Πώς να υπολογίσεις πόσοι άνθρωποι είναι γκέι

Πώς να υπολογίσεις πόσοι άνθρωποι είναι γκέι Facebook Twitter
Φωτ.: LIFO
5

Στις 28 Απριλίου στο Ανώτατο Δικαστήριο της Αμερικής ακούστηκαν επιχειρήματα για το αν ή όχι ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων θα πρέπει να νομιμοποιηθεί σε όλη την χώρα [όπως συμβαίνει τώρα στις περισσότερες πολιτείες]. Η τελική απόφαση θα ληφθεί τον Ιούνιο.

Στην Ιρλανδία στις 22 Μαΐου θα γίνει ένα δημοψήφισμα για την γαμήλια ισότητα. Τέτοιες κινήσεις αντικατοπτρίζουν τις μεταβαλλόμενες στάσεις απέναντι στο γάμο των ομοφυλοφίλων σε μερικά μέρη του κόσμου τουλάχιστον: Ένα 55% των Αμερικανών τον υποστηρίζουν, αριθμός που ανέβηκε κατά 27% από το 1996.

Έχει γίνει ταχύτατη πρόοδος. Την δεκαετία του 50 το γκέι σεξ ήταν παράνομο παντού στον κόσμο. Παρά όμως τις τεράστιες νομικές αλλαγές είναι δύσκολο να δοθεί ένας ακριβής αριθμός για το πόσοι άνθρωποι θα επηρεαστούν από αυτό. Γιατί είναι άραγε τόσο δύσκολο να υπολογίσουμε πόσοι άνθρωποι είναι γκέι;

Σε μια έρευνα από το Ινστιτούτο Williams το 2011 βγήκε ότι 8% των Αμερικανών είχε σεξουαλικές εμπειρίες με το ίδιο φύλο ενώ στην Βρετανία μια ανάλογη έρευνα το 2013 έδειξε ότι 7% των ανδρών και 16% ανάμεσα στις ηλικίες των 16 έως 44 χρονών είχαν ομοφυλοφιλικές εμπειρίες.

Αν αφήσουμε απέξω τις 78 χώρες που η ομοφυλοφιλία είναι ακόμη παράνομη, λίγοι επίσημοι αριθμοί υπάρχουν για το πόσοι άνθρωποι είναι γκέι, λεσβίες ή αμφιφυλόφιλοι. Στον Καναδά όπου ο γάμος μεταξύ ομοφυλοφίλων νομιμοποιήθηκε, οι απογραφές του 2006 και του 2011 ρωτούσαν για γάμους του ίδιου φύλου, αλλά όχι για τον σεξουαλικό προσανατολισμό.

Οι απογραφές της Βρετανίας, της Αμερικής και της Νέας Ζηλανδίας δεν ρωτούν για την σεξουαλική κατεύθυνση. Στοιχεία από στατιστικές παρέχουν κάποιες πληροφορίες. Μια Βρετανική έρευνα που έχει γίνει από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία το 2013 βρήκε ότι 1.7% του πληθυσμού αναγνωρίζει τον εαυτό του ως γκέι, λεσβία ή αμφιφυλόφιλο (γύρω στους 800.000 ενήλικες). Μια αμερικάνικη δημοσκόπηση από το Κέντρο Πρόληψης Ασθενειών και Ελέγχου, πάλι από στοιχεία του 2013, βρήκε ότι 1.6% των ενήλικων πάνω από τα 18, δήλωνε ότι είναι γκέι και 0.7%  ότι είναι αμφιφυλόφιλοι (περίπου στους 6 εκατομμύρια ενήλικες). Στον Καναδά μια έρευνα του 2012 βρήκε ότι 1.3% ανάμεσα στις ηλικίες των 18 και 59 χρονών είπε ότι είναι γκέι με το 1.1% να αναγνωρίζει ότι είναι αμφιφυλόφιλο.

Ακόμη όμως με τα επίσημα στοιχεία, προβλήματα υπάρχουν. Στην Βρετανία, καμία από τις εκτιμήσεις πριν το 2009 δεν διορθώθηκε για όσους δεν δήλωναν ή έλεγαν ψέμματα ότι είναι γκέι ή λεσβίες σύμφωνα με μια μελέτη του Peter Aspinall για το πανεπιστήμιο του Kent. Σύμφωνα με το “Queering Statistics”, ένα σεμινάριο που έγινε στην Βασιλική Στατιστική Λέσχη της Βρετανίας το 2006, ο στατιστικολόγος έχει να αντιμετωπίσει δύο βασικές δυσκολίες για να καταφέρει να βρει πόσοι άνθρωποι είναι γκέι: τι να μετρήσει (συμπεριφορά, επιθυμία ή ταυτότητα) και πώς να μαζέψει πληροφορίες με ένα τρόπο που ο κόσμος θα καταλάβει και θα αποδεχτεί. Όπως λέει η επίσημη στατιστική υπηρεσία της Νέας Ζηλανδίας: «Η σεξουαλική τοποθέτηση είναι δύσκολο εννοιολογικά να την προσδιορίσουμε και να την μετρήσουμε, ειδικά λόγω της φύσης της και του περιορισμένου χώρου για έντυπα απογραφής».

Σε μια Αμερικανική έρευνα το 2013, το 1.1% είπε ότι είναι «κάτι άλλο», ή ότι δεν ήξερε την απάντηση ή αρνήθηκε να απαντήσει στην ερώτηση. Αυτό οδήγησε πολλούς να υποθέσουν ότι οι αριθμοί μπορεί να είναι μεγαλύτεροι.

Η Stonewall, μια βρετανική οργάνωση για τα δικαιώματα των γκέι υπολογίζει ότι περίπου το 5-7% του Βρετανικού πληθυσμού είναι γκέι, λεσβίες ή αμφιφυλόφιλοι. Άλλες έρευνες υπονοούν ότι ο αριθμός αυτών που είχαν σεξουαλικές εμπειρίες με το ίδιο φίλο είναι πολύ μεγαλύτερος από τον αριθμό των ανθρώπων που δηλώνουν πρόθυμα για τον εαυτό τους ότι είναι γκέι ή αμφιφυλόφιλοι.

Σε μια έρευνα από το Ινστιτούτο Williams το 2011 βγήκε ότι 8% των Αμερικανών είχε σεξουαλικές εμπειρίες με το ίδιο φύλο ενώ στην Βρετανία μια ανάλογη έρευνα το 2013 έδειξε ότι 7% των ανδρών και 16% ανάμεσα στις ηλικίες των 16 έως 44 χρονών είχαν ομοφυλοφιλικές εμπειρίες.

Το Αμερικάνικο Γραφείο Δημοσκοπήσεων σκέφτεται να αλλάξει τον τρόπο που κάνει ερωτήσεις όσον αφορά τον γάμο μεταξύ ομοφυλοφίλων (αφού ακόμη και ετεροφυλόφιλα ζευγάρια συχνά απαντάνε λάθος ή αποφεύγουν τις στατιστικές). Λίγες όμως δημοσκοπήσεις θα συμπεριλαμβάνουν ερωτήσεις για την σεξουαλική κατεύθυνση στο άμεσο μέλλον. Όσο αλλάζει η στάση απέναντι στην ομοφυλοφιλία, το να μαζεύει κάποιος στοιχεία πρέπει τουλάχιστον να γίνει κάτι πιο εύκολο.

_____________

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στον Economist. Επιμέλεια: Μαρία Παππά

5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από το Μπανγκλαντές ως τη Μόρια και την Αθήνα: Η απίστευτη ιστορία της τρανς πρόσφυγα Oliveya Myrah

Οι Αθηναίοι / Μπανγκλαντές / Μόρια / Αθήνα: Η απίστευτη ιστορία της τρανς πρόσφυγα Ovileya Myrah

«Για πολύ καιρό ο κόσμος μόνο έπαιρνε από μένα. Τώρα προσπαθώ κι εγώ να κερδίσω πράγματα, να νιώσω ότι έχω μια θέση»: Η διερμηνέας και ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα και σερβιτόρα στο Shamone είναι η Αθηναία της εβδομάδας. (Προσοχή: Το κείμενο περιλαμβάνει περιγραφές σεξουαλικής κακοποίησης και αυτοτραυματισμού.)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Proud Seniors: Η πρώτη φιλοξενία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμου σε πρόγραμμα Στέγασης και Υποστήριξης

Ελλάδα / Proud Seniors: Η πρώτη φιλοξενία ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμου σε πρόγραμμα Στέγασης και Υποστήριξης

«Με την αναστολή των ενεργειών για τη λειτουργία του πρώτου Ξενώνα Φιλοξενίας ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων από τη νέα δημοτική αρχή της Αθήνας, η κοινότητα μας παραμένει χωρίς κανένα δίκτυ στοιχειώδους προστασίας»
NEWSROOM

σχόλια

5 σχόλια
Να καταμετρηθούν οι γκέι για ποιό λόγο;;Για να πάρουν επιδότηση σαν τα πρόβατα;;Ρε θα καθήσετε καλά;;Τι ανοησίες είναι αυτές;;Έτσι θα γίνουμε όλοι ίσοι μετρώντας τους διαφορετικούς;;;;Ότι συμφέρει τον καθένα μου φαίνεται...
και γιατι πρεπει να γινει καταμετρηση των gay ???θα αρχισουν να παιρνουν επιδοματα και πρεπει να γινει απογραφη ωστε να υπολογιστει το κονδυλι???
Δεν είναι απλή επιθυμία για το αν σ αρεσουν ας πούμε τα μακαρόνια. Είναι ταυτότητα και όταν είναι απαραίτητο (πχ για νόμους και πολιτικές) πρεπει να δηλώνεται. Να ζουν όλοι ισότιμα χωρίς φόβο και διακρίσεις. Γι αυτό και είναι τόσο δύσκολο να δηλωθει και επομένως να μετρηθεί. Τα νούμερα είναι σαφεστατα μεγαλύτερα απ τις στατιστικές, ειδικά ατην Ελλαδα.