαυτό μου, ό,τι μπορούσα να βρω τέλος πάντων. Βρέθηκε και μια νέα δουλειά που μου άρεσε πραγματικά, αλλά αν δεν είχε σκάσει το χαστούκι των φίλων, μπορεί να μην τη δεχόμουν.
Για ένα διάστημα έκοψα εντελώς ακόμα και τον μπάφο. Δεν ήταν δύσκολο το rehab, η επιβεβαίωση της δουλειάς ήταν μεγάλη και η αυτοπεποίθησή μου τονώθηκε.
Ξεπήδησε μια πραγματικότητα που είχα αμελήσει. Την άλλη την είχα χορτάσει. Για πολύ καιρό δεν έκανα σεξ, ούτε καν μαλακιζόμουν».
«Οι άνθρωποι θέλουν πάρα πολύ να μιλήσουν γι' αυτά, αρκεί να τους το ζητήσουμε»
Η παρέμβαση των Checkpoints σε συνεργασία με τη Θετική Φωνή.
Ο Γιώργος Παπαδοπετράκης αναφέρει ότι η σχετική με το chemsex παρέμβαση που έχουν σχεδιάσει και ξεκινούν τα Checkpoints σε συνεργασία με τη Θετική Φωνή, έχει ως πρωταρχικό μέλημα να αφαιρέσει το ενοχικό κομμάτι, τον κύριο παράγοντα που ωθεί την κοινότητα στην απομόνωση.
Ο Αντώνης Πούλιος εξηγεί πιο αναλυτικά: «Μια παρέμβαση δεν μπορεί να λειτουργήσει θεραπευτικά αν δεν αναγνωριστεί –όχι να εξιδανικευτεί– το γεγονός πως η συνάντηση με μια ουσία ενέχει πολλή απόλαυση αρχικά.
Οφείλουμε να απενοχοποιήσουμε το φαινόμενο, γιατί η ενοχή σίγουρα θα προκαλέσει εκ νέου εμπλοκή.
Επιπλέον, πολλές παρεμβάσεις έχουν τη φιλοσοφία της "διαχείρισης", δεν αναπτύσσονται πάνω σε διάλογο. Όλο το εγχείρημα είναι κοινοτικά βασισμένο, αλλά και επιστημονικά τεκμηριωμένο.
Σε πρώτο επίπεδο θέλουμε να αναδείξουμε το φαινόμενο επιδημιολογικά αλλά και πιο ποιοτικά.
Να γίνει λόγος που θα είναι απαλλαγμένος από βαριά ιατρικοποιημένη, ψυχιατρική σκέπη, αλλά ταυτόχρονα να μην έχει το στοιχείο της εξιδανίκευσης και της δημιουργίας μιας "κουλτούρας".
Με αυτήν τη λογική υλοποιείται ένα μεγάλο ερευνητικό εγχείρημα με focus groups, που θα αναδείξει τις ανάγκες του πληθυσμού με τον οποίο είμαστε σε διάλογο.
Υπάρχει το ερευνητικό και επιδημιολογικό κομμάτι που διεξάγεται από τα Checkpoints και τις Μονάδες Ειδικών Λοιμώξεων των νοσοκομείων, σε συνεργασία με το τμήμα Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ και το εργαστήριο κλινικών ερευνών "Υποκειμενικότητα και Κοινωνικός Δεσμός" που παρέχει επιστημονική εποπτεία.
Παράλληλα, σχεδιάζονται T-groups, ανοιχτές προς τους συμμετέχοντες ομάδες με σταθερή δομή, για να δημιουργηθεί ένα σημείο αναφοράς, να συγκροτηθούν ομάδες με χαρακτήρα αυτοβοήθειας και να υπάρξει εξατομικευμένη παρέμβαση.
Γενικά, προσπαθούμε να εντάξουμε το chemsex σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, να μην ταυτίσουμε το άτομο με την εξάρτησή του αλλά να λάβουμε υπόψη όλες τις πτυχές του – ποιότητα ζωής, σχέσεις, κοινωνικό δίκτυο, γενικότερες δυσκολίες.
Οι άνθρωποι θέλουν πάρα πολύ να μιλήσουν γι' αυτά, αρκεί να τους το ζητήσουμε».
*Επεξηγήσεις
Barebacking / bareback (ακάποτο): Πρωκτική σεξουαλική συνεύρεση κατά τη διάρκεια της οποίας δεν χρησιμοποιείται κάποιο μέσο προφύλαξης, όπως προφυλακτικό.
Chemsex: Το να συμμετέχει κανείς σε σεξουαλικές δραστηριότητες, ενώ βρίσκεται υπό την επήρεια ναρκωτικών (chems). Συχνά συμπεριλαμβάνει ομαδικό σεξ ή μεγάλο αριθμό συντρόφων σε μια συνεύρεση.
Fisting (φιστάρισμα): Η εισχώρηση του χεριού (και κάποιες φορές του πήχη) ή δύο χεριών στον πρωκτό και το ορθό του σεξουαλικού συντρόφου.
Slamming: Ενδοφλέβια λήψη ναρκωτικών.
ΑΣΑ: Άνδρες που συνευρίσκονται σεξουαλικά με άνδρες.
Οροθετικό: Το άτομο που ζει με HIV, το αντίθετο του οροαρνητικού.
Ορομετατροπή: Η νέα λοίμωξη, η μετατροπή ενός ατόμου από οροαρνητικό σε οροθετικό.
ΣΜΝ: Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενο Νόσημα
Βιβλιογραφία
Παπαδοπετράκης Γ., «Chemsex: Η χρήση ψυχοδραστικών ουσιών σε σεξουαλικά περιβάλλοντα ανδρών που κάνουν σεξ με άνδρες (ΑΣΑ)»