Καψούρα και κλάψα

Λίγες ειδήσεις, βαρετά κομμάτια, πολύ μέτριες κυκλοφορίες, η τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου ήταν από τις πιο υποτονικές μουσικά από την αρχή της χρονιάς, πιο αδιάφορη και από προεκλογική τηλεοπτική εκπομπή. Ευτυχώς που έρχονται τόσα νέα πράγματα από Δευτέρα.  

Από τις πολύ αναμενόμενες κυκλοφορίες του φθινοπώρου, το νέο EP της Kelela που έχει τίτλο «Hallucinogen EP», ένα κομμάτι που μόλις μοίρασε στο soundcloud της με τίτλο Rewind.

Ένα καλό κομμάτι από το άλμπουμ των Other Lives «Rituals» που γίνεται καλύτερο με το remix του Dan Deacon.

Η προστατευόμενη του Flying Lotus, η Lorn, περισσότερο ψιθυρίζει σαν ζαβλακωμένη παρά τραγουδάει στο Acid Rain, ένα κάπως απόκοσμο κομμάτι που έγινε ένα υπνωτικό βίντεο με ξελιγωμένες μαζορέτες που κινούνται λες και τις έχεις κουρδίσει στον αργόσυρτο ρυθμό. Ωραίο κομμάτι.

Λιγωτικό. Το νέο κομμάτι που ανέβασε η Natalie Duncam έχει τίτλο «Lies» και κλαίει και οδύρεται, τσιρίζοντας με στυλ, επειδή κάποιος της είπε ψέματα. Σαν μεταλλαγμένη Ανίτα Μπέικερ απ’ το Λονδίνο (και πιο κλαψιάρα).

Ο DâM-FunK πειράζει το Holding On των Disclosure κρατώντας μόνο τα φωνητικά του Gregory Porter, μετατρέποντάς το σε ένα garage classic (όπως ήταν στα τέλη των ’80s).

Κι ένα δακρύβρεχτο, απρόσμενα καλό τραγούδι της Miley Cyrus που ακούγεται σαν το Careless Whisper της καψούρας των ’10s με λίγο καλύτερους στίχους.