Resto Hell

Resto Hell Facebook Twitter
24
Resto Hell Facebook Twitter

Η κοινωνία των εστιατορίων της Αθήνας φέρει τα ίδια συμπτώματα με την υπόλοιπη ελληνική κοινωνία. Παρά τα άπειρα openings, τις πολύ καλές προσπάθειες, τους πολύ τυπικούς επιχειρηματίες που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα και τους θετικούς θαμώνες που δέχονται την αλλαγή και δεν αντιδρούν σαν κακομαθημένα παιδάκια, η κατάσταση στα εστιατόρια παραμένει κάπως περίεργη. Τι εννοώ; Δυο–τρεις περιπτώσεις βγαλμένες από τη ζωή θα σας δώσουν να καταλάβετε.

  1. Το κουβέρ!

    Δεν είμαι πολυταξιδεμένος, αλλά όπου κι αν έχω φάει εκτός Ελλάδος η φάση «κουβέρ» δεν παίζει. Απ’ όταν απαγορεύτηκε κι εδώ, οι Έλληνες εστιάτορες (από ντελιβεράδες λαδερών μέχρι ιδιοκτήτες σημαντικών εστιατορίων) δεν θεωρούν πια πως το ψωμί είναι μέρος του γεύματος που προσφέρουν αλλά πως πρέπει να σε ρωτάνε («ψωμάκι να φέρω;», «νεράκι θέλετε;») και αν πεις «ναι», να σ’ το χρεώνουν. Άρα, να αποφασίσεις εσύ αν θες να σε χρεώσουν κουβέρ ή όχι. Να το δεχτώ για το εμφιαλωμένο νερό, παιδιά, οk. Γιατί να χρεώνεστε; Αλλά για το ψωμί; Να παραγγέλνεις φασολάκια λαδερά από το ντελίβερι της γειτονιάς και να μην έρχεται ψωμί επειδή «δεν παρήγγειλες»; Να πηγαίνεις σε εστιατόριο, που έτσι κι αλλιώς υπερχρεώνει (40 και 50 ευρώ το άτομο), και να πρέπει να πληρώσεις και το ψωμί; Που συνήθως είναι και μέτριο; Κάτι μπαγκέτες από το πουθενά; Το θεωρώ έλλειψη σεβασμού και στον πελάτη που έχει την αίσθηση πως πρέπει σε λίγο να πληρώνει και τον αέρα που αναπνέει αλλά και στην ιεροτελεστία του φαγητού.

  2. Το σέρβις!

    Και τι δεν έχουμε ζήσει από τους σερβιτόρους αυτής της πόλης! Σνομπάρισμα; Ναι. Άγνοια; Ναι. Κακούς τρόπους; Ναι. Αργοπορίες; Πεταμένα τα πιάτα στο τραπέζι με θόρυβο; Συνομιλίες με τους πελάτες στον ενικό λες κι είμαστε συμμαθητές; Μπάρμεν που στρίβουν τσιγάρα και καπνίζουν σε κυριλέ μπαρ της πόλης; Να μιλάς και να μη σου απαντούν; Nα σε σηκώνουν να καθίσουν άλλοι; Να τους ακούς να σε σχολιάζουν; Να σου μιλούν τεατράλε (τύπου Μαρινέλλα) επειδή είναι ιδιαίτερου χαρακτήρα τύποι και δεν μπορούν να το αφήσουν αυτό να τους καταπιέζει; Να σε ρωτάνε κάθε τρία λεπτά αν σου αρέσει το φαγητό, γιατί δεν το έφαγες όλο, μήπως θέλεις κάτι άλλο, αλλά το τιγκαρισμένο τασάκι από τα τσιγάρα να μην το αδειάζουν; Να σερβίρουν με απεριποίητα νύχια και χέρια; You name it, όσοι τρώνε έξω συχνά έχουν ζήσει άπειρες καταστάσεις. Μόνο να γελάς μπορείς πια. Αγαπητοί εστιάτορες, η δουλειά σας δεν τελειώνει ποτέ. Το άγρυπνο μάτι σας πρέπει να περιφέρεται σαν σμήνος από γεράκια και στην κουζίνα αλλά και στις σάλες και στα μπαρ, διότι κάτι τέτοιες συμπεριφορές σε λίγο καιρό δεν θα γίνονται ανεκτές. Τα ’90s έχουν τελειώσει. Το σέρβις είναι μια πολύ σημαντική δουλειά. Και αν στη χώρα μας ακόμα γίνεται on the side από πολλούς, διότι οι Έλληνες δεν καταδέχονται να το θεωρήσουν επάγγελμα, πρέπει να είστε ακόμα πιο προσεκτικοί με τους ανθρώπους που προσλαμβάνετε για να σας εκπροσωπούν.

  3. Το κάπνισμα!

    Πηγαίνεις σε καλό εστιατόριο. Όσο εσύ τρως, στο δίπλα τραπέζι τέσσερις μαντραχαλάδες έχουν τελειώσει, έχουν απλωθεί πάνω στους καναπέδες σαν πασάδες και ακούς την εξής συνομιλία: «Δεσποινίς, μπορούμε να καπνίσουμε;» – «φυσικά» απαντάει η δεσποινίς. Ανάβουν, όσο εμείς τρώμε, τέσσερις πουράκλες, η σάλα βρομοκοπάει σπίρτα καμένα και καπνό από πούρα. Ρίχνω μια ματιά στο υπόλοιπο μαγαζί. ΟΛΟΙ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ! Τι στριφτά, τι πούρα, ό,τι θες! Τεκές. Αν ρωτήσεις τον πελάτη γιατί είναι τόσο γαϊδούρι και θέλει να καπνίζει, ενώ δεν επιτρέπεται πια, θα σου πει «εγώ ρώτησα και μου είπαν πως επιτρέπεται». Αν ρωτήσεις τον εστιάτορα γιατί τους αφήνει να ντουμανιάζουν τη σάλα του, θα σου πει «και τι να κάνω;. Να τους το απαγορεύσω και να πάνε στο δίπλα, που τους αφήνει;». Φαύλος κύκλος. Και θέλω, λοιπόν, να ρωτήσω: με μένα τι θα γίνει που ήρθα να φάω στο ακριβό σου εστιατόριο και χωρίς να με έχεις προειδοποιήσει πως θα αγνοήσεις τη γενική νομοθεσία το μετατρέπεις σε καπνιστήριο του χειρότερου είδους; Γιατί θεωρείς τα δικά μου λεφτά δεδομένα; Γιατί θεωρείς τη δική μου καλή θέληση δεδομένη; Και δεν μιλώ καν για τα μπαρ και τα καφέ της πόλης. Πας να πιεις έναν καφέ το πρωί πριν από τη δουλειά και φεύγεις βρομοκοπώντας καπνίλα.

  4. Απόδειξη! Θέλω απόδειξη!

    Αν κάτσω να αναλογιστώ πόσες φορές έχω φάει σε εστιατόριο χωρίς να πάρω απόδειξη, θα πάθω κατάθλιψη. Τα ραβασάκια με το συνολικό ποσόν γραμμένο με μολύβι αν κράταγα τόσα χρόνια σε αυτή την πόλη θα μπορούσα άνετα να καλύψω τον μεγάλο τοίχο του γραφείου μου δις. Θα πάθω, λοιπόν, κατάθλιψη όχι γιατί με νοιάζει ή γιατί θέλω να είμαι ιδιαιτέρως νομοταγής, αλλά γιατί έχω πάει και σε σπουδαία αθηναϊκά εστιατόρια που παρέχουν ίση ή και πολλές φορές ανώτερη ποιότητα υπηρεσιών από άλλα, τα οποία κόβουν απόδειξη και για το τελευταίο ψίχουλο που πουλάνε. Γιατί, λοιπόν, να μην τιμήσω τη δουλειά αυτών των ανθρώπων που όχι μόνο είναι επαγγελματίες αλλά τώρα πια κινδυνεύουν και να κλείσουν ακριβώς επειδή υπήρξαν νομοταγείς και πλήρωναν εκατομμύρια σε ΦΠΑ, ενώ άλλοι τα έπαιρναν μαύρα;

    Με συγχωρείτε για τον έντονο τόνο αυτού του κειμένου. Απλώς βαρέθηκα πια να με θεωρούν δεδομένο. Και ενώ τα γράφω αυτά, πρέπει να πω πως στην πόλη μας υπάρχουν και λαμπρά παραδείγματα επιχειρηματιών, που και τον νόμο για το κάπνισμα τηρούν και εξαίρετο σέρβις έχουν και κουβέρ δεν καταδέχονται να χρεώσουν για μισή φραντζόλα ψωμί και αγαπούν την πελατεία τους πραγματικά. Λοιπόν, αυτό το κομμάτι είναι αφιερωμένο σε αυτούς. Θέλω να ξέρουν πως η δουλειά τους δεν θεωρείται δεδομένη και πως κάποτε όλη αυτή η ποιότητα που δίνουν και όλος ο σεβασμός που μας δείχνουν θα τους ανταμείψουν! Πολλά φιλιά, παιδιά!

24

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

17 σχόλια
Συγχαρητηρια για το αρθρο σας. Θα ηθελα μονο να μας πειτε σε ποιο ακριβως εστιατοριο ποιας ακριβως βορειοευρωπαϊκης πρωτευουσας εχετε φαει ψωμι και εχετε πιει νερο χωρις να το πληρωσετε...
πολύ ωραίο το άρθρο...επίσης και κάτι άλλο που με ενοχλεί είναι όταν πάω σε εστιατόρια που θεωρούνται "κυριλέ" και δεν μπορώ να πληρώσω με κάρτα ...έλεος πια δλδ...
Κύριε Μιχαήλ, σε εφημερίδα Οδηγό πόλης εργάζεστε. Γιατί δεν προτείνετε στους εκδότες της ΛΑΪΦΟ να ταξινομούν τα εστιατόρια που παρουσιάζονται στην εφημερίδα βάσει των παραπάνω χαρακτηριστικών. Μία απλή υποσημείωση για παράδειγμα για το ποιά απο τα δεκάδες εστιατόρια που παρουσιάζετε κάθε βδομάδα απο την εφημερίδα σας τηρούν ή όχι το νόμο για το κάπνισμα, δίνει στους αναγνώστες σας τη δυνατότητα να διαλέξουν.
Ποιά είναι τα παιδιά της τελευταίας παραγράφου; Μήπως πρέπει να φτιαχτεί μια λίστα με όσους επιχειρηματίες σέβονται τους μή καπνιστές; Γράψτε όσες/όσοι ξέρετε τέτοιες περπτώσεις.
νομιζω η αποψη σου ειναι λιγο υπερβολικη και εξηγουμεα) δεν μπορει να θεωρηθει παραλογη η χρεωση του νερου και του ψωμιου, απο την στιγμη που το καταναλωνεις πρεπει να το χρεωθεις β)ναι το σερβις ειναι ενα προβλημα αλλα εχει βελτιωθει η κατασταση τα τελευταια χρονια και ειδικα σε μαγαζια που η ελαχιστη χρεωση ειναι ανω των 30 €γ)το καπνισμα ειναι ενα θεμα αλλα προσωπικα το εχω βιωσει μονο σε μεζεδοπωλεια ή σε σουβλατζιδικα. ακριβα μαγαζια απαγορευουν το τσιγαρο ή στην χειροτερη (ή καλυτερη) περιπτωση προσφερουν εναν χωρο εξω απο την αιθουσα εστιασεως για τους θεριακληδες.δ)επισης κοινο χαρακτηριστικο εστιατοριων χαμηλου κοστους αλλα στην τελικη δεν ειναι δουλεια δικια μας να επαναφερουμε στην ταξη τους εστιατορες αλλα μπορουμε καλιστα να τους ανταμειψουμε με την απουσια μας σε επομενη φορα . τα εστιατορια δεν αποτελουν ξεχωριστο κοματι της κοινωνιας μας , ετσι τα κακα που συμβαινουν παντου ειναι και εδω . Αυτο που ειναι γεγονος αναμφισβήτητο ειναι οτι η κατασταση εχει βελτιωθει σημαντικα και σε οικονομικο επιπεδο (τα ακριβα μαγαζια εχουν ριξει τις τιμες τους) και σε επιπεδο σερβις (πλεον σεβονται περισσοτερο τον πελατη) αλλα και σε φαγητο (τα στανταρ εχουν ανεβει και ο πελατης ειναι πιο εκλεκτικος )
Πόσο εύστοχο το άρθρο! Πάντως να πω ότι το μοναδικό μέρος που σερβίρει φαγητό (από όσο ξέρω τουλάχιστον)και απαγορεύει το κάπνισμα, ακόμη και πριν το νόμο είναι στο mystic pizza στα εξάρχεια. τους πελάτες τους εκπαιδεύεις είναι το συμπέρασμα, δώσε βάση στο προιόν και μια χαρά θα έρχονται. αλλά...
Για τους χώρους που επιτρέπουν παράνομα (και απάνθρωπα) το κάπνισμα:Θα μπορούσε να λυθεί πολύ εύκολα το πρόβλημα, αν η κυβέρνηση ψήφιζε έναν νόμο αντίστοιχο με αυτόν για όσους δεν κόβουν απόδειξη: Ένας μή καπνιστής να έχει το δικαίωμα να μην πληρώσει το λογαριασμό σε ένα χώρο που ο μαγαζάτωρ αφήνει τους θεριακλήδες να επιβάλλουν την αιθαλομίχλη του βίτσιου τους.Ο αντικαπνιστικός νόμος θα εφαρμοζόταν σε δευτερόλεπτα.
Δίκαιο. Και αναρωτιέμαι, πώς γίνεται τόσοι θεριακλήδες στην Κων/πολη, στο Βερολίνο, στο Παρίσι κλπ.κλπ. να καταφέρνουν να συγκρατούνται και να σεβονται τους χώρους ενώ εδώ οι κακομαθημένοι Ελληνάρες ταυτίζουν την τζούρα με την εξέγερση!...Και εν πάσει περιπτώσει, όταν βλέπουν μια ταινία ή στο λεωφορείο πώς τα καταφέρνουν; Αρα είναι εφικτό, απλώς εκμεταλλεύονται τις περιστάσεις και την αδυναμία των μαγαζατόρων.Αθάνατο ελληνικό αυτιστικό πνεύμα...
Συμφωνώ απολύτως και ειδικά το κομμάτι που αφορά την αγένεια είναι που με κάνει έξαλλη. Γιατί υποτίθεται, ότι στον ιδιωτικό τομέα οι εργαζόμενοι είναι αλλιώς και όλα λειτουργούν ρολόι, αλλά εγώ αντιλαμβάνομαι πως η αγένεια είναι, δυστυχώς, ο κανόνας όπου κι αν πας σε αυτή τη χώρα. Από το κομμωτήριο μέχρι το εστιατόριο, στο σινεμά που σε βοηθάνε να βρεις τη θέση σου και σου μιλάνε λες και είσαι υπάλληλος τους και φυσικά το αποκορύφωμα στις δημόσιες υπηρεσίες. Η ευγένεια είναι δωρεάν, παιδιά, αλλά είναι ΠΟΛΥΤΙΜΗ. Υ.Γ. Στο εξωτερικό δεν υπάρχει κουβέρ, αλλά υπάρχει το φιλοδώρημα, που αν δεν είναι της τάξης του 10% του λογαριασμού, σε κοιτάνε σαν εγκληματία.
Συμφωνώ απολύτως με όλα τα σημεία περί εστίασης στην Ελλάδα. Προσωπικά αρνούμαι να κάτσω πιά σε οποιοδήποτε χώρο αντιλαμβάνομαι ότι καπνίζουν. Κάνω την γκριμάτσα αποδοκιμασίας τύπου Τασσώ Καββαδία, αυτή με το φρύδι, κάνω μεταβολή επιδεικτικά και πάω δίπλα να επιβραβεύσω το άδειο μαγαζί του νομοταγή ιδιοκτήτη.
Δυστυχώς οι επιλογές είναι ελάχιστες...Εχουμε καταντήσει να ψάχνουμε για χώρους- καταφύγια χωρίς την αποπνικτική κάπνα ενώ οι καπνιστές - οι οποίοι είναι στην πραγματικότητα λιγότεροι απο τους μή-καπνιστές- απολαμβάνουν σχεδόν όποιο καφέ ή εστιατόριο γουστάρουν.
Δυστυχώς οι επιλογές είναι ελάχιστες. Αναγκαζόμαστε πλέον να ψάχνουμε για χώρους-καταφύγια απο την αποπνικτική κάπνα, ενώ οι καπνιστές -οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι λιγότεροι απο τους μη-καπνιστές, έχουν στη διάθεσή τους σχεδόν όποιο καφέ ή εστιατόριο γουστάρουν!...
Αντιπαθητικοί καπνιστές θες να πείς...Οσοι δεν θέλουν να καπνίζουν γιατί πρέπει να υφίστανται το βίτσιο των καπνιστών; Τα παιδιά σας γιατί θέλετε να τα προστατεύετε απο τις συνέπειες του καπνού αλλά στους συμπολίτες σας ξεφυσάτε κατάμουτρα την εξάρτησή σας και ζητάτε υποκριτικά την "κατανόησή" τους;Εσείς καπνιστές τί ακριβώς κατανοείτε;...Υ.Γ. Ευτυχώς υπάρχουν πού και πού άνθρωποι που καπνίζουν οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι το κάπνισμα αφορά μόνο τους καπνιστές και κανένα άλλο...
Σιγά μη σέυονται τα παιδιά τους- εγώ που έχω ταβέρνα έρχομαι συχνά στη δύσκολη θέση όταν η σάλα είναι άδεια να μου ζητούν παρέες που έχουν έρθει με τα παιδιά τους να τους αφήσω να καπνήσουν! υπάρχουν τόσα βόδια-πελάτες αναμεσά μας που ώρες-ώρες αισθάνομαι τσοπάνης.
Σηκώνω τα χέρια ψηλά μπροστά στο μεγαλείο της βλακείας σου!Για την ιστορία είναι μαθηματικά βέβαιο ότι σε λίγα χρόνια,ίσως και μήνες θα πεθάνεις είτε από καρδιά,είτε από κάποια μορφή καρκίνου, την ίδια στιγμή που οι έξυπνοι θα χαίρονται τη ζωή.ps. Στο καλό, θα καθαρίσει και ο αέρας.
"Το σέρβις είναι μια πολύ σημαντική δουλειά. Και αν στη χώρα μας ακόμα γίνεται on the side από πολλούς, διότι οι Έλληνες δεν καταδέχονται να το θεωρήσουν επάγγελμα"Εκ μέρους όλων των επαγγελματίων σερβιτόρων σε ευχαριστώ.
Έχετε δίκιο. Αλλά που να το βρείτε. Τα εστιατόρια αυτής πόλης, όπως και κάθε τι που έχει να κάνει με την εξυπηρέτηση - το σέρβις που λέμε - είναι πολιτιστική ιδιαιτερότητα που πάσχει και φοβάμαι ότι θα πάσχει εσαεί. Το δήθεν αδούλωτο του Έλληνος εκεί ξεσπαθώνει και κατόπιν σκύβει αυχένα στην πιό απίστευτη μ......Ευτυχώς υπάρχουν οι εξαιρέσεις, κι'αυτές νομίζω πάντα στα ταπεινά και οικονομικά στέκια.Ό τι ξιππάζεται στα καθ' ημάς είναι ακατάλληλο και προς βρώση.
Συγχαρητήρια για το άρθρο σας. Συμφωνώ και με τα 4 παραπάνω σημεία (περιπτώσεις) στα οποία επικεντρώνετε την προσοχή σας. Υπάρχουν σίγουρα πολλά ακόμη τα οποία καθιστούν την έξοδο σε εστιατόριο στην Ελλάδα σχεδόν απαγορευτική.Παραθέτω τη δική μου αποκαρδιωτική εμπειρία τις προηγούμενες ημέρες σε ολοκαίνουργιο χώρο εστίασης τύπου bistrot:Ο φίλος μου παραγγέλνει sandwich στο εσωτερικό του οποίου υπήρχαν οδοντογλυφίδες. Ο σερβιτόρος ξέχασε να τις αφαιρέσει και ο φίλος μου δαγκώνει το sandwich και τις νοιώθει στο στόμα του. Ευτυχώς το καταλαβαίνει αμέσως και σταματά. Το αναφέρουμε στον σερβιτόρο και το μόνο που λέει είναι:Danger zone, ξέχασα να τις αφαιρέσω. Ούτε συγγνώμη, ούτε τίποτα. Μετά από λίγο προτίθεται να μας κεράσει κρασί. Του λέμε ευχαριστώ και τελειώνει εκεί το θέμα.Αλλά δεν ρωτάμε τους πελάτες αν θέλουν να τους κεράσουμε κάτι. Τους το κερνάμε. Αν θέλουν τον δέχονται, αν θέλουν όχι. Ερασιτεχνισμός, επιπολαιότητα, επαγγελματική ανεπάρκεια. Γι’ αυτό και ο κόσμος σταμάτησε να τρώει έξω.
Συμφωνω σε ολα! Μια εξαιρετικη καταγραφη του προβληματος της εστιασης στην αθηνα του 2013. Η μονη διαφοροποιηση μου αφορα το "που και τον νόμο για το κάπνισμα τηρούν". Δεν εχω δει, ουτε βρεθει, ουτε ακουσει για εστιατοριο που να τηρει τον νομο για το καπνισμα. Αν υπαρχουν ορισμενα(φανταζομαι ελαχιστα)θα ηταν καλο να τα γνωριζουμε. Ωστε να τα επιλεγουμε συνειδητα, ακομα και μονο γι'αυτο!