Χαμένος στα ποδοσφαιράκια

Facebook Twitter
0

Πριν από λίγες εβδομάδες είχα ρωτήσει κόσμο και ντουνιά για το ποιο από τα δύο «ποδοσφαιράκια» είναι το καλύτερο… Ήρθε η ώρα να δούμε τι έγινε φέτος με την τιτανομαχία του videogaming.

Ξεκίνησα με το PES 12. Σαν περιβάλλον δεν είχε μεγάλες αλλαγές από πέρυσι. Champions League, πρωταθλήματα, κύπελλα κτλ.. Στα γραφικά παραμένει στα περσινά επίπεδα, έχοντας βελτιώσει λίγο τα χαρακτηριστικά των παικτών με τη γνωστή έλλειψη σε ονόματα παικτών και πρωταθλημάτων. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιλογή στο Master League να είσαι και πρόεδρος της ομάδα. Κατά τ’ άλλα πολύ καλό το soundtrack.

Στο gameplay σύμφωνα με την Konami οι παίκτες που δεν χειρίζεσαι έχουν αναπτύξει τεχνητή νοημοσύνη και κινούνται ανάλογα με τον τρόπο που διαμορφώνεις το παιχνίδι σου. Ισχύει αλλά μην φανταστείτε κάτι τρελό: απλά έχεις πολλές περισσότερες επιλογές όταν φτάνεις στο σημείο να κάνεις την περίφημη «κάθετη»/ Πλάκα έχει η καινούρια επιλογή να μπορείς να κουνάς έναν παίκτη όταν εκτελείς στημένη φάση και να του στέλνεις συστημένη πάσα/ Το γκολ δεν είναι και τόσο εύκολο ειδικά όταν αγωνίζεσαι στα δυσκολότερα επίπεδα. Μεγάλη μου αδυναμία: να κάνεις σουτ έξω από την περιοχή με παίκτες που έχουν καλό πόδι όπως ο Diego Forlan. Ο ρυθμός του παιχνιδιού θυμίζει περισσότερο ότι έχεις να κάνεις με κανονικούς ποδοσφαιριστές παρά με υπερήρωες./ Έχει βελτιωθεί η πάσα και η σέντρα έχει παραμείνει στα ίδια δύσκολα επίπεδα με πέρυσι το κοντρόλ. Οπότε στο ίδιο σημείο βρισκόμαστε όσον αφορά τις εναλλαγές της μπάλας. 

Γενικά, δεν πρέπει να αφήνεσαι και δεν πρέπει να θεωρείς ότι είναι όλα εύκολα. Χρειάζεται συνέχεια εγρήγορση και πρέπει να καταλάβεις ότι ακίνητος παίκτης είναι ανύπαρκτος παίκτης.

Μετά ήρθε το Fifa 12 στα χέρια μου. Όταν ένα πράγμα το δοκιμάζεις δεύτερο αναγκαστικά θα το συγκρίνεις με το πρώτο. Δεν ξέρω πώς να το πω: το Fifa 12 είναι πιο ζωντανό. Ωραίο γραφιστικό περιβάλλον, διαδραστικότερο περιβάλλον, περισσότερες δυνατότητες, περισσότερα γήπεδα, πιο ενημερωμένο στις εμφανίσεις. Σε τραβάει πιο πολύ! Εξαιρετική επιλογή να μπορείς να είσαι και μάνατζερ και παίκτης μιας ομάδας.

Στο gameplay τώρα: καταρχάς αγωνίζεσαι σε ένα πιο φωτεινό σκηνικό που σου δίνει περισσότερη ενέργεια και δεν ακούς την κακή περιγραφή των Θαναϊλάκη/ Σωτηρακόπουλου. Οι παίκτες κινούνται ορισμένες φορές λες και έχουν πιεί Red Bull/ Γουστάρεις πολύ όταν αναπτύσσεις το παιχνίδι σου. Υπάρχουν στιγμές που νομίζεις ότι κινείς τα νήματα όπως η κανονική Μπαρτσελόνα/ Ρεαλιστικές αντιδράσεις παικτών σε τζαρτζαρίσματα/ Δύσκολο το γκολ στο μονό, πιο εύκολο στο διπλό/ Καλύτερες ντρίπλες.

 

Σύνοψη: Το Fifa με εντυπωσίασε και με τραβάει περισσότερο να το τοποθετήσω στην κονσόλα ακόμα και όταν είμαι μόνος μου. Το Pro συνεχίζει να χτυπάει στο συναίσθημα και νομίζω πως είναι πιο διασκεδαστικό για multiplayer. 

Επόμενη ασχολία: Gears of War 3. 

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ