Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Πού πάνε οι υπερήρωες όταν γεράσουν;

Sweet Sixty από τη Λίνα Μανουσογιαννάκη

Πού πάνε οι υπερήρωες όταν γεράσουν;

 

 

Το φωτογραφικό πρότζεκτ με τίτλο Sweet Sixty της φωτογράφου Λίνας Μανουσογιαννάκη, ξεκίνησε στην πρώτη φάση της κρίσης, το 2008. Η βασική ιδέα πίσω από αυτή την προσέγγιση, ήταν η αγανάκτηση προς τη γενιά του Πολυτεχνείου την οποία κατά κάποιο τρόπο, σε εκείνη τη φάση, η φωτογράφος θεωρούσε ως βασικό υπέυθυνο για τον οικονομικό όλεθρο στον οποίο φαινόταν να εισέρχεται η χώρα.

«Ο Ουμπέρτο Έκο σε ένα δοκίμιο του σχετικά με τον Σούπερμαν αναλύει τη διχασμένη προσωπικότητα του υπερήρωα. Από τη μία πλευρά ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας που υποφέρει στη μίζερη καθημερινότητα του και από την άλλη ο άνθρωπος με τις υπερφυσικές δυνάμεις αφοσιωμένος στην προστασία του ίδιου αυτού του συστήματος που τον καταπιέζει.»

 

«Θεωρώ ότι η γενιά του Πολυτεχνείου φέρει τα χαρακτηριστικά ενός υπερήρωα. Από τη μία σώζει την κοινωνία από το κακό και στη συνέχεια απλά διάγει με τους ίδιους κανόνες και τις ίδιες αξίες που μέχρι πρότεινως απέρριπτε. Στη δίνη της οικονομικής κρίσης η αγανάκτηση των λάθων επιλογών μιας άλλης γενιάς ξεχειλίζει στη συνείδηση μου γιατί απλά νιώθω παγιδευμένη και ανύμπορη να ξεφύγω. Η μόνη μου επιλογή είναι να εκφράσω αυτό που νιώθω μέσα από τη δουλειά μου. Έτσι γεννήθηκε αυτή η σειρά. Δεν πρόκειται για ένα πρότζεκτ μακροχρόνιο. Η δουλειά ολοκληρώθηκε μέσα σε ένα χρόνο, μέχρι να ξεθυμάνω από τα νεύρα και να δω την κατάσταση με πιο ψύχραιμο μάτι.»

Η έννοια του υπερήρωα είναι διαχρονική, και προφανώς τα είδωλα δεν γερνάνε. Στην προκειμένη σειρά το μήνυμα δεν αναφέρεται τόσο στα δικά τους γηρατειά όσο στη δική μας απάθεια και το φόβο να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Για αυτό το λόγο θεωρώ ότι για να προχωρήσει κάποιος πρέπει να σκοτώσει τα είδωλα του.»

 

Τεχνικά, η σειρά είναι τραβηγμένη σε θετικό φίλμ Κόντακ μεσαίου φορμά, και δεν έχει υποστεί καμιά επεξεργασία στο φώτοσοπ. Το Sweet Sixty έχει ήδη εκτεθεί στο Σεπτέμβρη της φωτογραφίας στη Λυών το 2010, στο Παρίσι στη Chick Art το 2009 και σε φωτογραφικό φεστιβάλ της Κοπενγχάγης το 2012.

 

«Το τελευταίο μου πρότζεκτ είναι εμπνευσμένο από το φαγητό και τις διατροφικές μας συνήθειες. Πώς θα μπορούσα να ξεφύγω από το «τρέντ» της εποχής με τις δεκάδες εκπομπές μαγειρικής να κατακλύζουν την ελληνική τηλεόραση; Πρόκειται για μια σειρά πορτρέτων σε διπλοέκθεση με αγαπημένα λαχανικά και φρούτα. Ο τίτλος είναι «Fruitopia» και το πρότζεκτ είναι σε εξέλιξη.»

 

Μπορείτε να δείτε κάποια έτοιμα πορτρέτα στο σάιτ 

http://lmanoush.wix.com/lina#!fruitopia/c1w1e

και στη σελίδα στο FB

https://www.facebook.com/lina.manoush?ref=hl&ref_type=bookmark