Γιατί είμαι υπέρ της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο σχολείο.

Γιατί είμαι υπέρ της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο σχολείο. Facebook Twitter
28

Δεν είμαι φιλόλογος ή γλωσσολόγος αλλά ειδικεύομαι στη μάθηση και μάλιστα στα θέματα που αφορούν τη σχέση ανάμεσα στα γραφήματα (δηλαδή τον γραπτό λόγο) και την εξέλιξη της σκέψης.

 

Εκτός από πολιτικούς λόγους, οι οποίοι ώθησαν πολλούς να τοποθετηθούν σχεδόν άμεσα υπέρ ή κατά της διδασκαλίας τω αρχαίων τα σχολεία (συνηθίζεται τα αρχαία ελληνικά να συνδέονται πολιτικά με συντηρητισμό, ελιτισμό, πατριδολατρία και εθνικισμό ενώ η μη διδασκαλία τους θεωρείται απελευθέρωση από ανεξήγητα βάρη και άρα πρόοδο, μοντερνισμό), είναι υποχρεωτικό να εξεταστεί με σοβαρότητα και επαρκή επιχειρήματα το γνωστικό κέρδος για τον μαθητή, μιας τέτοιας απόφασης.

 

Ειδικεύομαι σε θέματα που έχουν να κάνουν με τις γνωστικές συνέπειες στους μαθητές της ενασχόλησής τους με διάφορα σημειωτικά συστήματα (αλφαβητική γραφή, αριθμοί, μουσικά σύμβολα, σχηματοποιήσεις, πίνακες κτλ). ΟΙ σύγχρονες έρευνες έχουν δείξει ότι η επαφή ενός μαθητή με οποιοδήποτε από τα παραπάνω συστήματα του δίνει τη δυνατότητα να υιοθετήσει διαφορετικές οργανώσεις σκέψης, τις οποίες αφού κατανοήσει, μπορεί να χρησιμοποιήσει και ο ίδιος για να επικοινωνήσει, αλλά και (σημαντικότερο) για να σκεφτεί.

 

Δίνω παράδειγμα τη διδασκαλία νέων ελληνικών σε ενήλικα και παιδί. Σε ενήλικα που έχει διδαχθεί λατινικά εξηγείς εύκολα τι σημαίνει « διαφορετικές πτώσεις στα ουσιαστικά ». Προσπάθησε να εξηγήσεις τον ίδιο μηχανισμό σε ένα παιδί που προσπαθεί να μάθει ελληνικά αλλά η μητρική του γλώσσα είναι τα γαλλικά. Θα δυσκολευτεί να καταλάβει το νόημα της ύπαρξης διαφορετικών πτώσεων, αφού στα γαλλικά οι διαφορετικές πτώσεις εκφράζονται με εμπρόθετους προσδιορισμούς. Η γνώση της λατινικής γλώσσας εμπλούτισε την ποικιλία των επιλογών σκέψης στον ενήλικα, με αποτέλεσμα να κάνει πολύ εύκολα τον παραλληλισμό ανάμεσα στις δύο γλώσσες, λατινικά και νέα ελληνικά.

 

Κάποιος μπορεί να πει ότι ναι μεν δεχόμαστε το επιχείρημα ότι τα διαφορετικά σημειωτικά συστήματα εμπλουτίζουν τις διαφορετικές οργανώσεις σκέψης αλλά γιατί λοιπόν να μην προτείνουμε στους μαθητές την ενασχόληση με τη μουσική για παράδειγμα, αντί των αρχαίων. Εκεί τίθεται το θέμα της παράδοσης και των πολιτισμικών αποσκευών κάθε χώρας. Η Ελλάδα που διαθέτει αρχαίο πολιτισμό προτείνει τη διδασκαλία των αρχαίων, η Αυστρία θα μπορούσε να προτείνει τη διδασκαλία των συμφωνιών του Μότσαρτ, και, το γνωστικό κέρδος για τους μαθητές θα ήταν ισάξιο.

 

Αυτό ήταν το πρώτο επιχείρημα. Το δεύτερο έχει ως εξής: Αν δεν έχεις σπουδάσει φιλολογία ή γλωσσολογία ή διδακτική της μητρικής σου γλώσσας ως ξένη γλώσσα δυσκολεύεσαι να τη διδάξεις. Γιατί σου λείπουν βασικές μεταγλωσσικές ικανότητες. Δηλαδή ενώ ξέρεις μια χαρά να χειρίζεσαι (γραπτώς και προφορικώς) τα εκφραστικά μέσα της μητρικής σου γλώσσας, το συντακτικό και τη γραμματική, δεν μπορείς εύκολα να ανακαλέσεις όλες αυτές τις γνώσεις με τη σχηματική μορφή κανόνων και εξαιρέσεων αλλά και την ορολογία, όταν πρέπει να την διδάξεις σε κάποιον ξένο. Μπορείς μόνο να του πεις « είναι έτσι, γιατί το λέμε έτσι ». Αυτό μου έχει συμβεί με ξένους φίλους όταν τους ζητάω κάποια εξήγηση στη μητρική τους γλώσσα.

 

Στην Ελλάδα είχα την τύχη, μαθαίνοντας αρχαία ελληνικά, να αποκτήσω κάποιες μεταγλωσσικές ικανότητες, χωρίς να χρειαστεί να σπουδάσω φιλολογία. Τύχη, γιατί μαθαίνουμε κανόνες της μητρικής μας γλώσσας σαν να πρόκειται για μια ξένη γλώσσα (τα αρχαία ελληνικά). Όταν μαθαίνουμε τους γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες της μητρικής μας γλώσσας στην παιδική ηλικία, οι κανόνες αυτοί, από παιδαγωγική σκοπιά, μοιάζουν άχρηστοι στο παιδί γιατί ήδη ξέρει να μιλάει και να γράφει. Δεν υπάρχει ξεκάθαρο γνωστικό κίνητρο στο παιδί για να συγκρατήσει τι λέμε κατηγόρημα ή επίρρημα. Όταν μαθαίνεις μια ξένη γλώσσα αναγκάζεσαι να μάθεις και την ορολογία που χρησιμοποιείται για να περιγράψει αυτή τη γλώσσα, όπως ο « gerund » στα αγγλικά ή ο « subjonctif» στα γαλλικά.

 

Πόσο μεγάλο είναι το κέρδος όταν χρειάζεται να μάθεις μια ξένη γλώσσα (τα αρχαία ελληνικά) στην οποία είσαι υποχρεωμένος να μάθεις τις μεταγλωσσικές περιγραφές όπως για τα αγγλικά και τα γαλλικά, γιατί αλλιώς δεν είναι εφικτή η μάθηση; Τεράστιο. Γιατί οι ίδιες ακριβώς μεταγλωσσικές ικανότητες χρησιμοποιούνται και για τη μητρική σου γλώσσα.

 

 

Το παραπάνω επιχείρημα, κάποιος μπορεί να το αμφισβητήσει λέγοντας ότι έτσι, η διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών χρειάζεται μόνο σε όσους σκοπεύουν να διδάξουν ελληνικά. Σήμερα λόγω της κρίσης έχει αυξηθεί σημαντικά η μετανάστευση και άρα η ανάγκη εφοδίων για βιοπορισμό στο εξωτερικό, οπότε δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο αυτό το όφελος. Δεν θα σταθώ εδώ όμως. Η μεταγλωσσική ικανότητα που έχεις αποκτήσει σε βοηθάει να μάθεις πολύ πιο εύκολα μια ξένη γλώσσα (αυτό κι αν είναι εφόδιο την εποχή της μετανάστευσης) ή να καταλάβεις πιο εύκολα γιατί κάνεις λάθη στη μητρική σου γλώσσα και άρα να τα διορθώσεις. Το γνωστικό όφελος είναι εμφανές και μάλιστα ανεξάρτητα από επαγγελματική κατεύθυνση, εφόσον η σωστή χρήση της γλώσσας είναι προαπαιτούμενη σε όλα σχεδόν τα επαγγέλματα.

 

Καλό είναι να δούμε με ψυχραιμία τα πράγματα και κυρίως να αναγνωρίσουμε ότι η μάθηση όπως και η σκέψη είναι εξαιρετικά περίπλοκα φαινόμενα. Αν το ζήτημα ανάγεται μόνο σε πολιτικό επίπεδο και παραμείνει έρμαιο κόντρας εθνικιστών και των αντιπάλων τους χωρίς να αναγνωριστεί η σπουδαιότητα ενός επιστημονικού επιχειρήματος, δεν βλέπω για ποιο λόγο αντιμαχόμαστε τους εθνικιστές. Αφού και οι πολέμιοί τους χρησιμοποιούν τις ίδιες συντηρητικές μεθόδους: Απαξίωση της επιστήμης, αναγνώριση μόνο της επιφάνειας των πραγμάτων χωρίς περίπλοκους συσχετισμούς (νεκρή γλώσσα άρα άχρηστη γλώσσα, λες και ο παιδαγωγικός στόχος της εκμάθησης των αρχαίων ήταν ποτέ η επικοινωνία στα αρχαία ελληνικά), διανοητική ευκολία.

 

 

Ελλάδα
28

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

17 σχόλια
Εγώ προσωπικά δεν διαφωνώ με την εκμάθηση Αρχαίων Ελληνικών στα σχολεία αλλά θέλω να τονίσω ότι δεν είναι η μεγαλύτερη ανάγκη! Δεν είναι δυνατόν να καταργούν την πληροφορική για να αυξήσουν τις ώρες αρχαίων , ιστορίας κλπ
Εγω τα Αρχαια Ελληνικα τα σιχαινομαι......τα ζηλευω απο θαυμασμο που σιχαινομουν που η υπανθρωπη κουλτουρα μου δεν τα καταλαβαινε. Αυτον τον υπεροχο μουσικο, πλαστικο, μαθηματικο λογο. Εχει δικιο η Ρεπουση δεν χρειαζονται τα αρχαια σε μια κοινωνια Βαλκανοποιημενη με την εννοια της υποβοσκουσας μιζεριας της.
Σανάνθη, ακριβώς. Η οικονομία και η σαφήνεια στην έκφραση είναι χαρακτηριστικά παραδείγματα του πώς ενώ μπορεί να μην θυμάσαι λέξη από τα αρχαία που έμαθες στο σχολείο, να σου έχει μείνει σχηματικά η εικόνα ενός αυτοτελούς κειμένου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν τίτλος εφημερίδας. Η οικονομία αυτή επηρεάζει τη σκέψη σου (ασυνείδητα βέβαια, μην περιμένετε να ξυπνήσετε ένα πρωί και να μιλάτε αρχαία) και μπορεί να χρησιμποιηθεί σε άλλους τομείς που δεν φαντάζεσαι. Στην ζωγραφική και το σχεδιο, στην εκμάθηση γλώσσας με παρόμοια μορφή, στην ποίηση, στην σύλληψη σεναρίου για δυνατούς λύτες!
Johnny_S Από ιστορική και γλωσσολογική πλευρά δεν υπάρχει σαφής κατάληξη αν τα νέα ελληνικά είναι η ίδια ή διαφορετική γλώσσα από τα αρχαία ελληνικά. Οι γλωσσολόγοι δεν έχουν όλοι την ίδια άποψη. Δες την άποψη του Σαραντάκου στο θέμα. Εγώ βέβαια που δεν είμαι γλωσσολόγος δεν παίρνω θέση στο συγκεκριμένο αλλά θεωρώ τα αρχαία ξένη γλώσσα μόνο από παιδαγωγική πλευρά, σχετικά με τον εκπαιδευτικό στόχο, εκ του αποτελέσματος. Δηλαδή, όταν ο μαθητής που δεν είχε πρότερη επαφή με τα αρχαία βρεθεί σε ένα πρωτότυπο κείμενο δεν μπορεί να το διαβάσει.
ProfessorXX και βέβαια έχω διδάξει. Σε πανεπιστήμια στη Γαλλία, νέα ελληνικά σε τάξη και ιδιαίτερα, σε νηπιαγωγείο, μέχρι και μοντέρνο χορό σε δημοτικό σχολείο. Καλό είναι να ψάξεις να βρεις τη χρησιμότητα του γνωστικού αντικειμένου που διδάσκεις ή ακόμα καλύτερα να το συμπαθήσεις περισσότερο, γιατί διαφορετικά δεν μπορείς να περάσεις κάποιο ενδιαφέρον στους μαθητές σου. Είμαι σίγουρη ότι όταν ξεκίνησες τις σπουδές σου είχες βρει κάτι ενδιαφέρον σ'αυτό που αποφάσισες να κάνεις, απλώς τώρα το έχεις ξεχάσει!
Bcool αυτό ακριβώς εννοώ και μπράβο γιατί γενικά είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσουμε ακριβώς ποια γνώση ή πρότερη γνωστική διαδικασία μας εφοδίασε για να λύσουμε κάποιο πρόβλημα τη στιγμή που συμβαίνει. Γίνονται έρευνες που μας δείχνουν κάποια αποτελέσματα αλλά θέλει φοβερή δουλειά με απομόνωση πολλών παραμέτρων για να πούμε ότι είμαστε σίγουροι ότι το τάδε οδήγησε ευθεώς στο δείνα.
Kostaps είναι απόλυτα φυσιολογικό να δεις μια ταινία που σου αρέσει από το να αγοράσεις κάτι βαρύ για να διαβάσεις στον ελεύθερο χρόνο σου. Αυτό δεν σημαίνει ότι η διδασκαλία κάποιων μαθημάτων δεν σε έχει εμπλουτίσει με τις ικανότητες οργάνωσης σκέψης που δεν είναι εμφανείς. Προσοχή, δεν μιλάω για κάτι το μεταφυσικό, απλώς ο μηχανισμός μάθησης και ακόμα περισσότερο αυτός της σκέψης δεν λειτουργούν τόσο ευθέως όσο νομίζουμε. Δηλαδή, ο στόχος της διδασκαλίας των αρχαίων δεν έχει σε καμία περίπτωση στόχο να σε υποχρεώσει να κατεβάσεις βαρύγδουπους τόμους. Μπορεί όμως να σε βοηθήσει να λύσεις περίπλοκα προβλήματα σε διάφορους τομείς, μπορούμε να πούμε κάπως λαικά ότι σε πάει ένα επίπεδο παραπάνω σε συνείδητοποίηση πολλών παραμέτρων. Κάτι σαν το σκάκι όπου μπορείς να προβλέψεις περισσότερες κινήσεις μπροστά.
Δεν είμαι γλωσσολόγος αλλά βρίσκω πολύ εύστοχες τις παρατηρήσεις της αρθρογράφου και αν μου επιτραπεί να προσθέσω κάτι στην ουσία της συζήτησης, θα ήθελα να σταθώ σε δύο μόνο χρήσεις των αρχαίων ελληνικών που δεν απαντώνται στα νέα ελληνικά-δυστυχώς, κατά τη γνώμη μου- αλλά απαντώνται σε άλλες σύγχρονες γλώσσες του δυτικού κόσμου (όπως π.χ. στα γερμανικά): πρόκειται για τη χρήση α) του απαρεμφάτου και β) της δοτικής,η χρήση των οποίων, ομολογουμένως, προσέφερε στον αρχαίο λόγο ασύγκριτη οικονομία, ροή, σαφήνεια και συντομία.Το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν... Θα είχατε πιθανώς παρατηρήσει στο μάθημα των αρχαίων ελληνικών πόση διαφορά είχε η έκταση του πρωτότυπου κειμένου συγκρινόμενη με τη μετάφρασή του.Η μετάφραση συνήθως όχι μόνο είναι διπλάσια σ'έκταση (5 γραμμές το πρωτότυπο, 10 η μετάφραση!)αλλά επιπλέον -για τους λάτρεις- σπάνια αποδίδεται ο εσωτερικός ρυθμός, η χάρη και η ομορφιά του πρωτότυπου κειμένου σε όλο του το μεγαλείο...
Διδάσκω και διδάσκομαι αρχαία ελληνικά στο πρωτότυπο τα τελευταία 15 χρόνια. Ακόμα δεν έχω καταλάβει τη συνεισφορά τους. Η ακαδημαϊκός συντάκτρια προφανώς γνωρίζει κάτι παραπάνω, ακόμα και αν δεν έχει λερώσει τα χέρια της με κιμωλία ή μελάνι.
Διδάσκεις αρχαία αλλά δεν καταλαβαίνεις την χρησιμότητά τους. Νομίζω ότι συνοψίζεις σε μια φράση ένα από τα βασικότερα προβλήματα της σύγχρονης ελληνικής παιδείας.
Ενω ο κοσμος, στην κυριολεξια, καιγεται, πολλους τους νοιαζει -και τους κοφτει- να μην περιοριστει η διδασκαλια των Αρχαιων Ελληνικων και των Λατινικων, γιατι λεει αν περιοριστει θα... καει ο κοσμος!Διοτι σου λεει δεν γινεται ο Θανασης ο υδραυλικος να μην εχει διαβασει ποτε Αριστοτελη, γιατι παει... αυτο ηταν... αν δεν εχει διαβασει τουλαχιστον "Τα Μετά τα Φυσικά" θα κανει τα υδραυλικα του σπιτιου μανταρα!Επισης και η Μαριγουλα που θελει να γινει κομωτρια, δεν γινεται να μην εχει διαβασει ποτε της Πλατωνα, γιατι τι σοϊ χτενισμα με πλατινε ανταυγειες θα κανει αν δεν εχει διαβασει την "Πολιτεια" ή εστω το "Συμποσιο";Και ο Δημητρακης που θελει να γινει οξυγονοκολλητης, πως να κολλησει σωστα τα σιδερα αν δεν θα εχει διαβασει Πετρωνιο ή Βιργιλιο; Ποσοι αραγε ειναι οι Ελληνες που εχουν στην βιβλιοθηκη τους εργα αρχαιων Ελληνων συγγραφεων;Ποσοι αραγε ειναι αυτοι που τολμησαν να δωσουν 10 ευρω για να αγορασουν το εργο καποιου αρχαιου Ελληνα ή Λατινου συγγραφεα; (και με αυτο το τροπο οχι μονο να εχουν επιπλεον μορφωση αλλα και να ενισχυσουν εκδοτικους οικους, βιβλιοπωλεια, συγγραφεις, μεταφραστες, κλπ)Το μονο που καταφεραν με την "περιφημη" παιδεια τους οι περισσοτεροι "πατερες" της Ελληνικης "διανοησης" και του "πνευματος", ηταν να διδαξουν τα Αρχαια Ελληνικα και τα Λατινικα στους μαθητες τους με τετοιο τροπο, ωστε οταν οι μαθητες τελειωσαν την "περιφημη Ελληνικη παιδεια" τους, αντι να προτιμησουν να δωσουν 10 ευρω για να αγορασουν το εργο ενος αρχαιου συγγραφεα, προτιμησαν να σκασουν 10 ευρω για να δουν "Wolverine"!
Άρα, κατά τη γνώμη σας, εφόσον τα έχουμε καταφέρει τόσο καλά μέχρι τώρα με την "περίφημη" παιδεία μας, πρέπει, "ενώ ο κόσμος καίγεται" να την υποβαθμίσουμε λιγάκι ακόμα; Υπάρχει μια συλλογική ευθύνη για τον "κόσμο που καίγεται" και για την "περίφημη" παιδεία μας, αλλά ποιος έχασε την αυτογνωσία για να τη βρούμε εμείς.Πρέπει λοιπόν ο Θανάσης ο υδραυλικός και η Μαριγούλα η κομμώτρια να είναι σώνει και καλά αγράμματοι; Αυτό θέλετε να μας πείτε; Ότι η μόρφωση θα έπρεπε να ορίζεται και να περιορίζεται από τις επαγγελματικές επιλογές επιβίωσης; Και πότε πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει αυτός ο διαχωρισμός
και συνεχίζω: μήπως γινόμαστε σιγά-σιγά ο εφιάλτης του "Brave new world" αγαπητέ κύριε; Μήπως μιας και ο "κόσμος καίγεται" κι έχουμε τους -εξαιρετικά επιτυχημένους, ας καγχάσω- λαϊκούς αγώνες να ασχοληθούμε, να αφήσουμε την παιδεία να υποτιμηθεί κι άλλο; Πόσο ακόμα την παίρνει αναρωτιέμαι;
Τι σας χαλάει στο Θανάση τον υδραυλικό με επίπεδο ; Και σε μια Μαριγούλα, κομμώτρια, που πάει η σκέψη της λίγο πιο πέρα ; Χαλάει η δική σας ισορροπία του κόσμου, αν κάποιος με χειρωνακτικό επάγγελμα αποκτήσει ενδιαφέροντα διαφορετικά από τα μπουζούκια ; Αυτό, ξέρετε, είναι κοινωνικός ρατσισμός. Παρεμπιπτόντως, τώρα πρόσφατα ακούστηκε το όνομα μιας εισαγγελέως που λέγεται Σύρμω. Αυτό το όνομα σας πάει για εισαγγελέα, ή θα έπρεπε να είναι καθαρίστρια η γυναίκα, για να είστε ικανοποιημένος ;
Πάντως αρχαία αρχαία ελληνικά είναι και αυτά που μιλούσαν και γράφανε στα μυκηναϊκά και τα μινωικά χρόνια, αυτά δηλαδή γιατί να μήν τα διδασκόμαστε;
Είναι η τρέντυ άποψη, το ξέρω, αλλά είναι πολύ λάθος να αντιμετωπίζονται τα αρχαία σαν ξένη γλώσσα. Δεν είναι σαφής ο διαχωρισμός των αρχαίων (π.χ. της αττικής διαλέκτου) από τη λόγια καθαρεύουσα και από τη μεσαιωνική δημώδη ή τη σύγχρονη δημοτική. Μπορεί κάλλιστα κανείς να εισάγει αυτούσιες λέξεις από την αρχαία γλώσσα στη σημερινή χωρίς να φανεί ότι αλλάζει γλώσσες, όπως δεν μπορει π.χ. να το κάνει από τα λατινικά στα ιταλικά ή στα ρουμάνικα. Μαθαίνοντας αρχαία ανεβάζουμε τον πήχυ, ζοριζόμαστε, και μαθαίνουμε καλύτερα τα νέα. Και με διαφορά το καλύτερο επιχειρημα για τη χρησιμότητα των αρχαίων είναι ότι εμείς ως νεοέλληνες πρέπει να καταβάλουμε ελάχιστη προσπάθεια σε σχέση με έναν αμερικανό η ιάπωνα για να φτάσουμε στο σημείο να διαβάζουμε Αριστοτέλη στο πρωτότυπο
Πάντως και στις λατινογενείς γλώσσες, μιας και είμαστε πιο εξοικειωμένοι, μπορείς να βρεις τις ίδιες λέξεις. Αυτές μπορεί να είναι είτε κληρονομημένες (π.χ. ιτ. luna, ισπ. luna, πορτ. lua, γαλ. lune, ρουμ. Lună) είτε να έχουν εισαχθεί απευθείας από τα λατινικά (π.χ. ιτ. illegale, ισπ. ilegal, πορτ. ilegal, γαλ. illégal, ρουμ. ilegal). Αυτό δε σημαίνει βέβαια πως είναι διαφορετικές μορφές τις ίδιας γλώσσας. Η ιδιότητα του κοινού λεξιλογίου ή του κοινού δανεισμού οφείλεται ότι έχουν κοινή ρίζα. Όπως και στην περίπτωσή μας.
"...η μάθηση όπως και η σκέψη είναι εξαιρετικά περίπλοκα φαινόμενα." Συμφωνω απολυτα! Γι αυτο και ο Νεο-Ελληνας αφου πρωτα μαθαινει Αρχαια Ελληνικα, μετα αντι να δωσει 10 ευρω για να αγορασει το εργο ενος Αρχαιου συγγραφεα, απλα σκαει 10 ευρω για να δει... "Wolverine"! Ναι, σιγουρα η σκεψη και η μαθηση ειναι εξαιρετικα περιπλοκα φαινομενα, και ειδικα στην Ελλαδα ακομα περισσοτερο!
Χόγκαρθ αναφερόμουν σε ξένο ενήλικα που προσπαθεί να μάθει νέα ελληνικά. Έχεις δίκιο να μπερδευτείς μου ξέφυγε η διατύπωση. alpha2zeta, ευχαριστώ, αυτό ακριβώς είναι το νόημα του άρθρου.
Γι αυτο ακριβως και ο Oscar Wilde εφτασε στο σημειο να "μισει" την Ελλαδα! Επειδη ηταν Αγγλος ειχε "φοβερη" δυσκολια να καταλαβει τις πτωσεις οταν μαθαινε Αρχαια Ελληνικα!!!
Με το άρθρο σας απαντάτε πολύ εύστοχα στο συχνό ερώτημα "γιατί διδασκόμαστε το x μάθημα, αφού δεν θα μου χρησιμέυσει πουθενά στο μέλλον;" που θέταμε σχεδόν όλοι ως μαθητές, και καλούμαστε μετά να απαντήσουμε στους μικρότερους. Μπορεί πχ στην καθημερινότητά μας να είναι χρήσιμη η απλή αριθμητική και όχι η άλγεβρα, αλλά κανείς δεν βγαίνει χαμένος από την προσπάθεια να αφομοιώσει δυσκολότερες δομές (και μιλώ ως σκράπας στην άλγεβρα). Για κάποια αντικείμενα που διδασκόμαστε, το κέρδος δεν είναι απαραίτητα η γνώση που (δεν) θα σου μείνει, αλλά η διανοητική διαδικασία που απαιτείται για να τα μάθεις.
Σίγουρα έχετε δίκιο και νομίζω θα ήταν πίο επωφελες για τη διανοητική μας διαδικασία να διδασκόμαστε την αριθμητική όχι με αραβικούς αριθμούς αλλα με ελληνικούς ή/και λατινικούς πχ ιδ+στ=κ
ΑΥΤΟ ακριβως! παντως ρε συ Thanos αγορι μου...κι εγω σκραπα ημουν στ'αρχαια αλλα το οτι με εμαθαν ετυμολογια δεν μπορω παρα να τους το παραδεχτω...εσυ να φανταστω χαμπαρι ε? γι'αυτο τοση απεχθεια?
εντελώς χαμπάρι και λίγα λες φιλενάδα αφού και τον ηλεκτρονικό υπολογιστή που λειτουργία του ως γνωστό στηρίζετε στα αρχαία ελληνικά, δυσκολεύομαι να τον χρησιμοποιήσω.
Α, και με την ευκαιρία να σε ρωτήσω φιλενάδα, κάποιον Εμμανουήλ Κριαρά τον έχεις μήπως ακουστά; και σε περίπτωση που τον έχεις δε ρίχνεις και καμιά ματιά να μάθεις και τον Γληνό; και καθώς σε κόβω να αγχώνεσαι για το μέλλον της γλώσσας μας για ψάξε το, τι και πως έγραψε ο Χορτάτσης.
Πρέπει να διδάσκονται τα αρχαία από το πρωτότυπο κείμενο... Καθηγήτρια στο λύκειο , μας έκανε αρχαία παπαγαλία να μάθουμε ρήματα- χρόνους - μετοχές -προσδιορισμούς ...ακόμα και η μετάφραση ήταν παπαγαλία.... δεν ταίριαζαν αυτό που διάβαζε με αυτό που έλεγε μεταφρασμένο . Έτσι πολλά παιδιά μίσησαν τα αρχαία... Σε άλλη τάξη ο καθηγητής έκανε κανονική απαγγελία ! Είχε καθηλώσει ακόμα και τους πιο "φευγάτους¨ μαθητές που άκουγαν το αρχαίο κείμενο και προσπαθούσαν να "πιάσουν" το νόημα. Έφταιγε ο τρόπος διδασκαλίας ! Έφταιγαν που στο λύκειο έπρεπε να κάνουμε αρχαία μόνο στην α΄ και β΄λυκείου (στη γ΄ είχαμε δέσμες εκτός όσοι θα πήγαιναν στη γ΄ δέσμη)....