Το φεστιβάλ κινηματογράφου του Βερολίνου ξεκινάει την Πέμπτη και το μεταναστευτικό, στην ευρύτερή του έννοια, δεν θα μπορούσε να λείπει, καθώς οι μνήμες από την τρομοκρατική επίθεση στη γερμανική πρωτεύουσα είναι ακόμη νωπές. Ωστόσο, η επιστροφή μιας superhero περιπέτειας και η συνέχεια της πιο αγαπημένης βρετανικής τραγικωμωδίας φρεσκάρουν κάπως το θεματικά βαρύ πρόγραμμα.
THE OTHER SIDE OF HOPE
Η σιωπή του μετά το "Havre" θορύβησε και απογοήτευσε πολλούς. Ωστόσο, ο Άκι Καουρισμάκι, ο εθνικός σκηνοθέτης της Φινλανδίας, επιστρέφει, σαν να μη συμβαίνει τίποτε, με το δεύτερο μέρος της τριλογίας των ευρωπαϊκών λιμανιών και με την ιστορία ενός Σύριου που αναζητά άσυλο στο Ελσίνκι βλέπει την ευκαιρία για ένα χρυσό τρόπαιο, την Άρκτο εν προκειμένω, προ των πυλών.
A FANTASTIC WOMAN
Μετά το παινεμένο «Gloria», ο Χιλιανός Σεμπαστιάν Λέλιο ξαναφέρνει στο προσκήνιο μια ηρωίδα, αυτήν τη φορά μια τρανσέξουαλ που χάνει τον σύντροφό της και δοκιμάζεται από τους κοινωνικούς περιορισμούς, όταν αποκτά στενότερες σχέσεις με την οικογένειά του. Ο Λέλιο, μάλιστα, διαμένει μόνιμα στο Βερολίνο κι έχει δικό του εστιατόριο, εύστοχα βαφτισμένο "Gloria".
LOGAN
Μετά τους «300» του Ζακ Σνάιντερ που πρωτοείδαμε στο Βερολίνο στο πλαίσιο του φεστιβάλ, μια ταινία που βασίζεται σε υπερήρωες φιλοξενείται εκτός Διαγωνιστικού στην Berlinale. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής Ντίτερ Κόσλικ σκίζει τα ιμάτιά του για την εξαιρετική ποιότητα της σκηνοθεσίας του Τζέιμς Μάνγκολντ και της ερμηνείας του Χιου Τζάκμαν ως Wolverine και προτείνει το "Logan" ως ιδανικό κλείσιμο του Φεστιβάλ, το τελευταίο Σαββατοκύριακο.
THE PARTY
Πέντε χρόνια μετά το "Ginger and Rosa", η δημιουργός του «Ορλάντο» επιστρέφει με επίκαιρο, πολιτικό, άκρως βρετανικό θέμα και καυχιέται για το ονειρικό καστ που συγκέντρωσε, από την Έμιλι Μόρτιμερ και τον Τίμοθι Σπολ ως την Πατρίσια Κλάρκσον και τον Μπρούνο Γκαντζ.
SPOOR
Μετά τις τηλεοπτικές της απόπειρες, αλλά και το "In Darkness", που προτάθηκε για Όσκαρ, η Πολωνή Ανιέσκα Χόλαντ γίνεται δεκτή στο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του φεστιβάλ με ταινία είδους (πράγμα σπάνιο για το γούστο περί κοινωνικής ορθότητας που έχουν οι εκλέκτορες), αφού το "Spoor" πραγματεύεται την ιστορία μιας ηλικιωμένης που μένει σε ένα μικρό χωριό, θεωρείται ύποπτη για μια σειρά ειδεχθών φόνων και μόνο εκείνη γνωρίζει την αλήθεια.
T2 TRAINSPOTTING
Αν θέλετε να μάθετε ποιον δρόμο τράβηξαν ο Ρέντον και η παρέα του, ο Ντάνι Μπόιλ έχει την απάντηση, 20 χρόνια μετά το πρώτο "Trainspotting". Αφού, στο μεταξύ, ο Μπόιλ πήρε Όσκαρ και σκηνοθέτησε την τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, ο Γιούαν ΜακΓκρέγκορ έγινε διεθνής σταρ και μεταξύ τους τα βρήκαν μετά από μια παρεξήγηση που κράτησε μια δεκαπενταετία, το καστ επιστρέφει σε ένα sequel που υπόσχεται να είναι ωριμότερο, χωρίς να χάνει το focus του στις κοινωνικές συνθήκες που διαμόρφωσαν τους χαρακτήρες.
THE DINNER
Πρόκειται για μια ακόμη διασκευή της νουβέλας του Χέρμαν Κοχ, μετά τις εκδοχές του Μένο Μέιχες και του Ιβάνο ντι Ματέο που είδαμε πρόσφατα. Τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει όχι η Κέιτ Μπλάνσετ, όπως είχε αναγγελθεί (θα ήταν το σκηνοθετικό της ντεμπούτο), αλλά ο Όρεν Μόβερμαν, δημιουργός του "Messenger" και του "Time out of mind", δύο εξαιρετικών ταινιών. Στους ρόλους των δύο ζευγαριών που ανακαλύπτουν πως τα παιδιά τους είναι συνεργοί σε ένα έγκλημα οι Ρίτσαρντ Γκιρ, Στιβ Κούγκαν, Λόρα Λίνι και Ρεμπέκα Χολ.
VICEROY'S HOUSE
Η Ινδή της διασποράς Γκουρίντα Τσάντα που είχε σκηνοθετήσει το «Καν' το όπως ο Μπέκαμ» φιλοδοξεί να αναμείξει Μπόλιγουντ με ευρωπαϊκή ευαισθησία στο εκτός Διαγωνιστικού "Viceroy's House" που εξιστορεί τον ρόλο που έπαιξε ο θρυλικός λόρδος Μαουντμπάτεν, ο αντιβασιλέας με το τραγικό τέλος, στην κοινωνική καταρράκωση που ακολούθησε την ανεξαρτησία της χώρας.
DJANGO
Όχι ο σκλάβος-τιμωρός, αλλά ο Ράινχαρτ, ο Ρομά κιθαρίστας, ένας σπουδαίος καλλιτέχνης και θεμελιωτής, μαζί με τον Στεφάν Γκραπελί, της hot jazz, που επιτέλους απαθανατίζεται από τον Ετιέλ Κομάρ στο σκηνοθετικό του ντεμπούτο και ανοίγει την αυλαία της Berlinale, με πρωταγωνιστές τον Ρέτα Καντέμπ και τη Σεσίλ ντε Φρανς.
BEUYS
Η σημασία του Γιόζεφ Μπόιζ και της κοινωνικής γλυπτικής ξεπερνά την απλή καλλιτεχνική αποτίμηση και ακουμπά στην αισθητική διαμόρφωση των τάσεων του 20ού αιώνα. Ο Γερμανός Άντρες Βίελ υπογράφει το ντοκιμαντέρ για τη ζωή και το έργο του.