Από τον Δημήτρη Κότση. Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη
Η προ μηνών ανακοίνωση για την συναυλία των Misfits στην Αθήνα έσπειρε κύμα χαράς σε οπαδούς κάθε εναλλακτικού μουσικού ιδιώματος και είναι αλήθεια πως η συνεισφορά τους στον σκληρό ήχο των τελευταίων δεκαετιών –αν και πολλές φορές υποβόσκουσα- υπήρξε σημαντική και καθοριστικότατη.
Η μπάντα που έχει περάσει από χίλια κύματα (διαρκείς αλλαγές line-up, προσωρινή, σχεδόν δεκαετής διάλυση/ παύση) και που υπήρξε σταθμός στο κύμα του hardcore-punk των early '80s, με την σύνθεση των Jerry Only (μοναδικό ιδρυτικό μέλος των Misfits), Dez Cadena (πάλαι πότε μέλος των ιστορικών Black Flag) και Eric "Chupacabra" Arce (drummer της μπάντας στο τελευταίο "The Devil's Rain" του 2011), θα "χτυπούσε" την σκηνή και ένα γεμάτο Fuzz Live Club περίμενε με ζωγραφισμένο χαμόγελο στο πρόσωπο και ανυπομονησία.
Και είναι αλήθεια ότι περνούσαμε καλά πίνοντας και γελώντας, μέχρι που το power trio, αυτός ο ογκόλιθος –όπως αποδείχτηκε- που ακούει στο όνομα Misfits ανέβηκε στην σκηνή και εν μέσω ηχητικών εφέ βροχής και κεραυνών, από τα ηχεία ακούστηκαν οι πρώτες νότες του "The Devil's Rain". Από την αρχή φάνηκε πως αυτή θα ήταν μια πολύ κεφάτη βραδιά. Ο ήχος δεν άργησε να φτάσει σε κάποια από τα καλύτερα επίπεδα του μαγαζιού (δεδομένης και της μεγάλης έντασης αλλά και των βρόμικων –με την καλή έννοια- παιξιμάτων της μπάντας) και –όχι πολύ αργότερα- τα instant hits άρχισαν να διαδέχονται το ένα το άλλο. "Attitude", "Curse of the Mummy's Hand", "Dark Shadows", "She", "Angelfuck", "Skulls" και το Fuzz club πήρε φωτιά. Ο Eric χτυπούσε το set του με μανία, ο Jerry επικοινωνιακός όπως πάντα μετέφερε την ένταση της σκηνής στην αρένα και ο Dez έβγαζε όλη τη βρώμικη δουλειά, έχοντας μάλιστα και πολύ μεγάλη συμμετοχή στα φωνητικά καθ' όλη τη διάρκεια του set. Η βραδιά ήταν όπως έπρεπε: o κόσμος τραγουδούσε, χόρευε και η μπάντα στεκόταν εκεί πάνω αγέρωχη, αγέραστη και ασταμάτητα (είναι ζήτημα αν έκαναν 3-4 διαλείμματα του 1 λεπτού έκαστο) μας πέταγε στα μούτρα την ιστορία του punk hardcore με setlist που δεν έμοιαζε να αφήνει κανέναν ανικανοποίητο. Το encore ήρθε για να μας ισοπεδώσει με μία –ουσιαστικά μονοκοπανιά- εκτέλεση 6 εκ των σπουδαιότερων τραγουδιών τους ("Die, die my darling", "Rise Above, "Saturday Night", "Halloween" κλπ) κλείνοντας την απόλυτη punk βραδιά για το 2014.
Πάντα κοντά στους fans τους, οι Misfits κατέβηκαν πιο κοντά στο κοινό, μίλησαν με τον κόσμο, μοίρασαν μπαγκέτες και πένες, ενώ ο Jerry Only επιδείκνυε τα ταλέντα του στην σαγήνευση του ωραίου φύλου.
Οι Misfits μας προσέφεραν μια υπέροχη βραδιά και δεν μπορούμε παρά να είμαστε ευγνώμονες. Τι κι αν πριν 10 χρόνια ακούσαμε και τραγούδια των Ramones (άλλωστε o Eric έμοιαζε να διαδέχεται άξια την θέση του Marky Ramone που τότε βασάνιζε το drumkit των Misfits); Αυτό που ζήσαμε είναι κάτι που θα το θυμόμαστε για καιρό! Εις υγείαν!