Το μαγκάλι και η προπαγάνδα

Το μαγκάλι και η προπαγάνδα Facebook Twitter
10

Από το metarithmisi.gr / Της Αγγελικής Σπανού

 

 

 

"Κομματική τυμβωρυχία" και "καπηλεία μιας ανθρώπινης τραγωδίας" κατήγγειλε η κυβέρνηση. Τη "μνημονιακή πολιτική" και την "κυβερνητική αναλγησία" αποδοκίμασε ο ΣΥΡΙΖΑ.

 

Κάθε κόμμα είχε και κάτι να πει, ενώ στα social media έγινε για μια ακόμη φορά διαγωνισμός ατάκας από τους τους κατ επάγγελμα και καθ έξιν ευφυολογούντες. Ενας άγριος και αντιαισθητικός καβγάς για το θάνατο του κοριτσιού που πνίγηκε στις αναθυμιάσεις από το μαγκάλι και πολιτικό μονοξείδιο του άνθρακα που μας ζάλισε: Είναι, άραγε, προτιμότερος ο λαϊκισμός από τον πολιτικό κυνισμό και πόσο βαθιά εμπεδωμένη στην ελληνική πραγματικότητα είναι η τόσο επικίνδυνα απλοϊκή σκέψη;

 

Και οι δύο πλευρές τα ξέρουν όλα: Και τις αιτίες του προβλήματος και τη λύση, που όμως ούτε τη φέρνουν ούτε έρχεται από μόνη της. Η αντιπολίτευση διεκδικεί τα πρωτεία στην κοινωνική ευαισθησία, η κυβέρνηση στον διαχειριστικό πραγματισμό. Δεν είναι αυτονόητο ότι ένας πολιτικός που επιδεικνύει ή επινοεί συναισθηματισμό θα είναι οπωσδήποτε αποτελεσματικότερος στα οικονομικά από κάποιον που αυτοπροβάλλεται ως τεχνοκράτης και doer. Είναι όμως βέβαιο ότι ένας πολιτικός που δεν έχει δυνατότητα ενσυναίσθησης θα αποδειχθεί το ίδιο άχρηστος με έναν ανθρωπιστή που δεν μπορεί να βάλει τάξη ούτε στο δωμάτιό του. Στην περίπτωσή μας, μάλλον συμβαίνει ο ένας να είναι χειρότερος από τον άλλο.

 

Στο θάνατο της 13χρονης Σάρας δεν υπάρχει μυστήριο. Η μητέρα της είναι άνεργη και στο σπίτι τους έχει κοπεί το ρεύμα εδώ και κάποιους μήνες. Το κορίτσι με καταγωγή από τη Σερβία έπεσε αναμφισβήτητα θύμα της φτώχειας. Οι μαρτυρίες από το σχολείο και τη γειτονιά λένε πως η ίδια και η μητέρα της δεν είχαν μιλήσει για το δράμα τους και δεν είχαν απευθυνθεί στις τοπικές δομές κοινωνικής πρόνοιας. Γιατί άραγε; Μα ασφαλώς από φόβο. Άλλωστε, τώρα, η μητέρα που διώκεται για ανθρωποκτονία από αμέλεια εντέλλεται παράλληλα να φύγει από τη χώρα μέσα σε λίγες μέρες γιατί δεν έχει άδεια παραμονής εδώ.

 

Η φτώχεια είναι μια κατάσταση που χαλάει το success story και γι αυτό η κυβέρνηση αποφεύγει τα πολλά πολλά σχετικά, προτιμά να διαφημίζει συγκρούσεις με την Τρόικα και τη θετική πορεία των μακροοικονομικών δεικτών. Η φτώχεια είναι επίσης μια κατάσταση στην οποία διαρκώς και επίμονα αναφέρεται η αξιωματική αντιπολίτευση που έτσι κι αλλιώς ψάχνει μόνο τα κακά νέα για προφανείς λόγους. Τα στοιχεία είναι αδυσώπητα και δείχνουν ότι στη χώρα μας έχει πάψει να ισχύει πια ο κανόνας της κοινωνίας των δύο τρίτων και είναι περισσότεροι του ενός τρίτου όσοι οδηγήθηκαν και οδηγούνται στην εξαθλίωση. Η κυβέρνηση κλείνει τα μάτια, η αντιπολίτευση περιγράφει, ποιος θα τους σώσει;

 

Στην πατρίδα μας η φτώχεια ήταν πάντα και μέχρι πρόσφατα πολύ περιορισμένη λόγω του υψηλού βαθμού ιδιοκατοίκησης, της οικογενειακής αλληλεγγύης, της μαύρης εργασίας, του πλαστικού χρήματος, των αποταμιεύσεων -τώρα όλα αυτά χτυπιούνται ταυτόχρονα, χωρίς να αντικαθίστανται από κάτι άλλο. Οι άνεργοι πληθαίνουν, οι working poor (εργαζόμενοι με εισόδημα στο όριο της φτώχειας) επίσης, όσοι μπορούν μεταναστεύουν, εκείνοι που δεν μπορούν εγκλωβίζονται. Η μητέρα της Σάρας δεν έβρισκε πια δουλειά στη Θεσσαλονίκη, οι γείτονες λένε ότι ετοιμαζόταν να επιστρέψει με την κόρη της στη Σερβία. Δεν ήταν γραμμένη στα μητρώα του ΟΑΕΔ και δεν απευθύνθηκε στις υπηρεσίες του δήμου ή στην εκκλησία, γιατί το καθεστώς με το οποίο ζει στη χώρα μας είναι θολό και ασαφές, οπότε δεν θα μπορούσε να ρισκάρει την πρόσβασή της στο ελληνικό κράτος πρόνοιας, όποιο υπάρχει.

 

Το αδιέξοδό μας δεν είναι μόνο η πολύχρονη ύφεση και η λιτότητα αλλά ότι μαζί με την έκρηξη της ανεργίας και τη μείωση των εισοδημάτων έρχεται και η διάλυση ενός στρεβλού, πανάκριβου και ανορθολογικού κοινωνικού κράτους, που όμως δεν αναμορφώνεται/εκσυγχρονίζεται/επανιδρύεται αλλά απλώς κατεδαφίζεται. Παρά τη χρεοκοπία, ασφαλώς και υπάρχουν λεφτά για να βοηθηθούν οι άποροι, εδώ βρέθηκαν τόσα δισ. για τους εργολάβους προκειμένου να ξεκινήσουν τα έργα στους οδικούς άξονες με το οικονομικό κόστος στο Δημόσιο και τα κέρδη στους ιδιώτες. Αλλά δεν υπάρχει η πολιτική βούληση να τραβηχτούν κάποιες κόκκινες γραμμές άλλου τύπου, ότι για παράδειγμα αποκλείεται να μένουν χωρίς ρεύμα αυτοί που δεν έχουν να πληρώσουν, αποκλείεται να πεινάνε παιδιά ή να μην έχουν βοήθεια στο σπίτι ηλικιωμένοι που τη χρειάζονται.

 

Δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να καταπολεμήσει τη φτώχεια αυτός που φωνάζει περισσότερο ή υπόσχεται τα περισσότερα στους περισσότερους, ενώ είναι εξίσου προφανές ότι μια κυβέρνηση που δεν αναγνωρίζει το πρόβλημα στο πραγματικό μέγεθος και βάθος του δεν έχει καν την ειλικρινή πρόθεση να το αντιμετωπίσει.

 

Η φτώχεια είναι μια κατάσταση που προκαλεί αμηχανία. Αλλος αρνείται την ύπαρξή της, με πρόσχημα ότι δεν την βλέπει στον κοινωνικό του περίγυρο, πολλοί δεν αντέχουν τη θέα του επαίτη και του άστεγου, κάποιοι δεν θέλουν να ξέρουν γιατί πονάει, ορισμένοι θέλουν να ξέρουν κι ας πονάει, όλοι γνωρίζουν ότι ο νεοφιλελευθερισμός προεξοφλεί ότι τουλάχιστον ένας στους τρεις θα πέσουν από το πλοίο.

 

Γνωρίζουμε ακόμη ότι η αλληλεγγύη των ανθρώπων, όσων, δεν αρκεί για να δώσει τις απαντήσεις, η λύση είναι μόνο πολιτική και όταν υπάρχει λύση υπάρχει πολιτική, διαφορετικά υπάρχει απλώς λογιστική με επικοινωνία ή σκέτη επικοινωνία, λαϊκισμός ή κυνισμός, και στις δύο περιπτώσεις επικίνδυνα απλοϊκή σκέψη: Φταίει το μνημόνιο για το θάνατο της Σάρας ή φταίει η αντιπολίτευση που μιλάμε για τη Σάρα. Το βέβαιο είναι ότι δεν έφταιξε η Σάρα.

 

 

 

Αρχείο
10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Διεθνή / Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, εξηγεί πώς μια νίκη του Μπάιντεν θα σηματοδοτήσει την αναβίωση της Δύσης ως κεντρικού παράγοντα στη διεθνή πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

4 σχόλια
Όχι άλλος λαϊκισμός, φτάνει. Αφήστε τους φτωχούς να πεθάνουν στην ησυχία τους. Θα μας πείτε τώρα ότι πρέπει η πολιτική να ασχοληθεί με τη φτώχια; Ένα "συλλυπητήρια" είναι αρκετό, έτσι είναι η ζωή και δεν αλλάζει.
Εμένα αυτό που επίσης με εξαγριώνει είναι όλα αυτά τα ''δε γνωρίζαμε τίποτα, δεν πήραμε χαμπάρι τίποτα, δεν υποψιαστήκαμε τί τραβούσανε...'' της γειτονιάς, του σχολείου και γενικά του περίγυρου από τη στιγμή που δεν είχαν ρεύμα για 3 μήνες! Και η φτώχεια δεν κρύβεται, ειδικά στο σχολείο, μπορείς να το καταλάβεις στο παιδί που δεν έχει κολατσιό ή δεν έχει πολλά ρούχα ή ακόμη και με θέματα συμπεριφοράς (ντροπαλότητα ή επιθετικότητα). Δε θέλω να ρίξω ευθύνες γενικά και αόριστα γιατί ό,τι έγινε είναι αρκετά πολυ-επίπεδο. Φταίει το κράτος με την εξαθλιωτική πολιτική του; Σίγουρα. Σκεπτικισμό προκαλεί και το γεγονός ότι η μητέρα -σύμφωνα με ό,τι γράφεται- δεν ζήτησε βοήθεια στις ενορίες ή σε άλλους φορείς κοινωνικής πρόνοιας. Όμως και πάλι, επειδή αυτήν η ανθρώπινη αδιαφορία υπήρχε και προ κρίσης στην Ελλάδα, τότε που σε μια τάξη σχολείου ο φτωχός μαθητής ήταν ένα κοινό μυστικό όλων αλλά και κανείς δεν έκανε τίποτα, από τις οικογένειες, τους καθηγητές, τον περίγυρο ευελπιστώντας ότι όλα θα πάνε καλά και ''πού να μπλέκεις τώρα'', καλλιέργησε μια κοινωνία που φοβάται να πει τη λέξη φτώχεια και σχεδόν κανείς δεν παίρνει την πρωτοβουλία να βοηθήσει τον διπλανό έστω με κάτι μικρό, με μια κίνηση, με το να χτυπήσουμε την πόρτα και να ρωτήσουμε πώς είναι, να δώσουμε μια συμβουλή που μπορεί να απευθυνθεί για βοήθεια ή ακόμα και να πιέσουμε για κάτι τέτοιο αν χρειαστεί καλώντας οι ίδιοι την Πρόνοια όταν φοβόμαστε ότι η κατάσταση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που κινδυνεύει η ζωή ανθρώπων -3 μήνες χωρίς ρεύμα;;;Όπως λέει και το άρθρο ''Η φτώχεια είναι μια κατάσταση που προκαλεί αμηχανία. 'Άλλος αρνείται την ύπαρξή της, με πρόσχημα ότι δεν την βλέπει στον κοινωνικό του περίγυρο, πολλοί δεν αντέχουν τη θέα του επαίτη και του άστεγου, κάποιοι δεν θέλουν να ξέρουν γιατί πονάει, ορισμένοι θέλουν να ξέρουν κι ας πονάει, όλοι γνωρίζουν ότι ο νεοφιλελευθερισμός προεξοφλεί ότι τουλάχιστον ένας στους τρεις θα πέσουν από το πλοίο.'' Και αυτό είναι τόσο λυπηρό, αυτή η αδιαφορία που έχει καλλιεργηθεί στις συνειδήσεις μας. Αυτό το ''δε μπορώ να κάνω τίποτα για να βοηθήσω...ας το κάνουν οι πολιτικοί'' δε θα μας σώσει και είναι και αυτό που μας έφτασε εδώ που μας έφτασε.
Επειδη ξερω απο καταστασεις σε σχολεια, σου λεω οτι οχι, δεν μπορεις να το καταλαβεις ευκολα. Ο ιδιος ο φτωχος, ιδιως οταν ειναι παιδι, το κρυβει απο ντροπη και περηφανεια. Να μην καταλαβουν οι αλλοι, να μη σχολιασουν, να μη κοροϊδεψουν. Ουτε μπορεις ευκολα, αφου εχεις καταλαβει κατι, να ανοιξεις κουβεντα. Δε λεω οτι δε γινεται αντιληπτο. Δεν ειναι ευκολη η διαχειριση του ομως.
Η ελεημοσύνη και γενικότερα η φιλανθρωπία (τι γελοία λέξη) είναι σαν να βάζεις τσιρότο σε ένα σπασμένο χέρι. Το μόνο που εξυπηρετεί είναι να ξαλαφρώνουμε όλοι από τις τύψεις και τις ενοχές μας, που ζούμε κάτω από μια στέγη και που έχουμε τα στοιχειώδη για την επιβίωση μας. Κατά την ταπεινή μου άποψη, η μόνη πραγματική βοήθεια είναι να μην επιτρέπεις στο κράτος στο οποίο ζεις να είναι ανάλγητο και αδιάφορο. Να μη δέχεσαι αυτήν την κατάσταση για τους συνανθρώπους σου. Όλοι εμείς που γράφουμε εδώ, καλά τα λέμε.....αλλά τι κάνουμε?
Αφηστε τα κομματα ησυχα .Η γυναικουλα αυτη ειχε την αξιοπρεπεια να μη ζητιανευη.Και εμεις ειχαμε την υποκρισια να κανουμε πως δεν καταλαβαινουμε την αναγκη της
Όταν εκβιάζεις συναισθήματα, μην είσαι σίγουρος ότι θα πάρεις το συναίσθημα που σε βολεύει. Το τι φταίει για το θάνατο της Σάρας είναι προς συζήτηση. Αλλά όποιο και αν είναι το πόρισμα, όταν υπόσχεσαι ουσιαστικά δωρεάν ρεύμα και πετρέλαιο σε όλους (λες δηλαδή 100% ψέματα πάνω από ένα πτώμα για να κερδίσεις ψήφους), τότε εκτός από τις ψήφους των ευκολόπιστων θα εισπράξεις και κυνισμό από όσους βλέπουν το ψέμα και τον συναισθηματικό εκβιασμό.Σε αυτές τις περιπτώσεις η μόνη σοβαρή στάση είναι απλά να πεις συλλυπητήρια ή να μη πεις τίποτα. Αλλά δε νομίζω ότι περιμένει κανείς σοβαρότητα από ελληνικό κόμμα.
Το αδικο που προφανως του καταλογιζουν ειναι οτι κανεις δεν υποσχεται δωρεαν ρευμα και πετρελαιο σε ολους. Ή τουλαχιστον δεν εχω ακουσει εγω κανεναν να το κανει, δεν ξερω. Αντε να υποσχονται δωρεαν ρευμα και πετρελαιο για τα χαμηλα κοινωνικα στρωματα, για το οποιο ειναι επισης συζητησιμο το κατα ποσον ειναι ρεαλιστικο, αλλα το να υποστηριζεις πως καποιος λεει "100% ψεμματα" λεγοντας ψεμματα δε βοηθαει.
Παίζεις με τις λέξεις.Εχεις ακούσει 'δυσάρεστη' δήλωση από στόμα στελέχους του Σύριζα;Μπορεί να μην υπόσχονται να 'πληρώσουν το ρεύμα' αλλά υποσχέθηκαν επαναφορά μισθών και συντάξεων. Ακύρωση όλων των απολύσεων.Αν αυτό δεν είναι ψέμα, τι είναι;Γενικά υπόσχονται σε όλους ό,τι ζητούν.Το ίδιο δεν είναι;
Παλι τα ιδια. Οχι, δεν υποσχεθηκαν "επαναφορα μισθων και συνταξεων". Υποσχεθηκαν επαναφορα του κατωτατου μισθου και της κατωτερης συνταξης.Δεν ξερω αν ειναι ρεαλιστικες αυτες οι υποσχεσεις ή οχι. Αλλα θα κρινεις αυτες τις υποσχεσεις, και οχι καποιες που δεν εδωσε ποτε κανεις αλλα που υποθετεις πως ισως ακουσες καπου τον Μουρουτη πχ να κριτικαρει ως λαϊκιστικες. Ναι, το να υποσχεσαι σε ολους τα παντα ειναι ψεμμα. Ειναι ομως και κατι που κανεις δεν εχει κανει. Θεωρεις πως εχουν υποσχεθει πολλα που δε θα μπορεσουν να πραγματοποιησουν; Μπορει να εχεις δικιο, και ειναι σαφως συζητησιμο. Π.χ. οι επαναπροσληψεις στις περισστερες περιπτωσεις μαλλον δε γινονται και να θες να τις κανεις. Ομως με ψεμματα και αφορισμους οτι ειπαν αυτο και το αλλο ενω δεν τα εχουν πει, ή απο τα οποια εχουν πει το 1/10, απλως γινεσαι Φαηλος. Και μετα αναγκαζεσαι να υπεκφευγεις λεγοντας "ναι, δεν ειπαν αυτο, ουτε εκεινο, ΑΛΛΑ ειπαν το αλλο (ισως ή περιπου)".