Τι ενδιαφέρον έκανες την προηγούμενη εβδομάδα; Ευτυχώς φέτος το καλοκαίρι έχω καταφέρει να πάω αρκετές φορές για βραδινό μπάνιο. Τις νύχτες οι αποστάσεις μεταξύ περιοχών και ανθρώπων μειώνονται εντυπωσιακά και ένα δίωρο στην παραλία αργά το βράδυ θα σε πείσει ότι ακόμα κι ο αθηναϊκός ουρανός έχει αστέρια. Επίσης, πήγα στην παρουσίαση δίσκου των Adolf Plays the Jazz, οι οποίοι έπαιξαν στο Six D.O.G.S. μαζί με τους Circassian. Εξαιρετικές και οι δύο μπάντες.
Τι σκέφτεσαι για αυτό το Σαββατοκύριακο; Θα θεωρήσω -ίσως αυθαίρετα- την Παρασκευή μέρος τού Σαββατοκύριακου και θα προτείνω Τα μπλουζ του αποχωρισμού στο project space τού Six D.O.G.S. απόψε. Εγώ και διάφοροι φίλοι από γνωστές μπάντες τής πόλης θα παίζουμε μέχρι να μας διώξουν από το μαγαζί! Κατά τ’ άλλα, η αλήθεια είναι πως τα σαββατόβραδα δεν είναι και τα αγαπημένα μου για έξοδο. Και ειδικά αυτήν την βδομάδα που έχω και τα γενέθλια μου, μάλλον θα μείνω μέσα...
Προτείνεις καμιά ταινία για το σινεμά; Οτιδήποτε παίζεται στον Cine Paris στην Πλάκα! Μπορεί να μην προβάλλει και τις πιο σοβαρές ταινίες, αλλά αξίζει τον κόπο να πάει κανείς, μόνο και μόνο γιατί πρόκειται για έναν από τους πιο γαμάτους θερινούς σινεμάδες στην Ευρώπη. Και μάλιστα, όσο πιο γαλλικώς ανάλαφρη είναι η ταινία (βλέπε «Ούτε στον εχθρό μου»), τόσο πιο πολύ αξίζει μια επίσκεψη.
Καμιά ταινία για το σπίτι; Αυτήν την περίοδο κάνω μια επανάληψη στη φιλμογραφία τού Oliver Stone, όντας πλέον ικανός να τον παρακολουθήσω με άλλο μάτι. Οποιαδήποτε ταινία του είναι εγγύηση. Ο τρόπος που σε βάζει μέσα στην ιδιοσυγκρασία και στην προσωπική ηθική ενός ψυχοπαθούς δολοφόνου (Natural Born Killers) ή ενός φαντάρου στο Βιετνάμ (Platoon) είναι σχεδόν life changing experience.
Πού να πάω να φάω; Φάε σπίτι σου.
Και τι να παραγγείλω εκεί; Δεν περίμενα αυτήν την ερώτηση.
Πού σου αρέσει να πίνεις τα ποτά σου; Γενικά προτιμώ να πίνω μπύρες από περίπτερα σε πλατείες, πεζόδρομους και πάρκα (ναι, έχουμε και τέτοια) τού κέντρου, ειδικά τώρα που καλοκαίριασε. Αλλιώς, αγαπημένα μπαρ είναι το Οντεόν στο Μετς, το Πραξιτέλους στην… Πραξιτέλους και το Galaxy στη Σταδίου
Άκουσες κανέναν καλό δίσκο; Από Ελλάδα σίγουρα το «Ας ρίχνει και χαλάζι» του Μπαλάφα. Στιχουργικά αγγίζει τα όρια της προφητείας, κι εγώ γενικά δίνω πολύ σημασία στους στίχους. Από εξωτερικό, άκουσα τώρα τελευταία το νέο άλμπουμ των Hurray for the Riff Raff, «Look out mama», και από τότε, με συντροφεύει όταν καπνίζω μόνος.
Κανένα καλό βιβλίο να περάσω την ώρα μου; «Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα» του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ. Η πιο κομψή κριτική κατά του συστήματος και η πιο καυστική σάτυρα που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Και μάλιστα σε μία χώρα και σε μία εποχή που δεν σήκωναν και πολλά-πολλά...
Καμιά έκθεση να πάω; Δεν τα πάω και πολύ καλά με τις εκθέσεις, οπότε θα προτείνω κάτι μάλλον κοινότυπο, το Αθηναϊκό Underground στο CAMP στην πλατεία Κοτζιά. Εναλλακτική επιλογή, οποιοδήποτε εγκαίνιο με τσάμπα ποτά!
Βρήκες πουθενά κάτι καλό και φτηνό; Ειλικρινά, όχι. Όχι πια…
Έχεις κολλήσει με κανένα site; Δεν χρισημοποιώ ιδιαίτερα το ιντερνέτ, πέρα από φεϊσμπούκ, γιουτούμπ και κάτι παράνομα για να κατεβάζω ταινίες και μουσική…
Ποιο είναι το αγαπημένο σου στενό στην πόλη; Είναι κάποιες γειτονιές στην Αθήνα -όπως το Μετς, το Μεταξουργείο, τα στενά γύρω απ’ του Στρέφη- που δεν βαριέσαι ποτέ να τις περπατάς. Χωρίς να ψάχνεις ή να πηγαίνεις σε κάτι συγκεκριμένο, μπορείς απλώς να περπατάς, να καπνίζεις και να πίνεις μπύρες για ώρες.
Πού έχεις βαρεθεί να πηγαίνεις; Δεν αντέχω καθόλου αυτά τα τεράστια πάρτι των τάδε και των δείνα. Άπειρος κόσμος που δεν περνάει καλά προσπαθεί να πείσει άπειρο κόσμο που δεν συμπαθεί καν ότι περνάει και γαμώ και ότι γουστάρει που βρίσκεται εκεί. Βαρέθηκα και μόνο να το γράψω…
Πού δεν θα βαρεθείς να πηγαίνεις; Δεν θα βαρεθώ ποτέ την Αθήνα. Ποτέ όμως! Και κάθε φορά που φεύγω και λείπω για λίγους μήνες, όπου και να βρίσκομαι, την Αθήνα σκέφτομαι και η Αθήνα μου λείπει. Οπότε ναι, δεν θα βαρεθώ ποτέ να επιστρέφω στην Αθήνα!
Τι περιμένεις με αγωνία αυτό το μήνα; Εκτός από το live μας την Παρασκευή, ανυπομονώ για τα μέσα Ιουλίου, όταν και θα πάω στην Κέρκυρα για να συμμετάσχω στις ηχογραφήσεις του νέου άλμπουμ των Κόρε Ύδρο. Είναι η αγαπημένη μου μπάντα και το να παίξω μαζί τους μουσική είναι... «χαρά και προνόμιο δικό μου»!
Ι: Ο Ευθύμης είναι μουσικός. Αποφάσισε να εγκαταλείψει και πάλι για άγνωστο χρονικό διάστημα την πρωτεύουσα και να πάει στην Κέρκυρα να γίνει ψαράς ψυχών. Αυτήν τη φορά, όμως, θα αποχαιρετήσει τους θερμούς θαυμαστές του (τους ποιους;) με ένα live αφιερωμένο στον έρωτα τής ζωής του, την Αθήνα.
Ανοιχτή πρόσκληση-πρόκληση έχει κοινοποιηθεί σε φίλους και γνωστούς, καλλιτέχνες και μη, προκειμένου να τραγουδήσουν κι αυτοί μαζί του τα μπλουζ της πόλης που δεν κοιμάται ποτέ. Αλλά η αλήθεια είναι πως τον γράψανε όλοι, οπότε περιμένει επιβεβαιώσεις για να μπορέσει να ανακοινώσει και περισσότερα ονόματα... :/
Προς το παρόν, μάλλον τέσσερεις τραγουδιάρηδες θα εμφανιστούν στην πίστα.
Μια κουβέντα (κυριολεκτικά) για τον κάθε καλλιτέχνη:
Ευθύμης Κούρτης
"Ένα ξέρω: πως δεν βλέπω τίποτα."
Cobalus
"Το ασυνείδητο γίνεται όνειρο και πάλι Αυτό."
Αντώνης Κωνσταντάρας
"Το live αυτό θα φροντίσω να είναι και το τελευταίο σου..."
Κοντέσσα Σαράχ
[This thread has been found in violation of H.R. 3261, S.O.P.A. and has been removed]
Όλα αυτά θα γίνουν σήμερα στο Six DOGS
σχόλια