Δε γεννιέσαι πουτάνα. Γίνεσαι.

Δε γεννιέσαι πουτάνα. Γίνεσαι. Facebook Twitter
5

«Πάω στοίχημα ότι αυτή έχει δει ό,τι πρωτοποριακό υπάρχει. Γερμανικά, λονδρέζικα αβάν γκαρντ.» λέει ο συνοδός μου. «Πόσο χρονών είναι;» συνεχίζει.

Ρε η Λένα ξέρει να ζει. Είναι ξανθιά αλλά είναι μαύρη. Όπως στον αμερικανικό νότο όπου οι μαύροι χόρευαν, τραγουδούσαν, δημιουργούσαν, ζούσαν ενώ οι λευκοί καθωσπρεπίζονταν, ακκίζονταν, νοιάζονταν για τη γνώμη του κόσμου. Γνώρισα την Κιτσοπούλου στην Έκθεση Βιβλίου Σαλονίκης. Είχε διαβάσει το «Χάπι Λου» χρόνια πριν, είχα διαβάσει μόλις τις «Νυχτερίδες». Γελούσαμε ώρες. Το γέλιο της αντηχούσε βροντερό όπως η φωνή της χθες στην παράσταση. Κάναμε σχέδια για Βερολίνα, Σαντορίνες, Μυτιλήνες. Δεν τις πήγαμε, όπως συμβαίνει συνήθως.

Στην παράσταση έκλαψα: Να είσαι δεκάξι και να σε υποχρεώνουν σε σεξ. Ακόμα κι αν είσαι ερωτευμένη με τον τύπο, παθαίνεις λαλά που σε ακολουθεί μια ζωή. Γίνεσαι πουτάνα. Ή ανοργασμικιά.  Η καλλιτέχνης. Μάλιστα. Αυτό γίνεσαι. Η κακοποίηση δεν τελειώνει ποτέ, επαναλαμβάνεται, δουλεύει από κάτω σα σαράκι - σαν την κυτταρίτιδα που σχολίασε άστοχα ο διπλανός μου. Κι εσύ την κάνεις ταινίες. Πίνακες. Βιβλία. Σεμέν. Ξέρω γω μερακλήδικους μουσακάδες. Τσιμπούκια. Να είσαι δεκάξι, γεμάτη ελπίδα, έρωτα, εμπιστοσύνη και μάτια τεράστια που θέλουν να τα χωρέσουν όλα. Και να σου κάτσει ένας συναισθηματικά παγερός, αποπλανητικός κούκλος. Και να τον πιστέψεις. Και να μην ξαναπιστέψεις τίποτα πια. Αυτό συμβαίνει στον Ξενόπουλο, αυτό συμβαίνει και σε κάθε εποχή. Επαναλαμβάνω, σε κάθε εποχή. Μπορείς να καταστραφείς ψυχολογικά σε κάθε εποχή. Μάλιστα. Και σε κάθε ηλικία. Μπορείς να ξανακαταστραφείς. Ειδικά αν έχεις καταστραφεί μικρή, αρκεί γι’ αυτήν την ενσάρκωση. Αυτό λέει η Λένα. Κι όταν ουρλιάζει άξαφνα στον προδότη, τον αλήτη, σαν να έχει πάθει κρίση, σα να είναι στα πρόθυρα του ψυχιατρείου, είμαι μαζί της, όλες είμαστε εκεί, θέλουμε να ουρλιάξουμε από κάτω, διότι, γαμώ τον αλήτη μου, δεν το κάναμε, δεν τον βάλαμε ποτέ τον τύπο στη θέση του – ο τύπος ζει και βασιλεύει. Παρότι από ηθοποιηλίκι ντιπ, αισθάνομαι ότι αυτό το συγκεκριμένο σημείο του ρόλου το μπορώ, μπορώ να βγάλω αυτό το συγκεκριμένο μπινελίκι, ουρλιαχτό, γαμωσταυρίδι που είναι κορυφαία στιγμή του έργου. Θα ‘θελα. Το οφείλω στον εαυτό μου: Πότε γίνεσαι γυναίκα; Όταν ξεπερνάς το κοριτσάκι που είσαι και διεκδικείς τη ζωή. Και αποδίδεις στο μαλάκα τα δέοντα: το μπινελίκι που του πρέπει.

Και αντηχούσε δραματικά ο Βοσκόπουλος – ή μήπως ήταν Πουλόπουλος; Κι όλοι παίζανε τέλεια: κι εκείνο το αγγελάκι που βαρούσε αριστερά δεξιά τους πάντες - αλλά μερικοί, οι μαλάκες δηλαδή, είχαν ασπίδα. Γιατί ρε κύριος κρατάς ασπίδα στον έρωτα; Από πού κι ως που; Πού ζεις; Μέσα στο κεφάλι σου και στο πουλί σου. Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Κερδίζεις ξερά γαμήσια. Χάνεις ουσία, να το ξέρεις. Το να ξαναπιστέψεις στον έρωτα, με κίνδυνο να ξαναπέσεις ενδεχομένως στα σκατά, είναι πλούτος. Έκτος αν είσαι σαν τη Ρόζα Στάγκα, αποσταθεροποιημένη, αυτοκαταστροφική, Ξενοπουλική, ευαίσθητη και φοράς ήδη νυφικό, στα καπάκια με το φουστάνι Έιμι Γουαινχάουζ. Τότε βγάζεις μια πιστόλα και την μπουμπουνίζεις στην κεφάλα σου την ξερή. Που δεν έμαθε να μην εμπιστεύεται. Που ξαναδόθηκε, η βλαμμένη. Η Ρόζα Στάγκα: πίστεψε, ρε παιδί μου. Στον έρωτα, στη ζωή. Στον άνθρωπο. Στον τραπεζικό υπάλληλο. Που έχει για θεό το χρήμα. Που μεταξύ ευτυχίας και ασφάλειας προτιμάει τη δεύτερη. Γι’ αυτό έγινε τραπεζικός, Ρόζα - αλλιώς θα ήταν κιθαρίστας. Έχουν μπέσα οι τράπεζες; Α ρε Ρόζα. Καλά σου έλεγε η μάνα σου, να παραμείνεις στο χρήμα. Θα είχες μια στεγνή ζωή, ξερά γαμήσια θα γέμιζαν τη νύχτα σου, θα άδειαζαν την ψυχή σου. Αποφεύγω τη λέξη ψυχή, ακούγεται μπανάλ, μεταφυσική. Αλλά ταιριάζει εδώ. Ψυχή. Αυτή η πεταλούδα που φτερουγίζει πάνω από τον κώλο σου. Πάνω από την κυτταρίτιδα. Πάνω απ’ όλα. Γιατί η έλλειψη κυτταρίτιδας δεν παίζει ρόλο στη ζωή. Η έλλειψη καβατζώματος, η έλλειψη δηλαδή της τετράγωνης, ισοπεδωτικής, χρηματοοικονομικής λογικής - που διέπει αυτή τη στιγμή τον δυτικό κόσμο, τους φιλελεύθερους, την Ελλάδα, τα κομμωτήρια, τα απλωμένα βρακιά - είναι που τελικά σε σκοτώνει.      

Αρχείο
5

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Διεθνή / Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, εξηγεί πώς μια νίκη του Μπάιντεν θα σηματοδοτήσει την αναβίωση της Δύσης ως κεντρικού παράγοντα στη διεθνή πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

5 σχόλια
Η ψυχολογικη σας ανωριμοτητα ειναι φαιδρη.Υπαρχουν γυναικες που καταφερνουν να ξεπερασουν παιδικους βιασμους και να ζησουν γεματες ζωες και εσεις λετε οτι σας καταστραφηκε η ζωη επειδη κατσατε σε καποιον στα 16 σας....lol