Ποιος θα το πίστευε ότι μια ανούσια κωμωδία σαν το The Interview θα προκαλούσε διπλωματικό επεισόδιο μεταξύ Αμερικής και Βόρειας Κορέας εν έτη 2014. Είναι αστείο το πώς ο κινηματογράφος πλησιάζει μερικές φορές την πραγματικότητα.
Το 1964 κυκλοφόρησε η αντιπολεμική και ψυχροπολεμική μαύρη κωμωδία Dr. Strangelove or: How I Learned to Stop Worrying. Η σκηνοθεσία ήταν του Stanley Kubrick. Ήταν ένα περίεργο και αστείο φιλμ, κλειστοφοβικό και ταυτόχρονα πολιτικό ενός σκεπτόμενου και προβληματισμένου καλλιτέχνη.
Όπως πολύ κόσμος στην δεκαετία του ’60 ο Kubrick αισθανόταν έντονα την απειλή μιας πυρηνικής σύρραξης μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης και Αμερικής. Είχε διαβάσει περίπου 40 βιβλία που αφορούσαν τον πυρηνικό πόλεμο πριν αποφασίσει να μεταφέρει το βιβλίο του Peter George, Red Alert στην μεγάλη οθόνη. Το Red Alert ήταν ένα θρίλερ για έναν παρανοϊκό Αμερικανό στρατηγό που προσπαθεί να ρίξει μια πυρηνική βόμβα πάνω από την Σοβιετική Ένωση.
Στην πορεία, ο Kubrick διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να κάνει μια σοβαρή ταινία πάνω στο βιβλίο. Το αποτέλεσμα ήταν να γυρίσει μια σατιρική ταινία που είχε πιο πολύ σχέση με το παράλογο. Ο γνωστός κωμικός Peter Sellers κλήθηκε να παίξει τρεις ρόλους: έναν Βρετανό αξιωματικό, τον Αμερικανό πρόεδρο και ένα ναζί Γερμανό επιστήμονα που έχει μεταναστεύσει στην Αμερική, τον Dr Strangelove του τίτλου.
Ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι παρά το κύρος και την έρευνα του, ο τελειομανής Kubrick δεν κατάφερε να πείσει τις Αμερικανικές Μυστικές Υπηρεσίες και την Αμερικανική Πολεμική Αεροπορία να του δώσουν πληροφορίες για τα B-52s, τα γνωστά βομβαρδιστικά αεροσκάφη. Έπρεπε μαζί με τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Ken Adam να ψάξουν σε εξειδικευμένα περιοδικά για τις τεχνικές λεπτομέρειες για την κατασκευή τους. Το αποτέλεσμα ήταν να σοκάρουν διάφορους Αμερικανούς στρατιωτικούς με το μέγεθος της ακρίβειας που πέτυχαν στην αντιγραφή των αεροσκαφών.
Αν και τα γυρίσματα είχαν ολοκληρωθεί το 1963, η ταινία καθυστέρησε να βγει στις αίθουσες για ένα περίπου χρόνο από σεβασμό για τον John F. Kennedy ο οποίος δολοφονήθηκε την ίδια χρονιά αλλά και λόγω της ανησυχίας των στούντιο για την αμφιλεγόμενη θεματική της.
Το τελικό φιλμ έκανε τον κόσμο να γελάσει με ένα σενάριο που ήταν ανησυχητικά πολύ κοντά στο να γίνει πραγματικότητα εκείνη την εποχή. Σήμερα 50 χρόνια μετά, θεωρείται από τις καλύτερες κωμωδίες όλων των εποχών. Ο Kubrick την θεωρούσε την αγαπημένη του ταινία από όσες είχε σκηνοθετήσει όλα αυτά τα χρόνια.
[bfi]