Το πρώτο ξένο τραγούδι που αγάπησα.

Facebook Twitter
0

Οι Platters ένα από τα πιο πετυχημένα vocal groups (συγκροτήματα που όλα τα μέλη τους κάνουν φωνητικά) της εποχής τους, ήταν το αγαπημένο γκρουπ του πατέρα μου. Στο σπίτι πάντα υπήρχαν δίσκοι τους, δύο από τους οποίους έχω κρατήσει στη συλλογή μου από βινύλια.



Τραγούδια όπως τα Great Pretender και Twilight Time ήταν τα πρώτα ξένα τραγούδια που άκουσα ενώ το Only You ήταν το πρώτο ξένο τραγούδι που αγάπησα στη ζωή μου, στην τρυφερή ηλικία των 6 χρόνων. Το έβαζα ξανά και ξανά στο πικάπ-έπιπλο που είχαμε και θυμάμαι το μπαμπά μου να μου λέει να προσέχω να μην γρατζουνίσω το δίσκο με την βελόνα.



Όταν λοιπόν διάβασα προχθές ότι πέθανε ο Herb Reed που ήταν το τελευταίο εν ζωή μέλος των αρχικών Platters των '50ς, και με το μπαμπά μου πεθαμένο εδώ και πάνω από μία δεκαετία, μ' έπιασε μια μελαγχολία και μια νοσταλγία μιας εποχής (τέλη '70ς αρχές '80ς) που σήμερα μοιάζει τόσο αθώα και μακρινή σαν παλιά ελληνική ταινία.


Ψάχνοντας στη wikipedia για τους Platters ανακάλυψα με μεγάλη έκπληξη ότι υπάρχουν ως σήμερα, ενώ εκεί είδα και μια λίστα που έχει τα 116 (!) ονόματα ανθρώπων που υπήρξαν μέλη του συγκροτήματος...

Θυμάται κανείς άλλος ποιο ήταν το πρώτο ξένο τραγούδι που αγάπησε;

#####

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ