Αν κάποια νύχτα η αξιοπρέπεια σου
δηλητηριάζεται από τα πρέπει
και οι αισθήσεις σε οδηγούν
σε κύματα ερωτικά
κοίτα τα μάτια που ποθείς
και τότε χάρισε στο διάβολο
λίγη από τη φθορά σου
Αυτός θα καταλάβει
τις νύχτες έστηνα οδοφράγματα στον εαυτό μου
πάλευα με την υπερηφάνεια μου
το μαχαίρι λαμποκοπούσε στο σκοτάδι
με καλούσε
φοβόμουν αλλά πήγα
κι από τα μάτια των παιδιών
τα όμορφα κορμιά
– κορμιά φασιστικά –
παγιδεύτηκα
νικήθηκα από το μοναδικό τους όπλο
που το προσκυνάς
την ώρα της μάχης
με την ηδονή
τη στιγμή που το σπέρμα του
ξερνάει την αδιαφορία του
για την κραυγή σου
θα 'ρθει η στιγμή
που δε θα μπορούμε να κλάψουμε
για κανέναν που αγαπήσαμε
γιατί δεν υπήρξε
θα κλαίμε μόνο για το τι
μπορούσαμε να κάνουμε
και τι δεν κάναμε
για να μην έρθει η στιγμή