Από την Ινώ Μέη
Οι Deftones, μετά από πολλά χρόνια αναμονής και προσμονής του Ελληνικού τους κοινού, έφεραν τη Δευτέρα που μας πέρασε στην Αθήνα "το δικό τους καλοκαίρι", κατευθείαν από την Καλιφόρνια. Ο Chino Moreno και η παρέα του τα σάρωσαν όλα. Το setlist ήταν άκρως δυνατό - αν και μου έλειψε λιγάκι το "Back to School" και το "Knife Party" που δεν ακούστηκαν, αλλά είχα την τύχη να ακούσω το 2010 στο "Diamond Eyes Tour" σε Αγγλία και Ιταλία. Ήταν η πρώτη φορά που τους είδα open air και οι όποιες μικρο-ανησυχίες έτρεφα για την απόδοση τους, διαλύθηκαν από τα πρώτα κιόλας λεπτά.
Αυτή η μπάντα με αυτά τα τραγούδια σε συνδυασμό με την αστείρευτη ενέργεια και το όλο performance του Chino, καταφέρνει να σε ξεσηκώσει σε βαθμό που όταν έπαιξαν 2ο κομμάτι το "Be quite and drive" και στη συνέχεια 3ο το "My own summer" ενώ φωτογράφιζα από το photopit τα παράτησα και άρχισα το headbanging. Το οποίο συνεχίστηκε καθ'όλη τη διάρκεια του σετ τους με αποτέλεσμα να με πονά ακόμα ο σβέρκος μου - εφηβικό (συν)αίσθημα... Έχω την εντύπωση πως αρκετοί από εμάς εκείνη τη μιάμιση περίπου ώρα, αισθανθήκαμε ξανά σαν έφηβοι. Και αυτό το οφείλουμε στους Deftones.
Προηγουμένως, στη σκηνή βρίσκονταν οι Ghost, οι οποίοι φαίνεται πως έχουν hype. Βρήκα ενδιαφέρον αυτό που άκουσα, γιατί αυτό που είδα – όσον αφορά το στιλιστικό κομμάτι δηλαδή σε συνδυασμό με το heavy make up – δεν ήταν κάτι που πάνω κάτω δεν έχουμε (ξανα)συναντήσει στο χώρο του metal. Αν και μάλλον δεν εντάσσονται και τόσο στο metal, με τον ήχο και τα φωνητικά που διαθέτουν. Θα προτιμούσα να τους δω σε κλειστό χώρο μαζί με τους Chrome Hoof. Πάντως όχι πριν τους Deftones, γιατί ήταν αρκετά chill.
Πριν τους Ghost εμφανίστηκαν οι Πολωνοί black metallers Behemoth. Δεν τους είχα ξαναδεί live. Ήταν ομολογουμένως πολύ καλοί. Σίγουρα αν έπαιζαν νύχτα θα υπήρχε άλλη ατμόσφαιρα, ωστόσο ακόμα και με τον ήλιο που «εξασθένιζε» σιγά σιγά, το σκόρπισαν το σκοτάδι τους...
Νωρίτερα έπαιξαν οι Nightstalker ή αλλιώς τα παιδιά του ήλιου στο έτερο red stage και με... ήλιο. Τους αγαπώ και δεν χάνω ευκαιρία να τους απολαμβάνω ζωντανά. Παράλληλα, τους προτιμώ σε κλειστό συναυλιακό χώρο και με καλύτερο ήχο. Πιο πριν στο main stage τα έσπασαν, όπως έμαθα, οι Planet of Zeus, των οποίων δυστυχώς πρόλαβα μόλις το τελευταίο κομμάτι όταν εισερχόμουν στην Πλατεία Νερού. Καλά λόγια συνόδευσαν και τις εμφανίσεις των Tardive Dyskinesia και Revenge of the Giant Face, τους οποίους η ώρα εμφάνισης τους δεν μου επέτρεψε να παρακολουθήσω.
Όσον αφορά τη διοργάνωση ήταν καθ' όλα καλή και η τιμή του εισιτηρίου κυμαινόταν (προπώληση 27 & 30 ευρώ και 35 ευρώ στο ταμείο) σε λογικότατη τιμή, αν λάβουμε υπόψιν και όλα τα γκρουπ που συμμετείχαν στο εν λόγω φεστιβάλ. Οπότε, μόνο συγχαρητήρια στην Detox η οποία «τόλμησε» και έφερε τους Deftones – επιτέλους - στην Ελλάδα. Παρόλο που ένα μεγάλο κομμάτι των μουσικόφιλων / συναυλιόφιλων εμμένουν να πηγαίνουν στα σχετικά τακτά επαναλαμβανόμενα gigs με τις αγαπημένες μεν αλλά ίδιες μπάντες δε...