Ο Philippe Halsman γεννήθηκε τον Μάϊο του 1906 στη Ρίγα της Λετονίας. Η πρώτη του επαφή με τη φωτογραφία θα γίνει στα 13 του όταν ανακαλύπτει την παλιά φωτογραφική του πατέρα του, εμφανίζει τις γυάλινες πλάκες στο νεροχύτη και εντυπωσιάζεται. Μεγαλώνοντας μετακομίζει στη Δρέσδη και σπουδάζει Ηλεκτρολόγος Μηχανικός.
Το 1928 του συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο. Σε πεζοπορία με τον πατέρα του στις Αυστριακές Άλπεις ο δεύτερος πέφτει από ύψωμα και σκοτώνεται. Χωρίς μάρτυρες να τον υποστηρίξουν, ο Halsman καταδικάζεται για φόνο. Μετά απο έντονες προσπάθειες της αδερφής του να αποδείξει την αθωότητα του και την στήριξη Ευρωπαίων διανοούμενων όπως ο Φρόυντ, ο Αϊνστάιν και ο Τόμας Μάνν τελικά του δίνεται χάρη με την προϋπόθεση να εγκαταλείψει την Αυστρία.
Επιλέγει να φύγει για το Παρίσι. Είναι η εποχή του μεσοπολέμου και το Παρίσι είναι ο τόπος συνάντησης διανοουμένων, καλλιτεχνών και κοσμικών. Το 1934 ανοίγει στο Μονπαρνάς το στούντιο του και έτσι ξεκίνα η φωτογραφική του καριέρα. Δουλεύει κυρίως πορτρέτα χρησιμοποιώντας μια διοπτική ρεφλέξ μηχανή κατασκευασμένη από τον ίδιο. Φωτογραφίζει μεταξύ άλλων και πολλούς γνωστούς καλλιτέχνες και συγγραφείς όπως ο Αντρέ Ζιντ, ο Μαρκ Σαγκάλ, ο Λε Κορμπιζιέ, ο Αντρέ Μαλρώ και χαρακτηρίζεται ως ένας από τους καλύτερους φωτογράφους πορτρέτων στη Γαλλία. Συνεργάζεται επίσης με τα περιοδικά Vogue και Vu αλλά και με άλλα περιοδικά μόδας. Σημαντικές επίσης και οι συνεργασίες του σε εκθέσεις μαζί με τους Μαν Ρέι, Αντρέ Κερτέζ, Μπρασάι.
Με την εισβολή του Χίτλερ το 1940 εγκαταλείπει τη Γαλλία για την Αμερική. Στην έκδοση της βίζας τον βοηθάει ο οικογενειακός του φίλος Άλμπερτ Αϊνστάιν. Φτάνει στη Νέα Υόρκη με μόνη αποσκευή την φωτογραφική του μηχανή. Πιάνει αμέσως δουλειά, αναλαμβάνει διαφημιστικές καμπάνιες και τον επόμενο χρόνο ξεκινά η τριαντάχρονη συνεργασία του με το περιοδικό LIFE και το ρεκόρ των 101 εξωφύλλων. Η καριέρα του απογειώνεται. Συνεργάζεται με τα μεγαλύτερα περιοδικά και φωτογραφίζει της διασημότητες της εποχής, Μέριλιν Μονρόε, Ρίτα Χέιγουορθ, Ντιούκ Έλινγκτον, ο Δούκας και η Δούκισσα του Windsor, Ρίτσαρντ Νίξον, Άλμπερτ Αϊνστάιν, Άλφρεντ Χίτσκοκ,Τζούντι Γκάρλαντ, Ουίνστον Τσώρτσιλ, Τζόν Κένεντι, Πάμπλο Πικάσο μερικά από τα πορτρέτα του. Την περίοδο αυτή ξεκινά ακόμα μία μακρόχρονη συνεργασία, αυτή με τον Σαλβαντόρ Νταλί, αποτέλεσμα αυτής οι εμβληματικές εικόνες του Νταλί με το μουστάκι, το πορτρέτο με τα γυμνά σώματα κ.α.
Το 1951, σε ανάθεση του NBC, του έρχεται η ιδέα για τα jumps. Αναπτύσσει μια φιλοσοφία περί αυτού, το jumpology, όπου παρατηρεί ότι κάθε άνθρωπος φοράει μια μάσκα κάτω από την οποία κρύβεται ο πραγματικός του εαυτός. Όταν ζητάς από κάποιον να πηδήξει, η προσοχή του επικεντρώνεται στο άλμα και όχι στην φωτογραφία. Η μάσκα πέφτει και εμφανίζεται το πραγματικό του πρόσωπο.
Τα επόμενα χρόνια θα εκδώσει το βιβλίο του "Halsman on the Creation of Photographic Ideas" όπου δίνει έξι κανόνες και συμβουλές προς φωτογράφους και στα 65 του θα διδάξει για πέντε χρόνια φωτογραφία σε σεμινάριο με τίτλο "Psychological Portraiture". Τον Ιούνιο του 1979 πεθαίνει στην Νέα Υόρκη σε ηλικία 73 ετών.
Η αυτοβιογραφία του εδώ
Η μεγάλη αναδρομική έκθεση "Astonish Me!" στο Jeu De Paume στο Παρίσι για τον Philippe Halsman, θα διαρκέσει από τις 20 Οκτωβρίου μέχρι τις 24 Ιανουαρίου 2016 και θα περιλαμβάνει 300 πρωτότυπα τυπώματα, κοντάκτ, πρωτότυπα φωτομοντάζ και μακέτες.