Το διαδίκτυο και τα social media σήμερα κατακλύζονται με ευχές και αναφορές στη Μέρα της Μαρμότας, που κάποιοι την γιορτάζουν κανονικά στους δρόμους (όπως τη γιόρταζαν σε όλη τους τη ζωή) και άλλοι γελώντας στο σπίτι τους με τα παθήματα του Μπιλ Μάρεϊ, σε ένα σπάνιο πάντρεμα ενός παραδοσιακού εθίμου με την pop κουλτούρα.
Η διάσημη ταινία του Χάρολντ Ράμις, με τον Μάρεϊ ως μετεωρολόγο να καλύπτει ένα βαρετό γι΄αυτόν γεγονός που κρατάει χρονικά όσο χρειάζεται για να γίνει καλύτερος άνθρωπος, στηρίζεται σε έναν λαϊκό μύθο της Pennsylvania, σύμφωνα με τον οποίο το συμπαθητικό ζωάκι που ακούει στο όνομα μαρμότα (groundhog) βγαίνει από τη φωλιά του στις 2 Φεβρουαρίου για να προβλέψει αν θα έρθει σύντομα η άνοιξη ή αν θα ακολουθήσουν ακόμη 6 εβδομάδες χειμώνα. Το έθιμο γιορτάζεται από τα τέλη του 19ου αιώνα, όχι μόνο στο Punxsutawney (όπου στήνεται η μεγαλύτερη γιορτή και είναι τοπική αργία) αλλά και σε άλλες περιοχές της Β.Αμερικής, δε ξέφευγε όμως ποτέ από τα όρια των κοινοτήτων.
Στήνοντας την ιστορία του, ο σεναριογράφος Ντάνι Ρούμπιν είχε ως πρώτο εύρημα το ότι ένας άνθρωπος παγιδεύεται και ζει καθημερινά την ίδια ημέρα – μάλιστα σε ένα από τα πρώτα drafts υπήρχε και συγκεκριμένος λόγος, η πρώην σύντροφός του τον καταράστηκε με ένα ξόρκι, ιδέα που (ευτυχώς) εγκαταλείφθηκε. Το επόμενο βήμα ήταν να βρεθεί η μέρα. Η πρώτη σκέψη του Ρούμπιν ήταν για την 29η Φεβρουαρίου, που βόλευε για να φτιαχτεί μια ιστορία στην οποία ο ήρωας θα έμενε στην ίδια μέρα για 4 χρόνια. Κοιτώντας στο ημερολόγιο και τις ημέρες του Φεβρουαρίου έπεσε πάνω στη Groundhog Day και όπως δήλωσε αργότερα ο λόγος που την επέλεξε ήταν σχετικά απλός. Ήταν μια γιορτή που δεν είχε αναφερθεί ποτέ στο σινεμά και αυτομάτως αυτό μπορεί να ήταν καλό για το μέλλον της ταινίας του – θα λειτουργούσε ως σημείο αναφοράς. Δεν έπεσε έξω, αφού η μέρα έκανε καλό στην ταινία και το αντίστροφο.
Η μόνη αξιοσημείωτη αναφορά της ημέρας πριν το φιλμ του Ράμις έρχεται αρκετά χρόνια πριν, στη σειρά κινουμένων σχεδίων Merry Melodies της Warner. Το 1947, μια επτάλεπτη ταινία με σταρ τον Porky Pig και τίτλο One Meat Brawl, έχει ως ήρωα τον Grover, μια μαρμότα που συνειδητοποιεί με χαρά πως το ημερολόγιο γράφει 2 Φεβρουαρίου και ετοιμάζεται για τη μεγάλη πρόβλεψη. Αντί για γιορτή όμως βρίσκει κυνηγούς (προεξέχοντος του Porky) που ενδιαφέρονται περισσότερο για το δέρμα παρά για τις προβλέψεις της, και ακολουθεί κυνηγητό γεμάτο σπαρταριστά περιστατικά.
Όσο για το πόσο καιρό μένει τελικά παγιδευμένος ο Μάρεϊ στην ίδια μέρα, οι απόψεις διίστανται. Ο ίδιος ο Ράμις στο αρχικό σενάριο είχε μια ιδέα για 10 χιλιάδες χρόνια που τελικά απορρίφθηκε, μετά το γύρισμα είπε πως είναι περίπου 10 χρόνια και αργότερα το ανέβασε σε περίπου 30-40. Το site Obsessed with Film κάνοντας μια ενδελεχή έρευνα υπολόγισε πως χρειάστηκαν 12403 ημέρες, δηλαδή κάπου 34 χρόνια. 34 χρόνια, με το I Got you babe, να τον ξυπνάει κάθε πρωί!