Άθελα του το ξεχασμένο twitter του Αντώνη Σαμαρά προσδιορίζει την πραγματική σχέση που θέλουν να έχουν οι πολιτικοί αυτής της χώρας με την ψηφιακή κοινότητα.
Έχοντας μόνο 44 τιτιβίσματα-ανακοινώσεις ομιλιών του το φθινόπωρο του 2009, την περίοδο των εκλογών για την ανάδειξη αρχηγού στη ΝΔ, με ένα πρώτο tweet να σε προϊδεάζει για κάτι παγκόσμιο (Exploring twitter) και με ένα τελευταίο να σου υπενθυμίζει την χώρα την οποία βρίσκεσαι («Δυναμώνουμε τη ΝΔ φέρε στην κάλπη και άλλους συμμαχητές») προσδιορίζει ακριβώς αυτό που θέλουν οι πολιτικοί απ το twitter και από κάθε ψηφιακό μέσο που χρησιμοποιούν: Ψήφους.
Με μια φωτογραφία στο προφίλ σαν να είναι λουσμένος μέσα σε μια αιώνια ανοιξιάτικη λιακάδα (Θυμάσαι την Πολιτική Άνοιξη;), με την εφημερίδα και τον καφέ πάνω στο ξύλινο τραπέζι, αυτό το χαλαρό στυλ που θυμίζει σελίδα του Monocle απ' το αφιέρωμα στη Φλωρεντία, τα δίνει όλα για να πείσει ότι είναι ΤΟ καινούριο.
Χωρίς να ακολουθεί κανέναν απ τους 7.081 Followers αφήνει να εννοηθεί ότι εκτός απ την μοναξιά της κορυφής, τεράστια είναι και η ιδέα που έχει για τον εαυτό του.
Ο καημένος ο ψηφιακός κόσμος. Νομίζει ότι ιδρώνει το αυτί του Βενιζέλου όταν κάνει πλάκα στο #pasok ή όταν κάνει RT το Θανάση του Καμμένου για να φέρει πίτσες και μπύρες. Μια ματιά στο ξεχασμένο twitter του Αντώνη Σαμαρά σού λέει τα πάντα για τους πολιτικούς αυτής της χώρας οι οποίοι on line νομίζουν ότι θα καταφέρουν να κρύψουν την μοναδική off line πρόθεση τους: Ψηφίστε- σκουπίστε-τελειώσατε!
Η εποχή που οι πολιτικοί θα συζητούν με ωριμότητα στο twitter για σοβαρά ζητήματα με τους πολίτες μάλλον δεν έχει έρθει ακόμα. Όταν έρθει αυτή η εποχή θα το καταλάβουμε απ τις off line πράξεις τους και όχι απ' τις on line δηλώσεις τους.