Η Miss Willie πέρασε ολόκληρη τη ζωή της δεμένη με μια αλυσίδα έξω από το σπίτι της ιδιοκτήτριά της. Παρά τις επίμονες προσπάθειες ακτιβιστών της Peta αυτά τα χρόνια να λυτρώσουν τη σκυλίτσα, ουδέποτε τα κατάφεραν, μέχρι που η ιδιοκτήτρια αποφάσισε η ίδια να την παραδώσει σε ένα καταφύγιο επειδή ήταν ετοιμοθάνατη.
Έτσι, για πρώτη φορά μετά από 12 χρόνια, η Miss Willie είχε την ευκαιρία να απολαύσει όλα εκείνα που πρέπει να γεμίζουν τη ζωή ενός σκύλου- και με το παραπάνω. Της έκαναν πάρτι γενεθλίων με πίτσα και βίγκαν τούρτα, την πήγαν βόλτα στη θάλασσα, σε σπα για σκύλους, της έδωσαν ένα μαλακό κρεβάτι, κάτι που δεν είχε ποτέ, μέχρι και σε κανό την έβαλαν, λούζοντάς την ταυτόχρονα με αγκαλιές και φιλιά.
Αλλά 16 ημέρες μετά, η Miss Willie πέθανε τελικά στα χέρια των διασωστών της, αφού ήταν ήδη πολύ άρρωστη όταν την παρέλαβαν.
Την εντόπισαν για πρώτη φορά πριν από μια δεκαετία περίπου, δεμένη έξω από ένα σπίτι στο Halifax της Νότιας Καρολίνα. Παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις δεν κατόρθωσαν ποτέ να πείσουν την ιδιοκτήτριά της να τους την παραδώσει ώστε να έχει μια καλύτερη ζωή. Ωστόσο, πήγαιναν συχνά να την επισκεφτούν και της έδιναν την καλύτερη φροντίδα που μπορούσαν- φαγητό, νερό, παιχνίδια και κυρίως, προσοχή κι αγάπη, χαϊδεύοντας τα αυτιά της και φιλώντας τη μουσούδα της. Εκείνοι έφτιαξαν και το ξύλινο σπιτάκι για να μένει, το οποίο γέμισαν με άχυρο για να την κρατά ζεστή του κρύους μήνες του χειμώνα. Και κάθε φορά ζητούσαν στην ιδικοτήτριά της να την παραδώσει.
Στη διάρκεια μιας από τις επισκέψεις, ένας υπάλληλος της Peta διαπίστωσε πως η Miss Willie έβηχε, ανάσαινε βαριά και δυσκολευόταν τρομερά να σταθεί στα πόδια της επειδή ήταν πάρα πολύ αδύναμη. Με την κατάστασή της να επιδεινώνεται συνεχώς, η ιδιοκτήτριά της δέχθηκε επιτέλους να την παραδώσει, επιτρέποντας να την πάνε στον κτηνίατρο. Εκεί διαπιστώθηκε πως , μεταξύ άλλων, είχε σκουλήκι στην καρδιά και καρκίνο στους πνεύμονες.
Ο κτηνίατρος της έδωσε μόλις μια εβδομάδα ζωής, οπότε η Jes Cochran αποφάσισε να κάνει τις τελευταίες της ημέρες, τις πιο χαρούμενες της ζωής της, δίνοντάς της την αγάπη και τη φροντίδα «που πάντα άξιζε».
«Όλοι αγαπούσαν την Miss Willie. Ήταν αδύνατο να αντισταθείς σε αυτό το ημίαιμο Κόργκι που κουνούσε συνεχώς την ουρά. Το μικρό γλυκό προσωπάκι της έμοιαζε ακόμη με κουταβιού και είχε ακόμη όρεξη για περιπέτειες παρόλο που ήταν πολύ γερασμένη και άρρωστη», δήλωσε εκπρόσωπος της Peta.
Η οργάνωση προσπαθεί αυτή τη στιγμή να καταστήσει παράνομο το δέσιμο με αλυσίδα στη συγκεκριμένη αμερικανική επαρχεία, ώστε «κανένας άλλος σκύλος να μην χρειαστεί να υποφέρει δεμένος, ξεχασμένος και μόνος για 12 χρόνια όπως η Miss Willie».
Η Peta δημοσίευσε ένα συγκινητικό βίντεο με τις τελευταίες στιγμές της Miss Willie:
σχόλια