ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

100 χρόνια στη Μύκονο

100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
5

Περισσότεροι ανεμόμυλοι, λιγότερος κόσμος, σχεδόν καθόλου βίλες και beach bars. Σταδιακά η Μύκονος ανακαλύπτεται από τους πρώτους τουρίστες που την λατρεύουν για την ομορφιά, την ανοχή και την αύρα της. Ο κόσμος πληθαίνει, η Μύκονος αρχίζει να συζητιέται παγκοσμίως και κάθε καλοκαίρι προσελκύει ολοένα και περισσότερους. Οι φωτογραφίες από τη συλλογή του χρήστη Jan Willemsen είναι ένα μικρό, νοσταλγικό ταξίδι στην ιστορία και τη μεταμόρφωση της έως ότου καθιερωθει στον χάρτη του παγκόσμιου τουρισμού, με ότι αυτό συνεπάγεται. Μερικές από τις πιο πρόσφατες, είναι τραβηγμένες από τον ίδιο, στις καλοκαιρινές του διακοπές που πάντα τον οδηγούσαν πίσω στο νησί των ανέμων.

 -Θ.Χ.

100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1885
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Λιμάνι Μυκόνου 1908
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Λιμάνι 1920
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1950
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1950
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1960
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1960
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1961
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1961
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1976
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1978
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1978
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1978
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Το λιμάνι του νησιού - 1978
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1979
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1979
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Λιμάνι 1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Pierro's 1980
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Η τράπεζα στο λιμάνι το 1982
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Παράγκα 1982
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1984
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1985
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1988
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1988
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1988
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Super Paradise 1988
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
Παράγκα 1990
100 χρόνια στη Μύκονο Facebook Twitter
1991
Ταξίδια
5

ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Ταξίδια / Πώς η ανάβαση στο Έβερεστ κατέληξε από ηρωικό κατόρθωμα σε μαζική μπίζνα

Η συντριπτική πλειονότητα των αναβατών είναι πελάτες που πληρώνουν εξαψήφια ποσά και μεταξύ αυτών που ανέβηκαν πρόσφατα στην «κορυφή του κόσμου» ήταν κάποιοι τυφλοί, δύο 13χρονοι, αρκετοί εβδομηντάρηδες, ακόμη και άτομα που είχαν υποστεί διπλό ακρωτηριασμό.
THE LIFO TEAM
«Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Το χωριό μου, ο Δεσύλλας Μεσσηνίας, είναι ένας μικρός κρυφός παράδεισος»

Ο Μάριος Γκρόγκος μιλά για τον τόπο του με την ανεμπόδιστη θέα στον μεσσηνιακό κάμπο, για ένα μέρος που πια έχει όλα κι όλα δύο μαγαζιά – έχει όμως και μια ομάδα κατοίκων που στήνει φεστιβάλ και εκθέσεις φωτογραφίας και ανανεώνει εθελοντικά την όψη του χωριού.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Αβινιόν/Αρλ

Ταξίδια / Ένα road trip στην Αβινιόν των επτά Παπών και στην Αρλ του Βαν Γκογκ

Γοτθική αρχιτεκτονική, μια «δεύτερη Ρώμη», πολλά δωρεάν μουσεία, φοιτητές να πίνουν μπύρες σε ζωντανές πλατείες και φιλότεχνοι που αναζητούν την αύρα που ενέπνευσε τον Ολλανδό ζωγράφο, αλλά και τον Πικάσο και τον Γκογκέν. Δυο πόλεις που σε κάνουν να ξεχνάς με το ιστορικό τους κέντρο όλα τα βάσανα του ταξιδιού.
ΚΟΡΙΝΑ ΦΑΡΜΑΚΟΡΗ
Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, σε ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Γειτονιές της Ελλάδας / Όλα από την αρχή στο Σκαμνέλι, ένα Ζαγοροχώρι 25 κατοίκων

Ο Φίλιππος Φραγκούλης άφησε πίσω του μια πολυετή καριέρα στις τράπεζες προκειμένου να επιστρέψει στις ρίζες του, στην Τύμφη. Αντικατέστησε τα meetings με τα πυκνά δάση που αποτελούν πλέον το φόντο της νέας του πορείας στη ζωή, έχοντας όμως να αντιμετωπίσει πια τις δυσκολίες ενός ορεινού τόπου.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

σχόλια

5 σχόλια
επειδή έζησα τη Μύκονο από το 85-86 έως και το 2002 περίπου, να πω ότι η κατάντια ξεκίνησε και δε σταμάτησε το 1996. εξακολουθώ δε να θεωρώ "σταθμό" το κλείσιμο της Βεγγέρα (Γιάννη Μαρκή miss you), να αναπολώ τον άδειο Πάνορμο, το αγνό και hippy like Paradise με Φρέντι να χαμογελά, προτού ο Μάρκος καταπιεί μια ιστορία και και και και καιη απληστία, σε συνδυασμό με την εξέλιξη, που ουδείς αγνοεί, άλλαξαν ΚΑΙ τη Μύκονο.ευτυχώς υπάρχουν οι αναμνήσεις.
Τα παλιά αποθεώνονται και μπαίνουν σε μια άλλη σφαίρα. Η αλήθεια είναι ότι το κιτς και το υπερφίαλο γεννήθηκε στη Μύκονο κάπου στις αρχές του 80 και κρατάει τα πρωτεία από τότε. Μην ακούω χαζά για αθωότητες που χάθηκαν στα 90ς.
Καλα κανετε και σταματατε αρχες δεκαετιας 90. Το εβλεπες να ερχεται ηδη απο το 80 αλλα εκει, μεσα 90 εγινε το μεγαλο μπαμ, ο θριαμβος του δηθεν, του ψευτικου, του life style, η απολυτη κυριαρχια της μοδας, του κορμιου του γυμναστηριου, του *δειτε με* και του *ποιος εισαι εσω που τολμας να με κοιτας*, της ομπρελας, του νταπα ντουπα σκυλο ποπ... Μπλιαχ!