Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Θάνος Ανεστόπουλος- Ένας επίμονος τροβαδούρος!

Για το ποιητικό βιβλίο του Θάνου «Αρχίζω με το σ' αγαπώ».

Θάνος Ανεστόπουλος- Ένας επίμονος τροβαδούρος!

1.

Διάκονος της Ποίησης. Πάνω από δύο δεκαετίες, ο Θάνος Ανεστόπουλος (Αλεξανδούπολη, 1967) διακονεί δυνατά την ποίηση του ροκ και το ροκ της ποίησης. Ψυχή και leader της πιο συνεπούς ελληνικής ροκ μπάντας, μαζί με τις Τρύπες του Γιάννη Αγγελάκα, ο Θάνος είναι το παλλόμενο σύμβολο μιας αντοχής που υφίσταται και ανθίσταται, μιας ευαισθησίας που ξέρει να εγείρει τα απαιτούμενα «όχι» στον εκχυδαϊσμό και να πετάει στα σκουπίδια της Ιστορίας τις κάλπικες λίρες και τα επιχρυσωμένα τίποτα. Τα επίθετα γνήσιος, αυθεντικός, ατόφιος συνοδεύουν τον ήχο του Θάνου από την πρώτη στιγμή που επέλεξε να δώσει την ψυχή και το κορμί του, το μυαλό και το ταλέντο του στην υπόθεση της έκφρασης μέσα από τη μουσική και τους στίχους, μέσα από τις νότες και τις λέξεις, μέσα από το βινύλιο και το χαρτί. Τα τελευταία χρόνια, μετά την άρση της δραστηριότητας των Διάφανων Κρίνων, ο Θάνος στράφηκε με πάθος στην ποίηση, ενώ δεν έπαψε να καταπιάνεται και με τη ζωγραφική. Παράλληλα, ανανέωσε το πνεύμα και την κατάνυξη των παλαιών μπουάτ, επιλέγοντας να κάνει εμφανίσεις, σπονδές στη μελαγχολία και τον λυρισμό, σε μικρούς ατμοσφαιρικούς χώρους, προσφέροντας πολύτιμες στιγμές στους πιστούς θαμώνες του θάλπους. Ξέρει να περιπλανιέται στο κατατεμαχισμένο, αλλά πάντα συνταρακτικό, αστικό τοπίο της εποχής μας ο Θάνος Ανεστόπουλος, και να το χαρτογραφεί ποιητικά.

2.

Γράφει ο Θάνος Ανεστόπουλος. «Επιστροφή - Τελικός Προορισμός Αθήνα - Εξάρχεια - Ώρα Αναχώρησης - ΤΩΡΑ... έρχομαι, περίμενέ με... ΖΗΝΩΝΟΣ / Δρόμος/ Που έκλεισε από τα νερά των στεναγμών τους/ Τόπος/ Που εξόρισαν τα ανονείρευτα βήματά τους/ Ανολοκλήρωτοι από τα σκοτεινά αδιέξοδα / Οι φόβοι / Των μοναχικών ωρών / Μετά απ᾽ τα χιλιάδες γεύματα / Τα ραγισμένα οστά του παρελθόντος / Η σάρκα / Η καρδιά / Που ασφυκτιούσαν// Τα βαμμένα μωβ βλέφαρα που ασφυκτιούσαν / Τα χαμένα τριάντα κιλά του / Δρόμος / Που έλιωσε τα παπούτσια του / Ώρες αναμονής / Στη λασπωμένη Ζήνωνος / Ένα πακέτο τσιγάρα μελλοθάνατα / Βιαστικές ματιές / Στο προσκέφαλο μιας ανώνυμης πόρτας / Γρήγοροι είσοδοι / Με το βλέμμα πίσω από την πλάτη / Έξω / Οι άνθρωποι χαμένοι στο παραμιλητό της τοξικής / Νύχτας / Μέσα / Οι άνθρωποι γαντζωμένοι / Aπ' την ελπίδα / Του τέταρτου / Tου όγδοου / Του επουράνιου ορόφου / Πάνω από την βοή της πόλης / Πάνω / Από τους ανώνυμους μικρούς θανάτους / Έξω / Πάντα βρέχει / Το δράμα στον ομφαλό / Της αφιλόξενης πρωτεύουσας / Μέσα / Στα γκρίζα δωμάτια / Ανθίζουν / Κλαίγοντας / Κάποια / Λουλούδια».

3.

Απόγονος της Νύχτας. Απόγονος της νύχτας, αλλά και γιος του ήλιου της δημιουργικότητας, ο Ανεστόπουλος έρχεται τώρα να μας προσφέρει μια συγκομιδή από ποιήματα και σχέδια του πρόσφατου καιρού. Όλα όσα ξέρουμε για τον Θάνο και τη θητεία του στα Διάφανα Κρίνα φιλοξενούνται, πυκνωμένα και δυναμικά, μεστωμένα και ατίθασα, στο κομψο τομίδιο Αρχίζω με το σ᾽ αγαπώ (εκδ. Bibliothèque). Με τον τρόπο της Κατερίνας Γώγου αλλά και του Gregory Corso, του Μιχάλη Κατσαρού αλλά και του Nick Cave, στον οποίο άλλωστε αφιερώνει ένα από τα ωραιότερα ποιήματα του βιβλίου, ο Ανεστόπουλος ξέρει να συνυφαίνει τον θυμό με την περίσκεψη, την οργή με την περισυλλογή, το εμπρηστικό ξέσπασμα με τη μελωδική γαλήνη της πείρας, με την επεξεργασία των δεδομένων, με τη σοφία εν τέλει. Το συναίσθημα δεσπόζει στην ποίηση του Θάνου, αλλά δουλεμένο από τη μεθοδικότητα του Ανεστόπουλου. Ο κατακλυσμός της συγκίνησης πάει χέρι-χέρι με την ακαριαία ισχύ του αποφθέγματος. Γράφει ο Θάνος Ανεστόπουλος. «Αφέθηκε στα χέρια μου η λύπη της / Άνοιξε αυλάκια η γέρικη ψυχή / Ίδρωσαν τα οστά μου και έσπασε η λαλιά μου / Όταν χειμώνιασε το πρόσωπό της / Η αγάπη πλέον έγινε το σφυροκάλεμο / Που σκαλίζει στο μάρμαρο του άπνοου έρωτα / τη λέξη "ΦΟΒΟΣ" / Όπως και να' ναι, η λύπη της τρέφεται τώρα / Απ' το αδύναμον της επιθυμίας του σώματος / Και απ' την παράλυση των ημερών / Που τα αισθήματα και οι αναμνήσεις / Έγιναν πουλιά που έφυγαν πετώντας από μέσα της / Παίρνοντας μαζί τους / Το θάρρος / Και τις καλές ελπίδες / Αφέθηκε στα χέρια μου η λύπη της / ζητώντας να γλιτώσει απ' τη χαρά / Ιούνιος μήνας... κι είναι Χειμώνας / Η διάρκεια είναι που κάνει την παύση σιωπή».

4.

Ζωγραφιές. Η έκδοση κοσμείται από σχέδια και ζωγραφιές του ίδιου του Θάνου, ο οποίος χρόνια τώρα παλεύει δημιουργικά με τα μολύβια και τις μπογιές. Τον θυμάμαι, σχεδόν κάθε μεσημέρι στο αλησμόνητο Closer, στη Σίνα, ανάμεσα στους ήχους των Pixies και των Tindersticks, να φιλοτεχνεί μια πελώρια τοιχογραφία, φορώντας το αιώνιο μαύρο κομμένο γάντι του. Τον θυμάμαι σε ένα μεταντανταϊστικό ντοκιμαντέρ να ζωγραφίζει παράλληλα με τον ταλαντούχο εικαστικό Δημήτρη Τάταρη. Τον θυμάμαι να ζωγραφίζει διαρκώς στα στέκια μας (ιδίως στον Μύλο, στη Ζωοδόχου Πηγής & Ναυαρίνου), και, όπως ο Νίκος Καρούζος, να δωρίζει τις ζωγραφιές του, χαμογελώντας μειλίχια. Τα σχέδια στο βιβλίο Αρχίζω με το σ' αγαπώ δείχνουν πόσο ανάγκη έχουν οι τροβαδούροι και οι ποιητές να μετατρέπουν τα λόγια τους σε εικόνες, να περιπλανιούνται στην τέχνη των μορφών και των χρωμάτων για να μπορούν καλύτερα, και γόνιμα, να ανασάνουν.

radiobookspotting.blogspot.gr