[via] Οι Πέντε Φίλοι της Enid Blyton εμφανίστηκαν για πρώτη φορά το 1942 , στο νησί των θησαυρών. Αυτή τη στιγμή δε μπορώ να θυμηθώ ούτε ένα από τα ονόματα των ηρώων που τόσο αγάπησα, αλλά τι σημασία έχει; Το όνομα της Enid Blyton δεν πρόκειται να το ξεχάσω. Από τότε έχουν διαβαστεί και ξαναδιαβαστεί από εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως που αγάπησαν αυτή τη σειρά και όλες τις υπόλοιπες της ίδιας συγγραφέως. Ένα από τα παιδιά ήμουν κι εγώ, και μπορώ να πω ότι ήταν (είναι) από τα λίγα βιβλία που έχω διαβάσει πάνω από μία φορά, αν και ήξερα ποιος ήταν ο «κακός» της ιστορίας. Η επανάληψη αυτών των βιβλίων είναι προβλέψιμη, αλλά είναι μοναδικά ανακουφιστική, και φαντάζομαι ότι αυτό ήταν κι ένας λόγος της μεγάλης επιτυχίας της σειράς.
Οι ήρωες έγιναν φέτος 70 χρονών και σημαντικοί εικονογράφοι όπως Quentin Blake, Helen Oxenbury, Emma Chichester Clark, Oliver Jeffers και Chris Riddell συμφώνησαν να σχεδιάσουν τα πέντε λαγωνικά για το 2012, μετά από πρόσκληση του εκδοτικού οίκου. Οι εικονογράφοι δέχτηκαν την πρόσκληση με χαρά και τα αποτελέσματα είναι τα εξής:
Σίγουρα θα θυμόσαστε τα ελληνικά που σας συντρόφευσαν καλοκαιρινά απογεύματα μαζί με σοκοφρέτα:
+ Σας άρεσε κάποιο βιβλίο; Γράψτε μας λίγα λόγια γι ‘ αυτό!
Το Book Room θέλει να μάθει τι διαβάζετε, αν σας άρεσε ή όχι. Γράψτε λίγα (ή πολλά) λόγια για το βιβλίο που διαβάσατε και στείλτε τα στο lenfou@gmail.com. Οι κριτικές θα δημοσιεύονται κάθε Κυριακή στο Book Room. Όλοι ρωτάμε τους φίλους μας τι να διαβάσουμε και τι όχι, γιατί να μην γίνει και μέσα από αυτή τη στήλη;
Και ξανά: lenfou@gmail.com