Το 1988, σχεδόν μαζί με την ιδιωτική τηλεόραση εξέπεμψαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα και τα ξένα δορυφορικά κανάλια. Γίναμε έτσι Ευρωπαίοι με τη βούλα, η μάνα μου μπορούσε να παρακολουθεί το RTL-PLUS Λουξεμβούργου και να εξασκεί τα γερμανικά της, που δεν τά'χε ξεχάσει από το 1960, ο κομμουνιστής θείος μου στο Πήλιο να βλέπει το ρωσικό HORIZON και να συνειδητοποιεί πως το πήξιμο του τυριού είναι ίδιο από την Τσαγκαράδα μέχρι τη Στάραγια Λάντογκα κι εμείς, οι έφηβοι, να γινόμαστε τα παιδιά στον δοκιμαστικό σωλήνα της παντοδύναμης αγγλοσαξονικής μουσικής βιομηχανίας του MTV.
Η δορυφορική τηλεόραση ήταν παρ' όλα αυτά μια επανάσταση για τη χώρα μας. Τουλάχιστον ενημερωνόμασταν από το γαλλικό TV-5 που μέχρι σήμερα εκπέμπει και αρχίσαμε να καταλαβαίνουμε τι θα πει κατευθυνόμενη ''κυβερνητική'' τηλεόραση και πως οι ιθύνοντες κόβουν και ράβουν τα ρεπορτάζ στα μέτρα τους. Ποιος δε θυμάται τον πόλεμο του Κόλπου από το αμερικανικό CNN, που οι καθημερινές μεταδόσεις του μας εισήγαγαν σε ένα οργουελικό σκηνικό απάθειας απέναντι στη φρίκη; Ίσως αν δεν υπήρχε το CNN με τη δημοσιογραφική κάλυψη του συγκεκριμένου πολέμου, να μην αντιλαμβανόμασταν πόσο παλιακές ήταν οι δικές μας στρατιωτικές – πολεμικές τακτικές.
''Εσύ δεν έχεις όπλο, αλλά τι θα κάνεις άμα μπει ο Τουρκαλάς σπίτι και σου γαμήσει τη μάνα;'' μου είχε απευθύνει το λόγο με περισσή ευγένεια ένας καραβανάς γαλονάς στη Λήμνο. ''Κατά πρώτον'' του απάντησα ''η μάνα μου είναι 60 ετών και αν τη γαμήσει ένας παιδαράς Τουρκαλάς μόνο καλό θα της κάνει. Έπειτα, να βλέπετε CNN και τότε θα καταλάβετε πως οι πόλεμοι σήμερα γίνονται από τους τηλεοπτικούς δέκτες και όχι με τα σκουριασμένα τουφέκια στα όρη και στα βουνά, λες και είμαστε στο Έπος του ΄40''. Τιμωρήθηκα, φυσικά, για το θράσος μου απέναντι στον αξιωματικό, οδηγήθηκα στο νοσοκομείο του νησιού, αλλ' αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Διότι σήμερα μιλάμε για την καλή τηλεόραση και καλή τηλεόραση ήταν σίγουρα η εισαγόμενη μέσω δορυφόρων.
Θα εξαιρούσα μάλλον την ιταλική RAI. Μου φαινόταν τόσο κακόγουστη, χειρότερη σχεδόν από τη σημερινή την ελληνική ιδιωτική, σωστός πρόδρομος του μπερλουσκονισμού. Κι αυτές οι ζωντανές συνδέσεις με το Βατικανό, ούτε ο Φράνκο Τζεφιρέλλι να σκηνοθετούσε τέτοια κυριακάτικη ρωμαιοκαθολική γκλαμουριά!
Αυτό που γούσταρα πολύ ήταν να βλέπω ξένες διαφημίσεις.
Στο SUPER CHANNEL είχαμε γίνει εξπέρ στα corn-flakes που τρων οι Άγγλοι στο breakfast τους, ενώ στο HORIZON βλέπαμε κάτι στερεοφωνικά και ακούγαμε τον Ρώσο να λέει ''Νιετ αραβαστούτσνιε στοτακόιε κακ κρασίμπα'' και να καταλήγει σε ένα δοξαστικό ''Πανασουόννννικ'' (τρέχα – γύρευε)...
Κι ύστερα ήρθαν τα ελληνικά σοφτ – πορνό που αγνοούσαμε στο RTL-PLUS! Το τι Γιώργο Μούτσιο και Άννα Φόνσου είδαμε σε ερωτικές περιπτύξεις, ο κακός χαμός! Παρτούζες σε κότερα α λα Κλέαρχος Κονιτσιώτης Production, όχι όμως στο Αιγαίο, αλλά κάπου αλλού, μακριά, αφού όλοι οι Έλληνες ηθοποιοί μιλούσαν άπταιστα μεν, κακομεταγλωττισμένα δε, γερμανικά.
Γερμανικά μιλούσε και ο Robert Powell – Ιησούς από τη Ναζαρέτ στην ομότιτλη πασίγνωστη σειρά που πάλι το RTL-PLUS είχε προβάλλει μονοκοπανιά μια Μεγάλη Παρασκευή. Να βλέπεις τον Εσταυρωμένο να απευθύνεται στον Ιωάννη – Γιόχαν με βαρβαρική γερμανική προφορά και να μη σου μένει άντερο από το γέλιο!
Κάποια στιγμή άρχισαν να εκπέμπουν και άλλα μικρότερα ξένα κανάλια που χάθηκαν όπως εμφανίστηκαν, εφόσον μάλλον ξώφαλτσα θα τα τσίμπησε κάποιος δορυφόρος και θα μας τα έστειλε να μορφωθούμε λιγάκι παραπάνω.
Για μένα, πάντως, η δορυφορική τηλεόραση στην Ελλάδα ήταν αποκλειστικά το MTV! Αγοράζαμε VHS κασέτες με τις κούτες για να ''γράφουμε'' τα βίντεο-κλιπ της Madonna, της Kylie Minogue και του Jason Donovan.
Εν τω μεταξύ, το classic rock ούτε για χέσιμο δεν τό'χε το MTV – μόνο στο ελληνικό THLE CITY του Καρατζαφίρερ πετυχαίναμε την εκπομπή ''Oldies but goodies'' και βλέπαμε φιλμάκια από John Lennon και Led Zeppelin.
Θυμάμαι πόσο κλύσμα μας είχε γίνει το Like a prayer της Madonna (εξαιρετικό βίντεο-κλιπ, ομολογουμένως), τόσο ώστε σήμερα να λέμε πως η διεθνής επιτυχία της καλλιτέχνιδος στο απόγειο της καριέρας της οφειλόταν στην προώθηση της από το MTV.
Θυμάται κανείς τον παρουσιαστή Steve Blame; Ακόμη δε μπορώ να καταλάβω πως ο τύπος είχε βρεθεί καλεσμένος μιας συνοικιακής pub στην Αμφιάλη και είχε κλείσει η Τσαλδάρη – ο δρόμος που δολοφονήθηκε ο Φύσσας – από μαθητόπαιδα που ήθελαν να τον δουν από κοντά...
Πολλά χρόνια μετά βρέθηκα στο Sheffield της Αγγλίας σε σπίτι φίλων, όπου η τηλεόραση τους ''έπιανε'' όχι 10 ή 20, αλλά 300 ξένα κανάλια! Εκεί πέτυχα ινδικό θρησκευτικό κανάλι όπου πάνω από το στατικό πλάνο ενός γουρουνόμορφου θεού κάποιος μουρμούριζε προσευχές. Τζάμπα μαστούρα...Η δική μας μαστούρα, βλέπεις, είχε εισαχθεί από ένα άλλο άτυπο British Invasion μέσω των τηλεοράσεων.
Έχω την αίσθηση πως μόνο ο Τζίμης Πανούσης με μερικούς στίχους του απέδωσε στην εντέλεια το τι ακριβώς συνέβη στην Ελλάδα με τον ερχομό της δορυφορικής τηλεόρασης:
Αχ Ευρώπη, Αχ Ευρώπη
εσύ μας μάρανες, εσύ μας μάρανες
Γερμανίδες τουρίστριες
που διψάνε για σπέρμα
Γιαπωνέζοι βρικόλακες
με καλώδια στο αίμα
Ξεχυθήκαν στο Σύνταγμα
από Δούρειο Ίππο
με καπνούς και με λέιζερ
και μας πιάσαν στον ύπνο
σχόλια