Η HOUSE ΜΟΥΣΙΚΗ και η rave κουλτούρα ευρύτερα είναι ουσιαστικά στοιχεία για να καταλάβεις την ταυτότητα του λονδρέζικου ήχου, τη σκηνή της πόλης και τις subcultures της, ιδιαίτερα το ξαδελφάκι αυτής της μουσικής, το UK Garage.
Ενώ οι επιρροές του UKG, έχοντας άμεση συγγένεια με τις ρίζες της house, είναι η soul και το R&B, αλλά και το dancehall λόγω της ιδιαίτερης κοινωνιολογίας του Λονδίνου με την ηχηρή τζαμαϊκανή κοινότητα, υπήρξαν καλλιτέχνες που πειραματίστηκαν σχεδόν αλχημιστικά σε πιο αργά και σκοτεινά beats, συνδέοντας στίχους από πάνω.
Οι απαρχές του grime βρίσκονται ακριβώς εκεί, στο vision αυτών των ανθρώπων όπως εκφράστηκε σε επίσημους και πειρατικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς σαν τον Rinse, τον Delight και τον Mission και από καλλιτέχνες όπως οι κολεκτίβες των So Solid Crew (μέλος των οποίων είναι ο Asher D, γνωστός και ως Dushane Hill στο «Top Boy») και Pay As U Go, αλλά και ο Wiley με τον Dizzee Rascal.
Σήμερα η κατάσταση παραμένει πάνω κάτω η ίδια, με το είδος να έχει μουδιάσει, δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν κυκλοφορεί ακόμα εξαιρετική μουσική.
Όσοι γνωρίζουν, δεν συμφωνούν ποιο ακριβώς ήταν το πρώτο grime κομμάτι, πολλοί καλλιτέχνες διεκδικούν τον τίτλο του originator. Ωστόσο, είτε είναι το «Know We» των Pay As U Go, το «Dilemma» των So Solid Crew, το περίφημο «Eskimo» του Wiley ή το «Pulse X» του Youngstar, το grime είναι κάτι συλλογικό που κατάφερε να εκφράσει μια ολόκληρη γενιά.
Τα επόμενα χρόνια ήταν πολύ-πολύ πλούσια για το είδος. Αναπτύχθηκε ραγδαία, διεκδίκησε και κέρδισε τη θέση του όχι απλώς στα λονδρέζικα rave αλλά και στη mainstream σφαίρα. Είχε μπει σε μια δημιουργική τροχιά, βγάζοντας συνεχώς ράπερ που δεν είχαν να ζηλέψουν τίποτα από τους Αμερικανούς συναδέλφους τους, αυτή την τροχιά όμως ήρθε να ανακόψει η επέλαση της dance μουσικής στα late ’00s-early ’10s. Πολλοί εμβληματικοί καλλιτέχνες και κολεκτίβες του είδους δοκίμασαν την τύχη τους σε αυτόν τον νέο ήχο, από τον Tinchy Stryder των ιστορικών Ruff Sqwad και τον Skepta ως τους Roll Deep.
Όμως σύντομα κατάλαβαν και οι ίδιοι πως δεν τραβούσε, έτσι ξεκίνησαν τα πέτρινα χρόνια της σκηνής που κράτησαν λίγο χάρη στο όραμα του Meridian Dan και την κυκλοφορία του «German Whip» το 2014, του οποίου η εκρηκτική επιτυχία αναθέρμανε το ενδιαφέρον των εταιρειών, αλλά πολύ περισσότερο του ίδιου του ακροατηρίου. Έτσι οδηγηθήκαμε σε μια χρυσή εποχή για το είδος, με τη σημαντικότερη κατάκτησή του να είναι η παγκόσμια εξάπλωσή του σε Ευρώπη, Αμερική και Ωκεανία.
Τη λήξη αυτής της χρυσής εποχής σήμανε το drill, που στα τέλη της περασμένης δεκαετίας έχτισε ένα μοναδικό ηχητικό μονοπώλιο κυριαρχώντας στο ραπ ενδιαφέρον των Βρετανών, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί έντονα το grime και να γίνει κάπως εσωστρεφές. Σήμερα η κατάσταση παραμένει πάνω κάτω η ίδια, με το είδος να έχει μουδιάσει, δίχως αυτό να σημαίνει πως δεν κυκλοφορεί ακόμα εξαιρετική μουσική. Περιμένουμε απλώς τον νέο «German Whip» που θα ξαναχαράξει πορεία για το πιο ιδιαίτερο ηχόχρωμα που συσχετίστηκε ποτέ με το ραπ.
Σκοπός αυτού του αφιερώματος είναι να αναδείξει το συγκεκριμένο είδος και να το συστήσει σε περισσότερο κόσμο. Αυτό όμως μπορεί να το κάνει καλύτερα από το κείμενο η μουσική.
Αυτοί είναι οι 5 ιστορικότεροι δίσκοι του πρώιμου grime, κατά τη γνώμη μου, και μια ιδανική εισαγωγή στην urban μουσική σκηνή του Λονδίνου γενικότερα.
Dizzee Rascal - Boy In Da Corner (2003)
Το προσωπικό μου gateway στο grime, αλλά και πολλών φίλων και γνωστών μου. Ο ιδανικός δίσκος-πείραμα για να καταλάβει κανείς εάν αυτός ο ήχος τού κάνει.
Dizzee Rascal - Brand New Day
Kano - Home Sweet Home (2005)
Ο Kano, προτού γίνει γνωστός ευρύτερα ως Sully από το «Top Boy», ήταν ήδη ένας εμβληματικός καλλιτέχνης της σκηνής και ένας από τους σημαντικότερους στιχουργούς που γέννησε η Αγγλία.
Kano - Home Sweet Home
Wiley - Race Against Time (2009)
Ο Wiley είναι ο αναμφισβήτητος νονός του grime, προτού καν ονομαστεί έτσι, ένας άνθρωπος με μουσικό όραμα και τεράστιο ερμηνευτικό και στιχουργικό ταλέντο που άλλαξε τη rave σκηνή της πόλης για πάντα.
Wiley - Race Against Time
JME - Famous? (2008)
Ο προσωπικός Βρετανός goat μου, ταγμένος σε αυτόν τον ήχο και στο originality του μέχρι και σήμερα.
JME - Famous
Roll Deep - In At The Deep End (2005)
Ίσως η σημαντικότερη grime κολεκτίβα που υπήρξε ποτέ, έχοντας φιλοξενήσει στους κόλπους της ορισμένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της σκηνής.
Flying Away feat. Alex Mills - Roll Deep - In At The Deep End