In_Order_Of_More*

In_Order_Of_More* Facebook Twitter
29
Η συζήτηση στα σχόλια του χθεσινού ποστ μου Never_Quit* δεν μου προξένησε ιδιαίτερη έκπληξη.
 
Έχω αντιμετωπίσει άλλωστε και εξωδικτυακά παρόμοιες ρητορικές και πάντοτε χαμογελάω συγκαταβατικά απέναντι στη Μεταφυσική της Ντουλάπας και την ιεροποίηση της.
 
Θα ισχυριζόμουν εύκολα πως  είναι υπεκφυγή, μια κατασκευή προσαρμοσμένη στις ανάγκες του φαντασιακού όλη αυτή η αφιέρωση σε μιαν κανονικότητα όπου η έννοια της Αποδοχής παραπαίει ανάμεσα στα πολλαπλά εσωτερικά κατάγματα και τις παλινδρομήσεις σε στιγμιαίους παράδεισους ανακούφισης.
 
Ζεις για να ξεχάσεις: εκτελείς την αφιέρωση της άρνησης. Κάπως έτσι προκύπτει το πρόβλημα.
 
Προτιμώ να ποστάρω ένα εξαιρετικό κείμενο από το gay zine Qvzine με τον τίτλο  "Αρρενωπότητα Είναι". Όταν το είχα πρωτοδιαβάσει πέρσι είχα αναγνωρίσει στις λέξεις του κομμάτια και αποσπάσματα που τα έχουμε διακινήσει όλοι ανά περιόδους ως στερεοτυπικά φετίχ.
 
Ιδού πως συγκροτείται το φέουδο της αρρενωπότητας λοιπόν;-)

 (Diane Arbus "Seated Man in Bra and Stockings")

Αρρενωπότητα, στην κυρίαρχη έκφρασή της, είναι: Να μιλάς πολύ, να μιλάς δυνατά, να ορίζεις εσύ τι είναι αστείο, τι είναι βαρετό, τι είναι ωραίο, είναι να έχεις μπράτσα, να τα δείχνεις, αν έχεις κοιλιά, να τη δείχνεις κι αυτή, είναι να στέλνεις τους άλλους στο γυμναστήριο κι εσύ να μένεις με την κοιλιά, είναι να καπνίζεις με ύφος, βαριά τσιγάρα σε σκληρό πακέτο, είναι να ξέρεις, να μπορείς, είναι να θεωρείς ότι όλοι μπορούν, είναι να νομίζεις ότι ξέρεις, είναι να μπορείς: να ψαρέψεις, να μαγειρέψεις, να καθαρίσεις, να σηκώσεις, να κουβαλήσεις, να φτιάξεις το μπουζί, το καζανάκι, να παίξεις μουσική σε ένα πάρτι, να γράψεις, να στρίψεις, να παίξεις όλα τα παιχνίδια, να οδηγείς, να κολυμπάς, να σκάβεις, να έχεις άποψη, να την λες κι αν δεν έχεις να θεωρείς ότι κι αυτό πρέπει να το πεις, να δηλώνεις ό,τι δεν ξέρεις γιατί άλλωστε όλα τα υπόλοιπα τα ξέρεις, να βρίσκεις το δρόμο, να στήνεις τη σκηνή, να ανάβεις τη φωτιά, να ανάβεις μια μεγάλη φωτιά, να ανάβεις μια πολύ μεγάλη φωτιά, να βρέχεσαι χωρίς να κρυώνεις, να αντέχεις: την πείνα, τη δίψα, το ξύλο, να μην λυγίζεις εύκολα, να μπορείς με τα λίγα αλλά και με τα πολλά, να κλάνεις δημόσια, να γδύνεσαι, να σκαλίζεις τη μύτη σου, να μην ντρέπεσαι, να τρομάζεις τους άλλους αλλά να μην τρομάζεις εσύ, να συγκινείσαι αλλά να μην κλαις, να μη φοβάσαι, να τρέχεις γρήγορα, να γλιτώνεις εσύ, να γλιτώνεις κι άλλους, να κρατάς μόνος σου μια διμοιρία – να μπορείς ή τουλάχιστον να θες, να γίνεσαι ήρωας - ή τουλάχιστον να θες, να περνάς με κόκκινο, να είσαι καλός μπαμπάς, αυστηρός, απόμακρος αλλά ευαίσθητος, να φωνάζεις, να σφυρίζεις, να ρίχνεις με όπλα, να κορνάρεις, να κάνεις θόρυβο, να χτυπάς τα πούλια στο τάβλι, να κόβεις την εξάτμιση από το παπί, να κάνεις θόρυβο, τσαμπουκά, να πίνεις, να πίνεις πολύ, να πίνεις πάρα πολύ, να δέρνεις, να απειλείς, να φιλάς καλά, να γαμάς καλά, να γαμάς πολύ, να γαμάς, να γαμάς, να δέρνεις και που και που να κατουράς.
 
Αρρενωπότητα είναι ο ελβετικός σουγιάς απ' όπου ξεπετάγονται λογιών λογιών φαλλοί για κάθε χρήση.
 
 
Αρρενωπότητα είναι η πολύ τρίχα, το μεγάλο και σκληρό καυλί, η μεγάλη καμάρα στο κατούρημα, το πολύ σπέρμα που εκτινάσσεται, είναι το πολύ, είναι το μεγάλο, είναι το ψηλά, είναι ο ξυρισμένος σβέρκος, το τατουάζ στο μπράτσο, η βαριά φωνή, η μαγκιά, οι ατσούμπαλες κινήσεις, είναι καύλα, είναι η αγένεια, η χωριατιά, ο κυνισμός, η αδιαφορία, είναι αηδία, είναι να θέλεις απλά να γαμήσεις, είναι να θέλεις απλά να γαμηθείς... αποκλειστικά με αρρενωπούς εραστές, είναι να είσαι ελεύθερος, να μη δεσμεύεσαι, ανέμελος, ανυπάκουος, άγριος, ατημέλητος, ζωώδης, είναι να παίρνεις το ρίσκο, αλλά όχι την ευθύνη, είναι το μαύρο, το μπλε, το γκρι, όχι το ροζ, το κίτρινο, το θαλασσί, είναι το σκοτεινό, το μυστηριώδες, το ανεπικοινώνητο, είναι το εεεεε και το ουουουου, όχι το ααααα, το οοοοο, ή το ιιιιιι, είναι να μπορείς να μετατρέπεις την αποτυχία σε επιτυχία, είναι να θέλεις να είσαι αρρενωπός: str8 looking & acting, «να είσαι άντρας κι όχι να νομίζεις ότι είσαι», «να είσαι άντρας όχι μόνο στη φωνή, στο περπάτημα, στην εμφάνιση, αλλά στο μυαλό και τη σκέψη», είναι να νομίζεις ότι είσαι αρκετά αρρενωπός, είναι να κατηγορείς ό,τι δεν είναι αρκετά αρρενωπό, είναι να βρίζεις, να λες τον άλλο πούστη, αλβανό, πουτάνα, είναι να μπορείς να κάνεις μια ταυτότητα βρισιά, είναι να γαμάς τις πουτάνες τις γυναίκες, είναι να γαμάς τις πουτάνες τις πουτάνες, είναι να γαμάς με βία, είναι να βιάζεις, για το κέφι σου, για την πατρίδα, για την παρέα, είναι να δέρνεις τη γυναίκα, την αδερφή.
 

Αρρενωπότητα είναι δίκτυο εννοιών και σχέσεων, εικόνων, αναπαραστάσεων, λόγων, ακουσμάτων, φαντασιώσεων, ταυτίσεων, κατασκευών, προτύπων, είναι βία, είναι εξουσία, είναι τρόπος να γίνονται τα πράγματα, τρόπος να υπάρχουν τα πράγματα, να ισορροπούν, είναι τρόπος να υπάρχεις, συχνά ο μοναδικός.

via www.qvzine.net/

 
 
Διάφορα
29

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

σχόλια

10 σχόλια
"είναι να γαμάς τις πουτάνες τις γυναίκες, είναι να γαμάς τις πουτάνες τις πουτάνες, είναι να γαμάς με βία, είναι να βιάζεις, για το κέφι σου, για την πατρίδα, για την παρέα, είναι να δέρνεις τη γυναίκα, την αδερφή."ΕΊΜΑΣΤΕ ΣΤΑ ΣΥΓΚΑΛΆ ΜΑΣ;;;;;;;;!!!!!!!! ΠΡΟΦΑΝΏΣ ΌΧΙ. Και άντρας να ήμουνα, θα ένοιωθα βαθειά προσβεβλημένος απ' αυτό το κείμενο. ΑΊΣΧΟΣ. Μήπως να προσθέταμε 'είναι να γαμάς τον γιό σου, είναι να βιάζεις την κόρη σου, είναι να απαγάγεις 3 γυναίκες και να τις βιάζεις για δέκα χρόνια . . έτσι για το κέφι σου'. Αυτός είναι ο ορισμός του "άντρα";;;; ΜΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ . . . Επίσης ξέχασε να προσθέσει 'να μαχαιρώνει την μάνα του όταν του πει να κλείσει την τηλεόραση'!!!!Η αποτρόπαια λογική της αγέλης και ο νόμος της ζούγκλας. Ο [...] που συνέταξε αυτόν τον οχετό άραγε δεν έχει μάνα, αδερφή, φίλες;;;; . . . . Ένα πάντως εύχομαι, να είναι στείρος και να μην πρόκειται με κανένα τρόπο να κάνει κόρη. Να του βγει σάικο και βιαστής ο γιός του.Καταραμένοι οι πτωχοί τω πνεύματι
"Ο [...] που συνέταξε αυτόν τον οχετό άραγε δεν έχει μάνα, αδερφή, φίλες;;;; . . . . Ένα πάντως εύχομαι, να είναι στείρος και να μην πρόκειται με κανένα τρόπο να κάνει κόρη. Να του βγει σάικο και βιαστής ο γιός του."...Αλλ' αντ' άλλα, της Παρασκευής το γάλα...Το κείμενο καταδεικνύει και -προφανώς- στέκεται κριτικά, με σαρκαστική διάθεση εμπρός σ΄αυτές τις (πολύ υπαρκτές) macho εκφάνσεις.[btw mr. αρθόγκραφερ, από πότε το Qvzine είναι (μόνο) "gay";]
Αυτο το εξαιρετικο κειμενο σιγουρα βγηκε μετα απο πολλα χρονια παρατηρησης - με ενα queer ματι που αγαπα, θαυμαζει και παρακολουθει αχορταγα τους αντρες.
Τα στερεότυπα οποιασδήποτε φύσεως απο το παρελθόν θε έπρεπε πλέον να έχουν σταματήσει να υπάρχουν αφού όλα δημιουργήθηκαν μέσα απο την αμάθεια και χρησιμοποιήθηκαν ως μέσα ελέγχου και διασποράς του φόβου. Ζούμε στο 2013 και δεν θα επρεπε να υπάρχει η γυναίκα που χρειάζεται προστασία ή ο άντρας κυνηγός. Αρρενωπός, αντρίσιος, ευάλωτη, ασθενές φύλο κτλ κτλ είναι μια σειρά απο έννοιες που δημιουργήθηκαν μέσα στο σκοτάδι της αμάθειας καλλιεργήθηκαν και προβλήθηκαν στην κοινωνία και χρησιμοποιούνται μέχρι και σήμερα με σκοπό το κέρδος, την επιβολή και κυρίως την συγκάληψη του οποιοδήποτε φόβου. 2 πράγματα υπάρχουν μόνο, περιβάλλον και ζώα, τα άλλα είναι μπούρδες. ps καλό θέμα για συζήτηση και διαφώτιση, thanks!
@MadonnaGreece Συμφωνώ απόλυτα με το γενικό πνεύμα των λεγομένων σας αλλά το "Η γυναίκα που χρειάζεται προστασία ή ο άντρας κυνηγός" δεν είναι στερεότυπο. Είναι αρχέτυπο. Με την εξέλιξη της κοινωνίας έχει αλλάξει και αυτό κατά πολύ. Οι άνθρωποι συνεχώς εξελίσσονται σε πολλά και διαφορετικά επίπεδα. Παρόλαυτά ναι το συγκεκριμένο, ανθρωπολογικά μιλώντας δεν είναι ένα απλό στερεότυπο. Τα στερεότυπα πολλές φορές δεν έχουν και καμία ρεαλιστική βάση. Στηρίζονται σε ατομική παρατήρηση που γενικεύεται.
πιστευω πως το "αρχετυπο" ειναι αλλης μιας μορφης στερεοτυπο για να δικαιολογει καταστασεις. το παρελθον ειναι παρελθον και τελειωσε. το παρον εχει σημασια.
Αυτο που θελω να πω δηλαδη ειναι οτι δεν υπαρχει αρχετυπο που να μην εχει γινει προτυπο ετσι ωστε να συμφερει. Αρχετυπο θα μπουρεσε να θεωρηθει και η διατηρηση της τροφικης αλυσιδας ή η προστασία του περιβάλλοντος ή η χρήση της επίστήμης και της τεχνολογίας με σκοπό την εξελιξη και την ειρήνη. τιποτα απο αυτα ομως δεν ειναι οικια προτυπα γιατι δεν συμφερουν, δεν φερνουν λεφτα. Αντιθετα φωτο Instagram με αρνια στη σουβλα απο τα Mac, διαφησεις μεγαλων βιομηχανειων και στρατευση ανθρωπων ειναι προτυπα για καποιο λογο. Ο λογος ειναι λοιπον οτι ολα εχουν να κανουν με την υποκουλτουρα την οποια μας διδαξαν οτι ειναι πραγματικη και βιωσιμη. Αναλωνομαστε στο να προσπαθουμε να εξηγησουμε συνθετες εννοιες και περιεργα θεματα οταν η αληθεια ειναι τοσο απλη: να σεβεσαι τον συνανρθωπο σου και το περιβαλλον, να εναρμονιζεσαι με τη φυσικη ταξη των πραγματων και οτι το χρηματοπιστωτικο συστημα δεν θα επρεπε να υπαρχει :) xxx
Nick, θεωρησα πως το ανεφερες με την εξης σημασια: "Ο όρος αρχέτυπο σημαίνει αρχικός τύπος, ό,τι δηλαδή θα χρησιμεύσει ως υπόδειγμα, πρότυπο, μοντέλο". Αλλα τελος παντων, συμφωνουμε πιστευω οτι πολλα πραγματα σημερα ειναι 180 μοιρες λαθος! LUV :)
Αρρενωπότητα δεν υπάρχει από τη στιγμή που καθετί μπορεί να μετρηθεί υπό υποκειμενικές παραμέτρους. Κατά τα άλλα καταραμένα στερεότυπα που διαμορφώνουν προσωπικότητες, κουλτούρες και ιδιοσυγκρασίες από τη στιγμή που δημιουργήσαμε τις οργανωμένες κοινωνίες. Λογικά έγινε στα πλαίσια της έμφυτης ανάγκης μας για ομαδοποίηση.
Τα στερεότυπα συμφέρουν. Με την εύκολη κι απλή αποβλακωτική/ισοπεδωτική βοήθειά τους δεν χρειάζεται να σκέφτεται κανείς, έχουμε τις μπουρδολογίες των στερεότυπων που καθαρίζουν για μάς. Κάπως όπως το κάνουν οι θρησκείες, οι Αρχηγοί, η Μάνα που είναι μόνο Μία και οι κάθε λογής Πατερούληδες. Ευτυχώς υπάρχουν άνθρωποι, γυναίκες και άντρες, που αποφασίζουν να σκεφτούν, να κρίνουν τα δεδομένα, να κοιτάξουν προσεκτικά γύρω τους και να κάνουν επιλογές για πάρτη τους κι όχι για τους άλλους...
Αυτο που περιγραφετε δεν ειναι αρρενωποτητα αλλα νταβατζιλικι,μαγκια γαμω & δερνω...καποιος που να εχει στυλ,να ειναι ευγενικος,να κραταει τον λογο του,να σεβεται και να ξερει να αγαπαει προφανως δεν συμπεριλαμβανεται στην λιστα σας.....
@ EyfrosynosΆλλα λόγια να αγαπιόμαστε;Λοιπόν, εγώ με πραγματικά καλή διάθεση ως προς την ενδιαφέρουσα αυτή συζήτηση, θα έλεγα πως τα στερεότυπα είναι αυτά που αποτελούν "κουραστικές παπαγαλίες" πολλών αιώνων και όχι η απλή επισήμανσή τους.Ως γνωστόν τα στερεότυπα δεν γκρεμίζονται "εν μία νυκτί", όσο κι αν θα το επιθυμούσαμε αυτό. Επίσης τα στερεότυπα δεν είναι ανύπαρκτα επειδή, εν προκειμένω, δεν μας συμφέρει στη συζήτηση.Άλλωστε και ο Ιtalodisco αναφέρθηκε στο θέμα που σχολιάζω και δεν έχω παρά να συμφωνήσω απόλυτα με το κάτωθι:"Εσύ μιλάς για την εικονογράφηση π.χ. της Ελευθερίας ως γυναίκα κάτι που είναι μια σύμβαση συχνά καθορισμένη από τη φύση γλωσσών με θηλυκό και αρσενικό γένος στα ουσιαστικά, αλλά καθορισμένη επίσης και από ψευδαισθήσεις περί υψηλών αξιών που τάχα εκφράζονται με τη θηλυκότητα ( ---> σκέψου του, ακόμη κι αυτό από άνδρες συνέβη, ωραιοποίηση, φετιχοποίηση του θηλυκού και ανύψωσή του στο αφηρημένο)Εγώ μιλάω για απόδοση χαρακτηριστικών συμπεριφοράς καταχρηστικά στο ανδρικό φύλο" Επιπροσθέτως το "εκτός θέματος" που λες, έτσι εύκολα, δεν ισχύει. Όταν σχολιάζουμε την απόδοση χαρακτηρισμών και χαρακτηριστικών στα φύλα, με ουσιοκρατικά standards, όταν μιλάμε για το ειδικό βάρος των εκφράσεων της ΚΑΘΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗΣ: «τιμάει τα παντελόνια του», «δωσ' μου το λόγο της αντρικής σου τιμής», «σταράτες κουβέντες, αντρικές» εν αντιθέσει με τα «κάνεις σα γυναικούλα», «είσαι κατίνα», τα «κορίτσια κλαίνε» κ.λπ, γιατί να είναι "εκτός θέματος" η επισήμανση ότι η γυναίκα που επιδεικνύει θάρρος, ευθύτητα, δύναμη κ.ά., χαρακτηρίζεται -ανελλιπώς- ως φέρουσα αρχίδια;(παρεμπιπτόντως το συγκεκριμένο σχόλιο περί αρχιδίων κόπηκε στο πρώτο link μιας και ήταν απαράδεκτο, γενικώς: «Μερικές τι είχανε τι χάσανε (στήθος), αλλά ναι θέλει αρχίδια»).Εγώ θα προσθέσω και το παρακάτω βίντεο, για όποι@ ενδιαφέρεται να το δει:http://www.ted.com/talks/tony_porter_a_call_to_men.htmlΈνας άνδρας μιλάει για το επονομεζόμενο: "man box", την κακώς εννοούμενη αρρενωπότητα και ρόλους.
@ Πενταγιώτισσα,είσαι τελείως εκτός θέματος, αλλά σού απαντώ, επειδή σε συμπαθώ κατά βάθος :-)Τα: «τιμάει τα παντελόνια του», «δωσ' μου το λόγο της αντρικής σου τιμής», «σταράτες κουβέντες, αντρικές» δεν αποτελούν πλέον εκφράσεις της ΚΑΘΟΜΙΛΟΥΜΕΝΗΣ αλλά της «ΚΑΘΟΜΙΛΗΘΕΙΣΗΣ» του 1950. Σήμερα τις ακούς από ακροδεξιούς σεξιστές συνήθως άνω των 70, σαν τον Πρέκα... Αν οι άντρες είναι πριμοδοτημένοι σε θέματα ανδρείας και συνέπειας, οι γυναίκες έχουν την τιμητική τους μέσω μητρότητας ή κάλλους. Είμαι δε βέβαιος ότι καμιά γυναίκα δεν θα προτιμούσε να συμβαίνει το αντίθετο. Ένας φουκαράς πατέρας δεν θα μπορούσε να έχει ούτε στο ελάχιστο όσα τιμούν τις μανάδες άμεσα ή έμμεσα: από την παραδοσιακή «ευχή της μάνας» και το σχεδόν ανακλαστικό «Αχ, μανούλα μου!» μέχρι καθημερινές εκφράσεις-κομπλιμέντα του τύπου «είναι μανούλα σ’ αυτά», «μανάρι», «μανουλομάνουλο», και το γνωστό «μάνα μου, εσύ»! Στα χωριά ακόμα λένε για κάποια αγοράκια «όμορφο σαν κορίτσι» άσε δε πόσα αρσενικά όταν ομορφαίνουν γίνονται «κούκλα»: από τον κήπο και τον καναπέ μέχρι και τον... σύζυγο όταν τον κουρεύουν ή τον ντύνουν καλά!(Μη μου απαντήσεις εδώ με τα γνωστά περί εξιδανίκευσης μέσω της μητρότητας ή περί σεξουαλικού αντικειμένου γιατί θα ανακατευτώ με καραμέλες που είναι πια πολύ μπαγιάτικες για να φαγωθούν).Λες ότι το «κάνεις σα γυναικούλα» είναι υποτιμητικό. Το «σιγά, ρε αντράκι!» ή το «δεν αφήνεις τα αντριλίκια...» δεν είναι; Η λέξη «αντριλίκι» είναι συνήθως από μόνη της υποτιμητική (η κακή εκδοχή του «ανδρισμός») και δεν έχει αντίστοιχό της στο θηλυκό. Σου λέει τίποτα αυτό; Σε ενοχλεί το «Κατίνα» που δεν έχει αρσενικό αντίστοιχο. Το «λεβεντομαλάκας» δηλαδή ποιον άντρα κολακεύει και τι θηλυκό αντίστοιχο έχει; Άσε δε πόσες υποτιμητικές λέξεις υπάρχουν μόνο στο αρσενικό και χρησιμοποιούνται και για γυναίκες, λες και οι γυναίκες μολύνονται από τα μύρια κακά των ανδρών και αναγκαστικά προσδιορίζονται με τα αρσενικά: χαφιές, λέτσος, χάχας, μούργος, αλητόμαγκας, δικτάτορας, χασάπης, κόπανος, λακές, χαλβάς, λελές και αμέτρητα άλλα με προεξάρχον το καθημερινό «ρε» από το «μωρέ» και όχι από το «μωρή», σαν πως και «μωρός» είναι μόνον ο άντρας!Αν βάλεις κάτω τα εκατέρωθεν επιχειρήματα, τελειωμό δεν έχουν. Για έναν απλό λόγο: τα φύλα διαφέρουν, αγαπητή Πενταγιώτισσα...
Ως συνήθως -αλλά όχι απαραίτητα κακώς- έχουμε κάποιες ολίγες διαφορές στους συλλογισμούς μας. Υπάρχει πλήθος ανθρώπων που ενοχλούνται από τα στερεότυπα. Την αυθαίρετη και de facto απόδοση χαρακτηριστικών και ρόλων. Είτε αυτή αφορά σε γυναίκες (οι «όμορφες μανούλες») είτε σε άνδρες (οι «συνεπείς λεβέντες»). Είναι κάτι το περιοριστικό και στενόμυαλο πλέον, αν θες δηλαδή να μιλάμε με σημερινούς όρους και όχι μισού αι. πριν, που λες και εσύ. Ας πιάσουμε το παράδειγμα με το "κάλλος "(και τη σχετικότητά του). Στην νεοελληνική βερσιόν της λέξης και δη την εξωτερική ομορφιά. Ένα θέμα που δεν έχει να κάνει, βέβαια, με χαρακτήρα, συμπεριφορές, επιλογές. Καταρχάς ναι, η απόδοση θηλυκών χαρακτηριστικών μέσω της έκφρασης «ωραίος σα γυναίκα» (ωραίος σα Σέρβος και άγριος σαν Ούγγρος λεγανε παλιά) έχει υποτιθέμενα θετικό πρόσημο. Αυτό, όμως, που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί μου λες να μην το αναγάγω και στο σεξουαλικό. Στην περίπτωση των ανδρών που θα τύχει να εκφρασθούν έτσι για έναν άλλον άνδρα (ή να σκεφτούν;), μάλλον είναι ότι πιο «φυσιολογικό» να αποδώσουν στον «όμορφο» κατιτίς το θηλυκό, στην εμφάνιση. Τι σόι πλειοψηφία ετεροφυλόφιλων, ντούρων και κουμουνδούρων θα είχαμε αλλιώς; Εγώ, πάντως, δεν έχω ακούσει και πολλές str8/cis γυναίκες να εκφράζονται σε στυλ: «είναι ωραίος σα γυναίκα». Τώρα για τις επαρχίες που λες, αν τα μωρά-παιδάκια, θηλυκού γένους τα ντύνουν, τα στολίζουν και τους αφήνουν μακριά τα μαλάκια και τα λιμπίζονται, οι λοιποί υποσυνειδήτως (ω, ναι), εν αντιθέσει με τα αγόρια ...αυτό επί της ουσίας δεν έχει να κάνει με πραγματικές διαφορές στην «ομορφιά». Στις γυναίκες, ως ένα βαθμό, επιβάλλεται να είναι (και φυσικά έχουν ενσωματωθεί στο ρόλο τους καλά, σε σημείο που τα όποια όρια μεταξύ του "θέλω" και "πρέπει" να μην είναι διακριτά) τα παγόνια του ανθρωπίνου γένους. Όποιος μοιάζει, λίγο ή περισσότερο, με «παγόνι», πάντως, συνήθως δεν θεωρείται και πολύ άνδρας, με τα όποια υποτιμητικά connotations. Αυτά προτάσσουν τα στερεότυπα και –όχι- δεν γουστάρω μία.Ας μας λείπουν τέτοιες χωριστές "πριμοδοτήσεις", δεν θέλω το «κάλλος» να είναι στερεοτυπικά συνυφασμένο με το υποτιθέμενο ωραίο και ασθενές φύλο.«[...] μέχρι καθημερινές εκφράσεις-κομπλιμέντα του τύπου «είναι μανούλα σ’ αυτά», «μανάρι», «μανουλομάνουλο», και το γνωστό «μάνα μου, εσύ»! [...]»Καλά. Τι σχέση έχουν όλα αυτά; (Χιχι! Φοβερή η ποιότητα των κομπλιμέντων btw, να πούμε και το: «τι μου κάνεις μάνα μου :-)»). ΄Άσε που το «είναι μανούλα σ’ αυτά» δεν έχει αμιγώς θετικό πρόσημο: δηλώνει ικανότητα μεν, αλλά με μία αίσθηση πονηρίας και εξαπάτησεως. Δεν είναι τυχαίο που το λεξικό που βρίσκω έμπροσθέν μου έχει ως παράδειγμα το: «είναι μανούλα στο ψέμα». Σε άλλο θέμα:Το αντριλίκι είναι χαρακτηρισμός που αποδίδεται στους άνδρες. [Και μπορεί να καλυφθεί από λέξεις όπως γυναικουλίστικη – γυναικίστικη συμπεριφορά. Η λέξη «γυναικείο», εν αντιθέσει με τη λέξη «ανδρικό» καταγράφεται στα λεξικά ΚΑΙ με έννοια υποτιμητική (π.χ γυναικείες δουλειές ή ο θηλυπρεπής, o έχων γυναικείους τρόπους, τέλος πάντων). Λες ότι το αντριλίκι (ο κακός εννοούμενος ανδρισμός) δεν έχει γυναικείο αντίστοιχο αλλά σάμπως έχει ο «ανδρισμός» γυναικείο αντίστοιχο;]Το ζήτημα, όμως, δεν είναι οι χαρακτηρισμοί, γενικώς και αδιακρίτως, αλλά οι «αντρικοί» χαρακτηρισμοί που αποδίδονται στις γυναίκες (και συνήθως το θετικό τους πρόσημο) αντί των «γυναικείων» που αποδίδονται στους άνδρες (που φέρουν συνήθως αρνητικό): Όσον αφορά τον χαρακτήρα-συμπεριφορά, αν φέρεται η γυναίκα σαν «αντράκι», μάλλον χαίρει μιας κάποια εκτίμησης. Αν όμως ο χαρακτηρισμός αφορά σε θέμα εξωτερικής εμφάνισης (είναι «αντρογυναίκα»), φυσικά και είναι κάτι το κατακριτέο γιατί, όπως είπαμε και πριν, έχουμε και μία str8, κανονιστική υπόληψη να διατηρήσουμε. Τώρα μπορεί να κάνει κάποι@ και τις αντίθετες αναλογίες στις εκφράσεις με θηλυκό πρόσημο που αποδίδονται στους άνδρες. «Άσε δε πόσες υποτιμητικές λέξεις υπάρχουν μόνο στο αρσενικό»Θα μιλήσουμε, τελικώς, για την έμφυλη διάσταση της γραμματικής και τα γένη της ελληνικής γλώσσας ή για την περιγραφική απόδοση χαρακτηριστικών στα φύλα; Τι να κάνουμε, τώρα; Ο «λακές» είναι λέξη προερχόμενη από την γαλλική και σημαίνει άνδρας υπηρέτης. Ο «κόπανος» είναι το ξύλο της μπουγάδας κ.ά.. Οι υποτιμητικοί όροι πέρασαν και έμειναν στο αρσενικό, κακώς πιθανόν. Ας βρούνε και θηλυκή βερσιόν, γιουτέβερ. [Πάντως η βαρύτητα του «μωρή» (όταν λέγεται σοβαρά σ΄ένα βρίσιμο) δεν έχει καμία σχέση με το σούπερ παλ «μωρέ», που ακούγεται και σαν ουδέτερο, επί της ουσίας, αντί αρσενικού]. Γενικώς για κάποιο περίεργο λόγο, που πιθανολογώ ότι έχει σχέση με τον σεξισμό, αλλά και την ηχητική οι «γυναικείες» βρισιές σε σχέση με τις «ανδρικές» ακούγονται χειρότερα: Σκύλα / Σκύλος, Γουρούνα / Γουρούνι, Μαλάκω / Μαλάκας, Βλαμμένη / Βλάκας κ.λπ.. Αλλά ας πούμε και μερικές ακόμη υποτιμητικές λέξεις, στις οποίες πρωταγωνιστούν αι γυναίκαι:Νυμφομανής, μέγαιρα, πουτάνα, φάλαινα, αγελάδα, κατσίκα, κότα, χαμούρα, σκρόφα, γλωσσοκοπάνα, κλαψομούνα.Καλώς ή κακώς η ελληνική γλώσσα παραείναι έμφυλη, για τα δικά μου γούστα τουλάχιστον. (Είναι και κάποιες καταλήξεις με ιδιαίτερο προβληματάκι: γιατρός, δικηγόρος, μηχανικός, πολιτικός, γεωπόνος, γεωργός, κτηνοτρόφος, ψαράς κ.λπ.).Salted butter caramels for ya:http://daisyt13.files.wordpress.com/2012/03/sea-salt-caramels-01.jpg
@ Πενταγιώτισσα,σε 2 μόνο θα απαντήσω:1) γυναικείο αντίστοιχο του «ανδρισμός» (βλ. "αρρενωπότητα") είναι δίχως άλλο το "θηλυκότητα"2) οι salted butter caramels είναι "και γαμώ" (εδώ θα μου επιτρέψεις τη χρήση της ως άνω σύγχρονης μασκιλιστικής έκφρασης ενθουσιασμού συνοδευόμενης από άπειρες παλιομοδίτικες ευχαριστίες ενός τζέντελμαν:-) ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΠΑΝΤΑ ΔΙΑΚΡΙΤΟΙ για να μείνει και κάτι στη γοητεία του κάθε φύλου.
Κάποιοι έχουν ταυτίσει επικίνδυνα την ανδρική ομοφυλοφιλία με τη θηλυπρέπεια και την αρρενωπότητα με το αντριλίκι και την τζάμπα μαγκιά...Κάνουν λάθος και στα δυο!Τι μπορεί να είναι η υπερηφάνεια του να είσαι ομοφυλόφιλος για άντρες και γυναίκες αν πρώτα δεν σημαίνει υπερηφάνεια για την ωραιότητα του κάθε φύλου χωρίς ακαλαίσθητους μιμητισμούς του άλλου φύλου;Ποιοι και γιατί ενοχλούνται από κάτι σαν αυτό που φημολογείται ότι υπήρξε η σχέση μεταξύ Μάρλον Μπράντο και Τζακ Νίκολσον ή μεταξύ Αλέν Ντελόν και Λουκίνο Βισκόντι, για να προτιμήσουν ως πρότυπα ανδρικών ερώτων τον Τρύφωνα Σαμαρά ή τον Λάκη Γαβαλά;
Oσο κι αν προσπάθησα δεν μπόρεσα να κατανοήσω τι στην ευχή θέλει να μας πει ο ποιητής. Δηλαδή τώρα θα δαιμονοποιήσουμε και την έννοια της αρρενωπότητας; Προφανώς και αρρενωπότητα δεν είναι να δέρνεις, να βρίζεις και να είσαι ρατσιστής. Είναι ρατσιστικό στη σύλληψή του και θλιβερό αυτό το κείμενο. Βάζει διαχωριστικές γραμμές που δεν υπάρχουν. Σας διαβάζουν και έφηβοι που προσπαθούν να αυτοπροσδιοριστούν και δεν βλέπουν τον εαυτό τους ούτε στο ένα στρατόπεδο, ούτε στο άλλο. Λίγη σοβαρότητα ρε παιδιά!
Το να διαλέξεις πάντως τα πρότυπά σου ως ομοφυλόφιλος έφηβος (π.χ. στον Γκουίντο Βεστερβέλε και όχι στον Μάρκελο Νύχτα) είναι και θέμα δικής σου επιλογής. Ή είναι και αυτό της μοίρας;
Μα για πρότυπα (αρνητικά ή θετικά) μιλάει το μισαλλόδοξο και συμπλεγματικό αυτό κείμενο! Πώς τα πρότυπα "είναι κάτι άλλο";Και αν δεν είναι μοίρα, τότε τι είναι το να μην διαλέγεις εσύ στρατόπεδο αλλά... "αυτό να σε διαλέγει"; Αν σ' ενοχλεί η λέξη "μοίρα" αντικατέστησέ την με οποιαδήποτε συνώνυμη. Το ίδιο εννοούμε.Η ύπαρξή σου ή ίδια ή το φύλο που σου δίνεται τη στιγμή που σε συλλαμβάνει η μάνα σου ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΙΡΑ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ; Και εν πάση περιπτώσει εσύ πώς το ονομάζεις αυτό που αρνείσαι να ονομάσεις μοίρα; Άλλο το να μην πιστεύεις στη μοίρα και άλλο το να καταργείς τη λέξη και την έννοια "μοίρα"! Ο άθεος δηλαδή καταργεί τη λέξη "θεός" από το λεξιλόγιο; Ούτε ο Στάλιν δεν το ζήτησε αυτό!
Ευφροσύνε η μοίρα σαν έννοια εμπεριέχει το προκαθορισμένο. Εγω δεν πιστεύω σε αυτό το concept. Για περισσότερα στον Stephen Hawking. Από εκεί και πέρα είναι πολύ ενοχλητικό να βάζεις λόγια στο στόμα του άλλου σε τέτοιο βαθμό, που να χτίζεις αντιπαράθεση και διαφωνία που στην ουσία την κάνεις με τον εαυτό σου. Γιατί εγω δεν έχω πεί τίποτα. Μόνος σου τρέχεις, βγάζεις συμπεράσματα για μένα, τις απορρίπτεις καπάκια. Ο Στάλιν που κολλάει; Παρανοϊκός είσαι; Τι θα γίνει τώρα θα πετάμε συνεχώς στο ιντερνέ έναν Στάλιν και έναν Χίτλερ στο άσχετο; Δεν έχετε επίπεδο για να συζητήσετε τελικά. Και για να απαντήσω στο ερώτημά σας, λέγεται βιολογία. \m/
Ευφυέστατο και ακριβές: συνώνυμο του "μοίρα" η "βιολογία", λοιπόν! Για την "τραγική μοίρα" ενός ήρωα σε φιλοσοφικό ή θεατρολογικό πλαίσιο θα λέμε "η τραγική βιολογία του Οιδίποδα" και καθαρίσαμε για τον/την Nick Vertigo!Από "επίπεδο" σκίζουμε...