Το παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν για την πριγκίπισσα που ήταν τόσο ευαίσθητη ώστε να ενοχλείται από ένα μπιζέλι κρυμμένο κάτω από αλλεπάλληλα στοιβαγμένα στρώματα ενέπνευσε στον Αυστριακό συνθέτη Ερνστ Τοχ μια παιδική όπερα, που πρωτοπαρουσιάστηκε το 1927.
Ο Τοχ, τιμημένος με το Βραβείο Πούλιτζερ για την Τρίτη Συμφωνία του (1954), χρησιμοποιεί τη μουσική γλώσσα της εποχής του και ταυτόχρονα ανατρέχει σε φόρμες του παρελθόντος, άριες, ντουέτα κλπ. προκειμένου να αποδώσει το αλληγορικό παραμύθι. Η γοητευτική όπερα σημείωσε αμέσως επιτυχία και έκτοτε έχει ενταχθεί στο δραματολόγιο των περισσότερων λυρικών θεάτρων στον κόσμο.
H Αποστολία Παπαδαμάκη επιχειρεί να οπτικοποιήσει τη μουσική του Τοχ με στόχο να την μεταδώσει με τρόπο δημιουργικό στους μικρούς θεατές.