Και τους δυο. Το καλό βρίσκεται παντού, και στη Μαδαγασκάρη και στην Εστραμαδούρα. Και τη ζωή τη μαθαίνεις πιο βαθιά διαβάζοντας -και- ανήσυχες πένες απ' όλα τα μήκη και τα πλάτη.
Όμως: «Έχουμε ελεύθερο τον αποπεμφθή -εί- -ί- ηγέτη της Καταλονίας», ανακοίνωσε σήμερα το χάραμα από την ΕΡΤ1 με περισσή αυτοπεποίθηση γνωστός δημοσιογράφος. Κι αυτούς ο λαός τους ακούει πιο πολύ και πιο πιστά κι απ' τον Όμηρο κι απ' το Ευαγγέλιο.
Το ξέρω κι από δικούς μας ταλαντούχους νεότερους συγγραφείς. Απαξιώνουν τον Βενέζη, ως ξεπερασμένο εξιδανικεύοντας Αμερικάνους πεζογράφους με επικά οράματα. Λες και ακολουθώντας τη μανιέρα τους θα κερδίσουν τη δόξα τους. Μα αυτό είναι άλλο κεφάλαιο.
Τι θα γίνει με τέτοιαν αγραμματοσύνη; Μ' αυτούς τους αστοιχείωτους τηλεοπτικούς -και όχι μόνο- ταγούς που εναλλάσσονται στα υψηλά οφίκια;
Που έμαθαν γράμματα αυτά τα παιδιά; Σημερινοί σαραντάρηδες; Πολλοί μάλιστα απόφοιτοι πανεπιστημίων; Αποκλείεται διαβάζοντας Φόκνερ. Μήπως από τίποτα «κλικάκια» του πρόσφατου παρελθόντος;
Θα φταίμε κι εμείς, δε μπορεί.
Κι αυτό δεν είναι απόδειξη μιας ουσιαστικής και εν εξελίξει -επί το φθίνον- συνολικότερης κρίσης;