Η Μέριλ Στριπ εξηγεί τον σεξισμό στην ιστορία του κινηματογράφου

 Η Μέριλ Στριπ εξηγεί τον σεξισμό στην ιστορία του κινηματογράφου Facebook Twitter
11

 

Ένα ακόμη εξαιρετικό παράδείγμα των διακρίσεων που δέχονται οι γυναίκες έδωσε η λατρεμένη από το κοινό Μέριλ Στριπ κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης σχετικά με τα φαινόμενα σεξισμού στον κινηματογράφο Jon Stewart με καλεσμένους την ίδια, και τις σκηνοθέτες Ava DuVernay και Sharmeen Obaid-Chinoy.

Στο βίντεο που ακολουθεί η ίδια παραδέχθηκε πως «όταν είσαι ηθοποιός ακολουθείς τις ιδέες του σκηνοθέτη σου, ωστόσο, είναι αρκετά δύσκολο για μια γυναίκα σκηνοθέτη να κυριαρχήσει σε αυτόν τον ανδροκρατούμενο επαγγελματικό κλάδο». Η ηθοποιός που μετρά 19 υποψηφιότητες για Όσκαρ, ενώ έχει κερδίσει 3 από αυτά κατά τη διάρκεια της καριέρας της, εκφράζει με κάθε τρόπο και σε όποια ευκαιρία της δοθεί την υποστήριξή της προς το γυναικείο φύλο που ακόμη και σήμερα δεν διαθέτει τα ίδια δικαιώματα με τον ανδρικό πληθυσμό - τουλάχιστον στην πράξη.

Σε αρκετές συνεντεύξεις της, ακόμη και σε λόγους της στα Όσκαρ φροντίζει πάντα να κάνει αναφορές στις γυναίκες των οποίων τα ταλέντα παλεύουν να αναγνωριστούν. «Ήδη από μικρά κοριτσάκια βλέπουμε στην ιστορία, στη μεγάλη λογοτεχνία τα πάντα να περιστρέφονται γύρω από τα αγόρια. Θέλω να είμαι ο Peter Pan όχι η Τinkerbell, ο Tom Sawyer όχι η Becky. Πάντα όλα ήταν γύρω από τους άνδρες», αναφέρει χαρακτηριστικά στη συζήτηση αυτή.

«Το δυσκολότερο πράγμα για μένα ως ηθοποιός είναι να διηγηθώ μια ιστορία και το ανδρικό κοινό να νιώσει ό,τι ακριβώς αισθάνομαι εγώ. Να μπουν στη θέση μιας γυναίκας πρωταγωνίστριας. Όλα τα κινηματογραφικά στούντιο γνωρίζουν πως αυτός είναι ο πιο δύσκολος στόχος να επιτευχθεί» επισημαίνει με ειλικρίνεια η ηθοποιός. Παρουσιάζει, έτσι το βασικό πρόβλημα που το Ηollywood αντιμετωπίζει καθώς θα γυριστούν, για παράδειγμα, 8 νέες ταινίες για τον Batman αλλά καμία για τη Wonder Woman, μια ακόμη περίπτωση διακρίσεων που λαμβάνουν χώρα στον κινηματογράφο όπως αναφέρει η ίδια.

Αξίζει να αναφέρουμε πως στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Tribeca η Στριπ ανακοίνωσε την δημιουργία ενός εργαστηρίου σεναρίου μόνο για γυναίκες άνω των 40 ετών που θα στηρίξει απόλυτα η ίδια επιβεβαιώνοντας, έτσι, με πράξεις τα ισχυρά λεγόμενά της για προστασία και στήριξη των γυναικών.

11

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Εμφύλιος πόλεμος

Οθόνες / «Εμφύλιος πόλεμος»: Μυθοπλαστική εικασία ή ρεαλιστικό σενάριο;

Με μια φιλμογραφία γεμάτη ζόμπι, κλώνους και αποκυήματα φαντασίας, αυτή είναι η λιγότερο αλληγορική ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ που επιλέγει να μην εξηγήσει τις αιτίες του διχασμού, επιμένει σε μια πολιτική ασάφεια και δεν κατονομάζει τον Τραμπ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Baby Reindeer: Ποτέ η φράση “sent from my iPhone” δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Daily / Baby Reindeer: Ποτέ η φράση «sent from my iPhone» δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Ισορροπώντας ανάμεσα στο θρίλερ, το κοινωνικό δράμα και τη μαύρη κωμωδία, η αυτοβιογραφική σειρά του Netflix αφηγείται με συνταρακτικό τρόπο μια αληθινή ιστορία κακοποίησης, μαζοχισμού και τραύματος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Οθόνες / Γέλιο-κονσέρβα: Ο θάνατος του πιο απόκοσμου και μισητού ήχου στην τηλεόραση

Το laugh track στις κωμικές σειρές αντιπροσώπευε την ψευδαίσθηση μιας κοινότητας, αλλά τώρα ακόμη κι αυτή η ψευδαίσθηση έχει χάσει τη λάμψη της. Καμία σειρά με γέλιο-κονσέρβα δεν έχει κερδίσει το βραβείο Emmy καλύτερης κωμωδίας εδώ και σχεδόν 20 χρόνια.
THE LIFO TEAM
Σάκης Καρπάς: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Οθόνες / Unboxholics: «O κόσμος θα μας πει να συνεχίσουμε ή θα μας στείλει σπίτι μας»

Καθώς το «Μην ανοίγεις την πόρτα», το σκηνοθετικό ντεμπούτο των Unboxholics, ετοιμάζεται να βγει στις αίθουσες, ο Σάκης Καρπάς μας μιλά για το δάσος και άλλα πράγματα που τους τρομάζουν, για αγαπημένες ταινίες και games τρόμου, αλλά και για την άδικη δαιμονοποίηση των gamers.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των 90s;

Pulp Fiction / Γιατί επιστρέφουμε συνεχώς στο σινεμά των '90s;

Είναι η δεκαετία του '90 η καλύτερη όλων στο σινεμά; Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος συζητά με την κριτικό και αρθρογράφο της LiFO Ειρήνη Γιαννάκη για τη δεκαετία που ξεκίνησε με το «Pretty Woman», το «Goodfellas», το «Χορεύοντας με τους λύκους» και το «Μόνος στο σπίτι» και έκλεισε με τα «Μάτια ερμητικά κλειστά», την «Έκτη αίσθηση», το «Matrix» και το «Fight Club».
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Ghostwatch»: H ταινία τρόμου που προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό

Οθόνες / «Ghostwatch»: Γιατί αυτή η ταινία τρόμου προκάλεσε πανικό στο βρετανικό κοινό το 1992;

H κυκλοφορία του «Late Night with the Devil» στους κινηματογράφους ξαναφέρνει στην επικαιρότητα μια πρωτοποριακή και πέρα για πέρα ανατριχιαστική δημιουργία του BBC, που προκάλεσε πανικό και ακραίες αντιδράσεις στη Βρετανία το 1992, οδηγώντας έναν νεαρό τηλεθεατή στην αυτοκτονία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάτρικ Τατόπουλος: Ο designer που σχεδίασε το Μπάτμομπιλ, τον Γκοτζίλα και έναν δονητή για το «Seven»

Οθόνες / Πάτρικ Τατόπουλος: Ο designer που σχεδίασε το Μπάτμομπιλ, τον Γκοτζίλα και έναν δονητή για το «Seven»

Ο διάσημος Ελληνογάλλος σκηνογράφος του Χόλιγουντ μιλά στη LiFO για την τέχνη του, για το «Independence Day», το «Dark City», το «Poor Things» και την «Barbie», και για τότε που ο Φίντσερ του ζήτησε να του σχεδιάσει έναν δονητή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Back to Black»: Aξίζει η κινηματογραφική βιογραφία της Έιμι Γουάινχαουζ

The Review / «Back to Black»: Είναι η ταινία για την Έιμι Γουάινχαουζ αντάξια του μύθου της;

Ο Γιάννης Βασιλείου και ο Άκης Καπράνος είδαν την ταινία της Σαμ Τέιλορ-Τζόνσον μέχρι τέλους, επιβίωσαν και βρέθηκαν στο στούντιο της LiFO για να συζητήσουν για την εμπειρία τους και για τα στοιχεία που κάνουν καλή μια κινηματογραφική μουσική βιογραφία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Kirsten Dunst: «Το σενάριο του Ευθύμη Φιλίππου για το “Kinds of Kindness” είναι ό,τι πιο weird έχω διαβάσει ποτέ!»

Οθόνες / Kirsten Dunst: «Το σενάριο του Ευθύμη Φιλίππου για το “Kinds of Kindness” είναι ό,τι πιο weird έχω διαβάσει ποτέ»

Με αφορμή τον πολυσυζητημένο «Εμφύλιο Πόλεμο» του Άλεξ Γκάρλαντ, η Αμερικανίδα ηθοποιός συζητά με τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο για τους ρόλους που την απελευθερώνουν, για την ανάγκη να υπάρχουν γυναίκες ηγέτιδες στην πολιτική, για τα πιο ιδιαίτερα σενάρια που έχουν πέσει στα χέρια της, όπως αυτό της τελευταίας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η Αστυγραφία πάει σινεμά

Οθόνες / Αστυγραφίες στην οθόνη: 24 ταινίες με πρωταγωνιστή την πόλη προβάλλονται στο αφιέρωμα της Ταινιοθήκης

Το πρόγραμμα που έχει καταρτιστεί σε συνεργασία με την Πινακοθήκη περιλαμβάνει 24 ταινίες, μεγάλου και μικρού μήκους, μυθοπλασίας αλλά και ντοκιμαντέρ, ελληνικές και ξένες, όπου πρωταγωνιστεί η πόλη αλλά και αναγνωρίσιμοι τύποι της ανθρωπογεωγραφίας και της κοινωνικής διαστρωμάτωσης.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Κύρος Παπαβασιλείου: «Η ζωή είναι το μόνο μας καταφύγιο»

Οθόνες / Κύρος Παπαβασιλείου: «Η ζωή είναι το μόνο μας καταφύγιο»

Ο σκηνοθέτης της ταινίας «Κάμπια Νύμφη Πεταλούδα» μίλησε στη LIFO για τον γραμμικό χρόνο, για την ανάγκη να δώσουμε φωνή στα ανείπωτα και για όσα κρύβονται πίσω από αυτόν τον ιδιαίτερο τίτλο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Θα δούμε ποτέ στις αίθουσες το νέο, επικό αριστούργημα του Κόπολα;

Οθόνες / Θα δούμε ποτέ στις αίθουσες το νέο, επικό αριστούργημα του Κόπολα;

Ο κορυφαίος σκηνοθέτης χρηματοδότησε μόνος του την παραγωγή του φιλόδοξου “Megalopolis” που προβλήθηκε πριν μερικές μέρες σε κλειστό κύκλο επιφανών εκπροσώπων του Χόλιγουντ και τώρα βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για την διανομή της με τα μεγάλα στούντιο
THE LIFO TEAM

σχόλια

5 σχόλια
Εξαιρετικος ανθρωπος και καλλιτεχνης και ζωτικο το θεμα που επιλεγει να φερει στην επιφανεια. Ειμαστε στο 2015 και βλεπουμε ακομα κοριτσακια με μινι φουστες να προωθουν προιοντα/εξυπηρετουν/καθονται πορτα σε μαγαζια;;; Γιατι; Για να ικανοποιηθει το ματι του αντρα;! Ελεος!Απ'την αλλη, τα αμερικανικα προτυπα την τελευταια πενταετια τεινουν να κανουν στροφη 180 μοιρων, στοχευοντας αμεσα τον ανδρα. Γυναικες εξυπνες, καπατσες να πλαισιωνονται και απο αφελεις και επιρρεπεις αντρες! Δεν ειναι αυτο το μελλον που θελω.. Σε καμια περιπτωση..
Εάν είχατε γεννηθεί στην Ελλάδα,όπου αγόρια και κορίτσια μεγαλώσαμε με καντυ-καντυ,δεν θα το λέγατε αυτό,κυρία Στριπ μου!!Πιστεύω πως είναι λιγάκι άδικη,απο την άποψη πως ναι μεν,υπάρχουν λίγες σκηνοθέτιδες στον χώρο,αλλά μην ξεχνάμε πως αρκετές(οι υπόλοιπες είναι unisex)ταινίες & τηλεοπτικές σειρές απευθύνονται στο γυναικείο κοινό,έχουν γυναίκες στον πρωταγωνιστικό ρόλο ή,και αυτές είναι και οι πιο πονηρές,ο πυρήνας της κοσμοθεωρίας τους είναι "θηλυκής απόχρωσης".Με αφορμή το gravity(γυναίκα πρωταγωνιστεί)είδα ένα ρεπορτάζ που έλεγε πως ταινίες με γυναίκες στον πρώτο ρόλο έχουν περισσότερα κέρδη.Οπότε,δεν νομίζω να ευσταθεί και τόσο η μομφή περί σεξισμού,μιας και τα στούντιο,ως κερδοσκοπικές εταιρείες που είναι,θα ενδιαφέρονταν πιο πολύ για τα έσοδα,παρά για να προωθούν άνδρες σε κυρίαρχους ρόλους.Ακόμη,πολλά επαγγέλματα(γιατροι,νομικοί,καθηγητές κ.α.) έχουν σχεδόν ίσο ποσοστό ανδρών τε και γυναικών εργαζομένων,η κινηματογραφική βιομηχανία γιατί να αποτελεί εξαίρεση; Είναι το σινεμά το τελευταίο προπύργιο/οχυρό της ανδροκρατίας στα εργασιακά; Δεν νομίζω!Μάλλον οι ίδιες οι γυναίκες δεν ενδιαφέρονται να ακολουθήσουν αυτό τον δρόμο,εάν το ήθελαν,θα το 'χαν καταφέρει σε μεγάλο βαθμό.Πιθανόν να υπάρχει και μία ψυχαναλυτική εξήγηση γι' αυτό:είχα διαβάσει σε άρθρο πως οι άνδρες επιλέγουν να δημιουργούν καλλιτεχνικά έργα,επειδή δεν μπορούν να δημιουργήσουν άνθρωπο.Κι επειδή οι γυναίκες μπορούν,δεν έχουν ανάγκη να δημιουργήσουν τέχνη!Προσωπικά,διαφωνώ με το άρθρο,διότι είναι μειωτικό και σεξιστικό εις βάρος των ανδρών,καθώς υποτιμά την συμβολή μας στην τεκνοποίηση(χρειαζόσαστε και σπέρμα,έτσι,δεν είναι;),και εν γένει απαξιώνει την ίδια την τέχνη,την πνευματική τροφή της ανθρωπότητας,αυτό που μας διαφοροποιεί απ' τα ζώα,αλλά εφόσον υπάρχει αυτή η άποψη,έπρεπε να την αναφέρω!Τέλος,"εργαστήρι ΜΟΝΟ για γυναίκες "; Αυτό δεν είναι σεξιστικό,κυρία Στριπ; Και μόνο "άνω των 40 ετών"; Και ρατσισμός ηλικίας μέσα στον ρατσισμό φύλου(Inception!!),κυρία Στριπ;
Ισχύει, έχεις δίκιο στις τελευατίες σου 2 παρατηρήσεις. Αλλά σε κάθε είδος διαχωρισμού έχω παρατηρήσει ότι ανταπαντάνε (ο κόσμος) με διαχωρισμό από την άλλη άκρη. Είτε πρόκειται για σεξισμό, ρατσισμό, ή οτιδήποτε. Δε συμφωνούσα, μέχρι που παρατήρησα ότι σε διαχωρισμούς του παρελθόντος, η εξισορρόπηση επιτυγχάνθηκε με αυτή τη μέθοδο. Σκέφτηκα οτι πιθανώς η μέθοδος "θα σου ταϊσω στα μούτρα το αντίθετο μέχρι να μη σου φαίνεται περίεργο, ξεχωριστό, πια" πιάνει τελικά ως μέθοδος απευαισθητοποίησης. Και αμβλύνθηκε η διαφωνία μου.Υ.Γ. Κι εγώ μεγάλωσα με Κάντυ Κάντυ. Πήρα να ξαναδώ πριν λίγα χρόνια για να παλιμπαιδίσω. Και κατέληξα. Η Κάντυ Κάντυ ήταν ηλίθια. Ως εκ τούτου, πολύ κακό πρότυπο και για τα αγοράκια και για τα κοριτσάκια.
ατυχες το παραδειγμα μπατμαν και wonderwoman για μενα. σε ταινια δρασης και αντιμετωπισης δυνατων αντιπαλων με βαση τη μυικη δυναμη, δεν μπορεις να βαλεις γυναικα για πρωταγωνιστρια. αν βεβαια θες να κανεις ταινια που να αναδεικνυεις την πονηρια και την εξυπναδα, ανετα η γυναικα θα μπορουσε να ειναι πρωταγωνιστρια που κατατροπωνει εχθρους με τεχνασματα. περα απο αυτο, προσωπικη μου αποψη οτι στο χωρο των συναισθηματικων ταινιων, εχουν τον πρωτο λογο!
στερεοτυπο οτι η γυναικα δεν εχει την ιδια μυικη δυναμη με τον ανδρα; στερεοτυπο οτι οι περισσοτερες ιστορικες μορφες που χρησιμοποιει ο κινηματογραφος ειναι ανδρες; οσο και να ειμαι υπερ των λεγομενων τις, υπαρχουν ρολοι που οπως και να το κανουμε, ταιριαζουν σε ανδρες. ακομα και οι σεναριογραφοι επιλεγουν ανδρα για πρωταγωνιστη. ειναι τοσο μισογυνηδες;
O Batman είναι ένας θνητός με gagdets, δεν έφαγε ποτέ κανέναν με τη μυική του δύναμη. Η Wonder Woman είναι υπερηρωίδα, άρα με υπερδυνάμεις (και gadgets η συγκεκριμένη). Άρα δεν υπάρχει κανένας λόγος η Wonder Woman να μη μπορεί να κόψει τους ίδιους ή και περισσότερους κώλους απ'το Batman. Άρα το παράδειγμα με το Batman και τη Wonder Woman είναι 100% επιτυχημένο, άμα τη σύγκρινε με το Superman να σου δινα δίκιο για τα επιχειρήματά σου. Αλλά τα δικά σου επιχειρήματα, εκτός του ότι ακολουθούν στερεότυπα, υποπίπτουν και σε λογικό σφάλμα, ενώ το επιχείρημα της Streep τεκμηριώνεται και λογικά.
Το παράδειγμα της στριπ είναι ατυχές γιατί απλώς δεν υπάρχει τπτ το ενδιαφέρον στη γουόντερ γούμαν αλλά και σε ΚΑΝΕΝΑ γυναικείο χαρακτήρα από κόμικ αλλά και επειδή ο περισσότερος κόσμος που διαβάζει κόμικς ή/και θα πάει να δει αυτές τις ταινίες είναι ανδρικός. Είμαστε σπασίκλες, τι να κάνουμε? Και δε μπορούμε να ταυτιστούμε με το φύλο σας οπότε σε αυτές τις ταινίες δε θα πατούσε κανείς γιατί εμείς δε θα βρίσκαμε κοινά σημεία με την ηρωίδα και οι περισσότερες γυναίκες θα έλεγαν ''καλά θα πάμε να δούμε wonder woman?''. Οπότε δε νομίζω ότι οι παραγωγοί σκέφτονται τόσο ότι είστε γυναίκες και για αυτό σας κάνουν στην άκρη αλλά ότι οι ανδρικοί χαρακτήρες είναι πιο αποδοτικοί γιατί για αυτούς και πάνω σε αυτούς πολύ απλά δημιουργήθηκαν τα κόμικς. Ήταν εποχή ανδροκρατίας αλλά τι να κάνουμε που τότε χτίστηκε όλη η δομή των κόμικς και όλες οι καλές ιδέες μετουσιώθηκαν σε ενδιαφέροντες ανδρικούς χαρακτήρες? Και δεν ισχύει μόνο για τα κόμικς αυτό. Την ενοχλεί που δεν υπάρχει ας πούμε αντίστοιχος ήρωας του Τομ Σόγιερ ή του Πητερ Παν. Ε φτιάξε τώρα στο εργαστήρι σου σούπερ ουάου ηρωίδες και σταμάτα να γκρινιάζεις. Κανείς δε σε εμποδίζει να κάνεις αυτό που θες.
Θα παρακαλούσα εσείς οι προσωρινά 25 να αναφέρετε παραδείγματα από ενδιαφέροντες γυναικειους χαρακτήρες από κόμικς. Που να έχουν όμως και αξιόλογο backstory.
τι να πει κανεις για εναν ανθρωπο που ειναι στο φως των προβολεων 20 χρονια παραπανω απο οσο ζω εγω δεν εχει προκαλεσει ποτε και ειναι ακομα ελκυστικη και ενδιαφερουσα.μονο θαυμασμο μου προκαλει και δεν νομιζω οτι υπαρχει πιο αξιοπιστη πηγη για τον κινηματογραφο