Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

«Αυτές οι φωτογραφίες είναι ευλογία για μένα»: Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ επιλέγει τις αγαπημένες του εικόνες από τον φακό της συζύγου του, Λίντα

Με αφορμή μια μεγάλη αναδρομική έκθεση φωτογραφιών της Λίντα ΜακΚάρτνεϊ, ο πρώην Beatle μιλά συγκινημένος στον Guardian για εκείνες τις εικόνες της που μπορεί να κοιτάζει για ώρες

«Αυτές οι φωτογραφίες είναι ευλογία για μένα»: Ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ επιλέγει τις αγαπημένες του εικόνες από τον φακό της συζύγου του, Λίντα

«Αστειευόμουν πάντα ότι της κατέστρεψα την καριέρα», λέει ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ στη συνέντευξη που παραχώρησε στον Guardian με αφορμή την μεγάλη αναδρομική έκθεση φωτογραφιών της αείμνηστης συζύγου του Λίντα ΜακΚάρτνεϊ που εγκαινιάζεται στις 5 Ιουλίου στην Kelvingrove Art Gallery της Γλασκόβης και θα διαρκέσει μέχρι τις 20 Ιανουαρίου 2020. «Έγινε γνωστή ως η 'σύζυγος του Πολ' αντί να εστιάζει ο κόσμος στο δικό της έργο. Με τον καιρό όμως, αναγνωρίστηκε η αξία της αυθεντικού δημιουργού και κατοχυρώθηκε η φήμη της ως φωτογράφου».

Δεν έχει κι άδικο. Πριν τον παντρευτεί τον Μάρτιο του 1969, η Λίντα Ίστμαν ήταν ήδη μια καταξιωμένη στο χώρο της και βραβευμένη φωτογράφος. Γεννημένη το 1941 και μεγαλωμένη στα προάστια της Νέας Υόρκης, είχε μαθητεύσει πλάι στη μεγάλη φωτογράφο Χέιζελ Άρτσερ και ήταν η πρώτη γυναίκα που φωτογράφισε (τον Έρικ Κλάπτον) για το εξώφυλλο του Rolling Stone. Η ειδικότητά της ήταν να «συλλαμβάνει» αστέρες της μουσικής σε ανύποπτες στιγμές: την Αρίθα Φράνκλιν δακρυσμένη, τον Τζίμι Χέντριξ να χασμουριέται, την Τζάνις Τζόπλιν στα παρασκήνια να κρατά ένα άδειο ήδη μπουκάλι Southern Comfort... Ο γάμος όμως με έναν από τους Beatles ενδέχεται να επισκιάσει το έργο σου, όπως ανακάλυψε και η Γιόκο Όνο.

Λίντα ΜακΚάρτνεϊ

Θα έπρεπε να περάσουν μερικά χρόνια πριν επανεκτιμηθεί το φωτογραφικό της χάρισμα. Το 1976 κυκλοφόρησε το πρώτο από μια σειρά λευκωμάτων – ανθολογιών του έργου της και η φήμη της ως φωτογράφου έχει μεγαλώσει σημαντικά μετά τον θάνατό της το 1998. Την έκθεση στη Γλασκόβη επιμελήθηκε ο ίδιος ο Πολ ΜακΚάρτνεϊ (μαζί με τις κόρες τους, Μαίρη και Στέλλα) και εδώ επιλέγει κάποιες από τις αγαπημένες του φωτογραφίες.

BB King, 1968

«Αυτή είχε τραβηχτεί πριν ακόμα γνωριστούμε καλά-καλά , στον συναυλιακό χώρο του Fillmore East στη Νέα Υόρκη. Η Λίντα πίστευε πάντα στα 'ευτυχή ατυχήματα'. Εκεί που άλλοι θα έλεγαν 'αυτή η εικόνα είναι θολή, δεν μπορούμε να τη χρησιμοποιήσουμε, εκείνη δεν είχε πρόβλημα, ήθελε τη δύναμη τη στιγμής. Μου αρέσει πολύ αυτή η φωτογραφία – η κιθάρα του μοιάζει με διαστημικό όργανο από το μέλλον...».

The Beatles, 1967

«Αυτή η φωτογραφία είναι από την συνέντευξη τύπου για την κυκλοφορία του Sergeant Pepper's Lonely Hearts Club Band στο σπίτι του [μάνατζερ των Beatles] Μπράιαν Επστάιν στο Λονδίνο. Ποζάραμε για διάφορους φωτογράφους και η Λίντα ήταν ένας από αυτούς. Νομίζω ότι ήταν η δεύτερη μόλις φορά που την συνάντησα... Η Λίντα πάντα διαισθανόταν την μαγική στιγμή, σαν αυτή που χαιρετιόμαστε σαν παλιοί γνωστοί με τον Τζον και οι άλλοι γελάνε. Δείχνει το βάθος της σχέσης μας...».

John και Paul, 1968

«Εγώ κι ο Τζον στο στούντιο της Abbey Road. Δεν θα περνούσε πολύς καιρός από τότε μέχρι την διάλυση των Beatles και το πικρό τέλος της σχέσης μας. Αυτή η φωτογραφία όμως είναι σαν ευλογία για μένα. Έτσι ήμασταν τότε. Η εικόνα αποτελεί μια σύνοψη της συνεργασίας μας αλλά και της βαθιάς φιλίας μας. Και μόνο που κοίταζα αυτή τη φωτογραφία παλιότερα, μου έκανε τόσο καλό, διότι μου θύμιζε πόσο ανόητη και άσχετη ήταν η ιδέα που κυκλοφορούσε ότι δεν ήμασταν φίλοι. Ήμασταν φίλοι εφ' όρου ζωής, η σχέση μας ήταν απίστευτα ξεχωριστή. Το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους Beatles...».

My Love, 1978

«Αυτή τραβήχτηκε στο Λονδίνο το 1978. Την αγαπώ πολύ επειδή είναι αποτελεί ιστορικό 'ντοκουμέντο' – βλέπεις ποια εποχή είναι από τα αυτοκίνητα κλπ. – αλλά και επειδή είναι κι ένα πραγματικά ωραίο πορτραίτο μου. Τεχνικά, είναι πολύ περίεργη φωτογραφία. Την τράβηξε ενώ εγώ οδηγούσα και κρατώντας ένα από τα μωρά μας στην αγκαλιά της. Συγχρόνως, φαντάζομαι ότι μου έδινε και οδηγίες. Πριν γνωρίσω την Λίντα, με έπιανε πανικός όταν χανόμουν με το αυτοκίνητο...».

Μητέρα και παιδί, Κέρκυρα, 1969

«Είναι από τότε που είχαμε πάει διακοπές στην Ελλάδα. Δεν πηγαίναμε σε πολυσύχναστα μέρη και είχαμε βρει αυτή την μικρή παραλία στην Κέρκυρα. Μια μέρα εκεί που κολυμπούσαμε, είδε αυτή τη μητέρα με το παιδί και έτρεξε να πάρει τη φωτογραφική μηχανή της. Συνήθως δεν χρησιμοποιούσε φωτόμετρο – απλά κουβαλούσε πάντα κάμερα και φιλμ. Υπάρχει κάτι βαθιά γοητευτικό και συναισθηματικό σ' αυτή τη στιγμή: ο τρόπος που κοιτά το παιδί με δέος και λίγο τρόμο την κάμερα, η μαμά μ' αυτόν τον υπέροχο σκούφο θαλάσσης – μπορώ να χαζεύω για ώρες αυτή τη φωτογραφία...».

Paul. 1968

«Εδώ είμαι στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες. Ήμουν εκεί για κάποιο συνέδριο της Capitol, της δισκογραφικής μας εταιρείας στην Αμερική και είχε έρθει κι εκείνη στην πόλη για να είμαστε μαζί. Περνάγαμε υπέροχα κάνοντας τίποτα, απλά ήμασταν μαζί. Η φωτογραφία είναι την ώρα του αποχαιρετισμού μας. Εγώ έπρεπε να επιστρέψω στο Λονδίνο κι εκείνη στη Νέα Υόρκη. Καθώς περιμέναμε στις αναχωρήσεις τις πτήσεις μας, εγώ τράβηξα για πλάκα το σακάκι μου για να καλύψω το πρόσωπό μου, τύπου 'επιστρέφω πίσω στην Αγγλία και στους Beatles και θέλω να κρυφτώ από τους φωτογράφους'. Ήταν μια μικρή χαρούμενη στιγμή πριν χωριστούμε. Ευτυχώς, σύντομα ξαναβρεθήκαμε και από τότε μείναμε μαζί...».

Με στοιχεία από τον Guardian