Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Πέθανε ο σκηνοθέτης Δήμος Θέος

Σε ηλικία 83 ετών πέθανε ο «πρωτοπόρος του ελληνικού σινεμά»

Πέθανε ο σκηνοθέτης Δήμος Θέος

Πέθανε σε ηλικία 83 ετών ο Δήμος Θέος, ο γνωστός και βραβευμένος Έλληνας σκηνοθέτης του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. 

Η κηδεία του σκηνοθέτη θα γίνει στο στο νεκροταφείο του Βύρωνα στις 12:30 το μεσημέρι.

Ο Δήμος Θέος είχε γεννηθεί το 1935 στην Καρδίτσα. Στην Αθήνα ήρθε το 1953.

Ως χειρώνακτας βρέθηκε να εργάζεται ως βαφέας σκηνικών στο θέατρο «Ακροπόλ» ενώ στη συνέχεια εργάστηκε στο κινηματογραφικό συνεργείο του σκηνοθέτη και παραγωγού Τζανή Αλιφέρη και για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη σε ταινίες του εμπορικού κινηματογράφου.

Το 1967, πριν από την δικτατορία της 21ης Απριλίου, ο Θέος ξεκίνησε να σκηνοθετεί την πρώτη ταινία του μεγάλου μήκους, το Κιέριον.

Για την ταινία αυτή είχε κερδίσει εξ ημισείας το βραβείο καλύτερης καλλιτεχνικής ταινίας και το βραβείο πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στο 15ο Φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου ενώ ήταν και η πρώτη ελληνική ταινία που βραβεύτηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας.

Ο Δήμος Θέος υπήρξε μια μοναδική περίπτωση στο χώρο του ελληνικού σινεμά καθώς με ελάχιστες ταινίες στο ενεργητικό του -Κιέριον, Διαδικασία, Καπετάν Μεϊτάνος, Ελεάτης Ξένος- κατάφερε να συγκροτήσει ένα σώμα έργου συνεκτικό και συνεπές. Πρωτοπόρος και αιρετικός, υπηρέτησε εξ' αρχής ένα σινεμά δοκιμιακό, ερχόμενος σε ρήξη τόσο με το κυρίαρχο μοντέλο παραγωγής ταινιών, όσο και με τις κυρίαρχες ιδεολογίες της μεταπολίτευσης.

Οι ταινίες του 


Εκατό ώρες του Μάη (1963)
Η ταινία Εκατό ώρες του Μάη αποτολμά μια αντικειμενική επισκόπηση των πολιτικών γεγονότων στην Ελλάδα κατά την τελευταία πενταετία με αφετηρία και άξονα αναφοράς τη δολοφονία του βουλευτή Πειραιώς Γρηγόρη Λαμπράκη. Στα μεταπολεμικά χρόνια ο ελληνικός λαός προχώρησε αγωνιστικά, απαιτώντας την δικαίωσή του, κοινωνική, πολιτική, κ.λπ. Η ιστορία της μικρής αυτής ταινίας είναι η ιστορία της πορείας προς τη Δημοκρατία.

Κιέριον (1968)
Ένας δημοσιογράφος κατηγορείται για τη δολοφονία ενός Αμερικανού συναδέλφου του που διερευνούσε τον ρόλο των καρτέλ πετρελαίου στη Μέση Ανατολή. Παρόλο που αθωώνεται, θέλει να ξεσκεπάσει τους πραγματικούς ενόχους. Μάταια όμως. Ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών και του παρακράτους αποδεικνύεται πιο περίπλοκος και πιο ισχυρός από τον ίδιο.
Το Κιέριον παραμένει μια σημαδιακή ταινία για το ελληνικό σινεμά τόσο για το μοντέλο παραγωγής της -είναι ένα σινεμά ανεξάρτητο –αλλά και για τη θεματική και τη φόρμα της – είναι ένα πολιτικό σινεμά της αμφισβήτησης. Παράλληλα είναι μια ταινία προάγγελος τους Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου



Διαδικασία (1976)
Δοκίμιο πάνω στη μυθοπλασία-ιστορία, βασισμένο σε μια παραλλαγή του μύθου της Αντιγόνης. Σε κάποιο νησία-ποικία της Μινωικής Κρήτης που λέγεται Λυκαβηττός, οι πρεσβευτές της μητρικής πόλης εισηγούνται ένα νέο αρδευτικό σύστημα με το οποίο αλλάζει ριζικά το σύστημα παραγωγής.

Καπετάν Μεϊντάνος (1987)
Η ταινία αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα περνώντας από το πραγματικό στο ιστορικό και το φανταστικό. Ένας πρώην διπλωμάτης συγκεντρώνει υλικό για ένα βιβλίο που γράφει για τη ζωή του καπετάν Μεϊντάνου, ενός φιλόδοξου ανθρώπου που έζησε τον 17ο αιώνα, πρώτα ως κλέφτης εναντίον των Τούρκων και στη συνέχεια ως αρχηγός άτακτων στρατευμάτων υπό την διοίκηση των Τούρκων. Οι περιπέτειες του ήρωα εκτυλίσσονται γύρω από το κεντρικό θέμα, όπως τα «μυστήρια» γύρω από μια ιερή εικόνα, την οποία βλέπει ο διπλωμάτης σ' ένα μοναστήρι και που αποτελεί το κλειδί της ιστορίας. Η προσωπικότητα του καπετάν Μεϊντάνου, τα έργα και η ζωή του αποκαλύπτονται μέσα από τις ιστορίες που διηγούνταν οι καλόγεροι πολλά χρόνια αργότερα.

Ελεάτης Ξένος (1996)
Η ιστορία του Ελεάτη Ξένου έχει την πλοκή αστυνομικής ταινίας. Όμως, στο εσωτερικό της, αναπτύσσεται το θέμα της αγάπης, έτσι όπως αυτό το μοτίβο εκφράζεται στο μύθο του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Η Ηanna Bluemart, φιλόλογος 24 χρόνων, φτάνει στην Αθήνα με σκοπό να «ανακαλύψει» τον πατέρα της. Αμέσως πληροφορείται πως αυτός που θα μπορούσε να είναι ο πατέρας της έχει πεθάνει πριν τέσσερις ημέρες. Αρχίζει να ερευνά τις αιτίες του θανάτου και σιγά σιγά σχηματίζει το πορτρέτο ενός ποιητή (Ελεάτης Ξένος). Πιεζόμενη από ένα αρχέγονο αίτημα ταυτότητας, η Ηanna προσποιείται την κόρη του δολοφονημένου ποιητή. Η περιέργειά της, ωστόσο, να μάθει την αλήθεια είναι τόσο ισχυρή, που τελικά την παρασύρει στο θάνατο.