Το σύστημα με το οποίο η βρετανική μοναρχία τιμά «κοινούς θνητούς» και χρήζει «ιππότες» που ακολούθως φέρουν τον τίτλο «Sir» ή «Dame» πριν το μικρό τους όνομα, είναι παροιμιωδώς πολύπλοκο και περιλαμβάνει επίσης μια σειρά από Τάξεις, Τάγματα, Αξιωματούχους, Μέλη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και άλλους τίτλους τιμής υποδεέστερους του «Ιππότη».
Είναι πολλοί οι επώνυμοι Βρετανοί πολίτες από όλους τους χώρους που έχουν αποδεχτεί αυτούς τους τίτλους – ειδικά τους κατώτερους – υπάρχει όμως και η λίστα των εκλεκτών «αντιφρονούντων» εκπροσώπων των Γραμμάτων και των Τεχνών που έχουν απορρίψει για διάφορους – ιδεολογικούς κυρίως λόγους - αυτή την «ύστατη τιμή» εκ μέρους της βρετανικής μοναρχίας, και ειδικότερα τον τίτλο του ιππότη.
Ένας από αυτούς ήταν και ο Άλμπερτ Φίνεϊ, ο μέγιστος ηθοποιός που μας αποχαιρέτησε πριν λίγες μέρες και είχε απορρίψει τον τίτλο του ιππότη το 2000 δηλώνοντας απερίφραστα ότι δεν πρόκειται για τίτλο αναγνώρισης αλλά για «αρρώστια που διαιωνίζει τον σνομπισμό και τη μοναρχία».
Την ίδια χρονιά τον «ύψιστο» αυτό τίτλο τιμής είχε απορρίψει και ο Ντείβιντ Μπόουι, εκφράζοντας απλά την δυσανεξία και την αμηχανία του: «Ειλικρινά, δεν γνωρίζω σε τι μπορεί να χρησιμεύουν αυτά τα πράγματα».
Το χρίσμα είχε απορρίψει και ο Στίβεν Χόκινγκ στα μέσα της δεκαετίας του '70 ως μια μορφή διαμαρτυρίας ενάντια στην έλλειψη επαρκούς χρηματοδότησης επιστημονικών ερευνών από το βρετανικό κράτος.
Πιο πρόσφατα, είχε αρνηθεί την «ιπποσύνη» ως ανταμοιβή για την παραγωγή της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών του 2012 στο Λονδίνο, ο σκηνοθέτης του "Trainspotting" και του "Steve Jobs" μεταξύ άλλων, Ντάνι Μπόιλ, λέγοντας «δεν είναι για μένα αυτά, και θεωρώ ότι είναι και λάθος γενικά».
Άλλοι κορυφαίοι βρετανοί ηθοποιοί που απέρριψαν το χρίσμα ήταν ο Πίτερ Ο' Τουλ και ο Πολ Σκόφιλντ, ενώ ανάμεσα στους συγγραφείς που αρνήθηκαν ακόμα και να το σκεφτούν ήταν ο Άλντους Χάξλεϊ και ο Χάρολντ Πίντερ.
Το αντίστοιχο χρίσμα ("Dame") για τις γυναίκες έχουν απορρίψει μεταξύ άλλων, η συγγραφέας Ντόρις Λέσινγκ δηλώνοντας ότι δεν αποδέχεται τίποτα στο όνομα μιας μη υπαρκτής Αυτοκρατορίας, η Τζούλι Κρίστι και η Βανέσα Ρεντγκρέιβ, η οποία όμως αργότερα αποδέχτηκε κάποιους «κατώτερους» και πιο διακριτικούς τίτλους εκ μέρους του κατεστημένου.