Άστεγοι, ναρκομανείς, πόρνες και άνθρωποι το περιθωρίου που θεωρούνται χαμένοι και ξεγραμμένοι που μοιάζουν να είναι τόσο μακριά απ'αυτό που οι υπόλοιποι ορίζουμε ως Παράδεισο. Αλλά, η αλήθεια είναι πως όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ζουν στις σκιές των πόλεων, έχουν κάτι πολύ κοινό με την απέναντι πλευρά όπου μπορεί κανείς να τοποθετήσει έναν εκατομμυριούχο ή έναν σταρ του Χόλιγουντ: Κανείς δεν εγκαταλείπει το κυνήγι της ευτυχίας. Όλοι ψάχνουν για τον δικό τους Παράδεισο, όσο μάταιο και αν μπορεί να είναι αυτό.
Το πρότζεκτ «My sweet paradise» είναι οι οι καθημερινές ιστορίες περιθωριοποιημένων ανθρώπων που αναζητούν την ευτυχία στην σκοτεινή πλευρά του Σάο Πάουλο. Πρόκειται για ένα βραβευμένο δοκίμιο φωτογραφίας που με την ωμότητα και την τιμιότητα των διαθέσεών του, κατάφερε φέτος να αποσπάσει την 1η θέση των LensCulture Street Photography Awards 2016. Ο Fabrício Brambatti είναι 28 ετών, φωτογραφίζει τα τελευταία 3 χρόνια και παραχώρησε στο LIFO.gr όλο το βραβευμένο πρότζεκτ του και μας μίλησε γι' αυτό.
«Συνάντησα διάφορους χαρακτήρες στις περιπλανήσεις μου. Έναν αλκοολικό που πάλευε για λίγο περισσότερο ρούμι, έναν άστεγο που χρησιμοποιούσε την δημιουργικότητά του για να κοιμηθεί άνετα σε μια κρύα νύχτα και μια τρανσέξουαλ που έπρεπε να υπερασπιστεί τον εαυτό της ενώ έκανε πεζοδρόμιο για να επιβιώσει. Αυτές οι ιστορίες είναι η καθημερινότητα κάθε ανθρώπου στο Σάο Πάουλο. Δεν μπορώ να προσπεράσω όλο αυτό που συμβαίνει κι απλώς να το αγνοήσω. Προσπαθώ πάντα να παρατηρώ και να διηγούμαι τις ιστορίες εκείνων που λησμονήθηκαν στο χάος της πόλης. Θεωρώ τον εαυτό μου κάτι σαν αφηγητή που χρησιμοποιεί την εικόνα, όσο σκληρή και αν είναι, σαν εργαλείο για να καταγράψει και να χτίσει αυτές τις διηγήσεις. Αυτόν τον καιρό ζω σε μια πόλη όπου η ανισότητα είναι διακριτή παντού».